Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 2,16 A gdy ujźreli náuczycielowie i Fáryzeuszowie iż jadł z celniki i grzeszniki rzekli do zwolennikow je(go), Coż to jest iż z celniki i z grzeszniki je i pije?

Mk 7,2 A ujźrawszy niektore z zwolennikow jego, iż jedli chleb z brudnemi rękomá i nie umywszy się, utyskowáli ná nie.

Mk 8,1 Za tych tám czásow gdy zebránie ludzi bárzo wielkie było, a nie mieli co by jedli, wezwał Jezus zwolennikow swych i rzekł im.

Mk 8,27 A wyszedszy Jezus i zwolennicy jego do miasteczek Cesárei, ktorą názywano Filipową, pytał zwolennikow swoich na drodze, mowiąc do nich, Ktorymże mię ludzie być powiedáją?

Mk 9,14 A gdy przyszedł do swych zwolennikow, ujźrał lud wielki i około nich i doktory swárzące się z nimi.

Mk 10,23 A obejźrawszy się Jezus, rzekł do zwolennikow swoich, Z jákąż trudnością ci ktorzy bogáctwá máją wnidą do Krolestwá Bożego.

Mk 12,43 Tedy on wezwawszy ku sobie zwolennikow swych, rzekł im, Záprawdę wam powiedam, Tá uboga wdowá więcej włożyłá niż wszyscy ci ktorzy kładli do skarbu.

Mk 13,1 A gdy wychodził z Kościołá, rzekł mu niektory z zwolennikow jego, Mistrzu obácz jákie to kámienie i jákie budowánie.

Mk 14,13 A ták posłał dwu z swych zwolennikow, i rzekł im, Idźcie do miástá, á potka się z wámi niektory niosąc dzban wody, idźcież zá nim.

Łk 6,13 A gdy był dzień, przyzwał zwolennikow swych, á wybrawszy z nich dwánaście ktore názwał Apostoły

Łk 6,17 Potym zstąpił z nimi, á stanął na rowninie w polu, i poczet zwolennikow jego i wielkie mnostwo ludu ze wszytkiego Judy i z Jeruzálem, i z krain pomorskich, z Tyru i z Sydonu, co się schodzili aby go słucháli i byli uzdrowionemi od niemocy swych.

Łk 7,11 Potym dniá drugiego szedł do miástá ktore zową Náim, á przy nim szło wiele zwolennikow jego, i zebránie ludzi wielkie.

Łk 7,18 Oznajmili też i Janowi zwolennicy jego o tym wszytkim, á on wezwawszy dwu niektorych z zwolennikow swoich,

Łk 9,1 Potym wezwał Jezus dwunaście zwolennikow swych, á dał im moc i zwirzchność ná wszytki dyjabelstwá, i choroby uzdrawiać.

Łk 9,40 I prosiłciem zwolennikow twoich áby go wyrzucili, ále nie mogli.

Łk 9,43 I zdumieli się wszyscy nád tak zacną mocą Bożą, á gdy się wszyscy dziwowáli wszytkim rzeczam ktore czynił, rzekł do zwolennikow swoich.

Łk 11,1 Stáło się iż się modlił ná niektorym miejscu, á gdy przestał, rzekli k niemu niektorzy z zwolennikow je(go): Pánie náucz nas modlić się, ták jáko i Jan náuczył zwolennikow swoich.

Łk 12,1 Pod tymże czásem gdy się bárzo wiele ludzi zebráło do nie(go), że jedni drugie podeptawali, począł mowić do zwolennikow swoich: Naprzodże się strzeżcie od kwásu Fáryzejskie(go), ktory jest pokryctwo.

Łk 12,22 Tedy rzekł do zwolennikow swoich, dla_tegoć wam ták powiedam, nie stárajcież się o żywot wász co byście jeść mieli, áni o ciele w co byście się oblec mieli.