Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: á (1563)

Wystąpienia 1-20 z 1268

Mt 1,5 Z Salmoná poszedł Boos z Ráhab, z Boosá poszedł Obed z Ruth, á z Obed poszedł Jesse.

Mt 1,6 Z Jessego poszedł Krol Dawid, á z Dawidá Krolá poszedł Salomon, z tej ktora byłá przed tym żoną Uryjaszową.

Mt 1,8 Z Asy poszedł Jozáfát, á z Jozáfátha poszedł Jorám, á z Jorámá poszedł Ozyjasz.

Mt 1,11 Z Jozyjaszá poszedł Joákim, á z Joákimá poszedł Jechonijasz i brácia jego, gdy byli záprowádzeni do Babilonu.

Mt 1,12 A po zaprowádzeniu do Bábilonu, z Jechonijasza poszedł Sáláthyjel, á z Sálathyjelá poszedł Zorobábel.

Mt 1,15 Z Elijudá poszedł Eleázár, z Eleázárá poszedł Mathán, á z Matana poszedł Jakob.

Mt 1,17 A ták wszytkiego pokolenia ktore było od Abráhámá áż do Dawidá, jest czternaście, á od Dawida aż do záprowádzenia do Babilonijej, pokolenia czternaście, A od zaprowádzenia do Babilonijej aż do Krystusá, pokolenia czternaście.

Mt 2,8 I posławszy je do Bethleem, rzekł, Idźcie tám, á pilnie się wywiádujcie o dzieciątku, á nalazszy je, oznajmicie mi, ábym ja też przyjechawszy chwalił go.

Mt 2,9 Oni tedy wysłuchawszy Krolá, szli, á oto gwiazdá ktorą byli widzieli ná wschodu słońcá, szłá przed nimi, áż przyszedszy stánęłá nád miejscem gdzie było dzieciątko.

Mt 2,11 I wszedszy w dom, náleźli dzieciątko z Máryją mátką jego, á upadszy ná ziemię, chwalili je, á otworzywszy skarby swoje, ofiárowáli mu dáry, złoto, kadzidło i mirrę.

Mt 2,13 A gdy już byli odeszli, oto Anjoł Páński ukazał się we śnie Jozefowi, mowiąc, Wstań, á weźmi dzieciątko i mátkę jego, i uciekaj do Ejiptu, á bądź tám áż ci opowiem, Abowiem to przyjdzie, iż Herod będzie szukał dzieciątká áby je strácił.

Mt 2,20 Wstań á weźmi dzieciątko i mátkę jego, á idź do ziemie Izráelskiej, ábowiem ci ktorzy dzieciątku o żywot stali, już pomárli.

Mt 3,4 Tenże Jan miał odzienie swoje z sierści wielbłądowej, i pás rzemienny około biodry swojej, á pokarm jego były szárańce i miod leśny.

Mt 3,12 Ktorego łopátá jest w ręku jego, á będzie wyczyściał bojowisko swoje, i zbierze pszenicę swoję do gumná, á plewy spali ogniem nie ugászonym.