Przekład z roku 1570 
Mt 4
Rozdział 4.
1. Tedy Jezus záwiedzion był w pustynią od Duchá, áby był kuszon od dyjabła.
2. A gdy pościł dni czterdzieści, i nocy czterdzieści, potym łáknął.
3. I przystąpiwszy kusiciel k nie(mu) rzekł: Jeśli syn Boży jesteś, rzecz áby kámienie to chlebámi się s_stáło.
4. A on odpowiedájąc rzekł. Nápisano. Nie chlebem sámym żyw będzie człowiek, ále káżdem słowem wychodzącym przez ustá Boże.
5. Tedy wziął go dyjabeł do święte(go) miástá, i postawił go ná szczycie kościelnym, i rzekł mu:
6. Jeśli jesteś syn Boży rzuć się ná doł. Nápisano bo, iż ánjołom swoim rozkazał o tobie, i ná ręku poniosą cię, ábyś kiedy nie obráził o kámień nogi twojej.
7. Rzekł mu Jezus: Záś nápisano: Nie będziesz kusić Páná Bogá swego.
8. Záś wziął ji dyjabeł na gorę wysoką bárzo, i ukazał mu wszytki krolestwá świátá, i sławę jich, i mowi mu:
9. To wszytko tobie dam, jeśli pádájąc pokłonisz się mi.
10. Tedy mowi mu Jezus: Idź za mną Szátánie. Nápisano bo, Pánu Bogu twe(mu) kłániáć się będziesz, i jemu jedne(mu) służyć będziesz.
11. Tedy zostáwił ji dyjabeł, á oto ánjołowie przystąpili i służyli mu.
12. A usłyszawszy Jezus iż Johan był wydan, zászedł do Galileje.
13. A opuściwszy Názáreth przyszedł i mieszkał w Kápernaumie pomorskim, w gránicach Zábulonowych i Neftalimowych.
14. Aby się spełniło co rzeczono przez Izájaszá proroká mowiącego.
15. Ziemiá zábulonowá i ziemiá Neftálimowá, przy drodze morskiej zá Jordanem, Galilea pogáńska.
16. Lud mieszkájący w ciemności, ujźrzał świátło wielkie: á mieszkájącym w stronie i w cieniu śmierci, świátło wzeszło jim.
17. Od_tąd począł Jezus przepowiedáć i mowić, pokájcie się, przybliżyło się bo krolestwo niebieskie.
18. Chodząc lepak przy morzu Gálilejskiem ujźrzał dwá bráty, Symoná rzeczonego Piotrem, i Andrzejá brátá jego, miecące sieć do morzá, byli bo rybitwi, i mowi jim.
19. Idźcie zá mną, á uczynię was rybitwámi ludzi.
20. A oni wnet ostáwiwszy sieci szli zá nim.
21. I postąpiwszy zonąd ujźrzał drugie dwá bráty, Jákobá Zebeduszowego i Joháná brátá jego w łodzi z Zebedeuszem ojcem jich, zszywájących sieci swoje, i pozwał je.
22. A oni wnet ostáwiwszy łodź i ojcá swego i poszli zá nim.
23. I obchodził wszytkę Gálileją Jezus, ucząc w szkołach jich, i przepowiedájąc Ewánjelijon krolestwá, i uleczając wszeláką niemoc, i wszeláką chorobę w ludu.
24. I wyszedł słuch o nim ná wszytkę Syryją. I wodzili do niego wszytki źle się mające, rozmáitemi niemocámi, i gryzieńmi ściśnione, i opętáne, i lunátyki, i powietrzem záráżone, i zleczał je.
25. I szły zá nim tłumy mnogie z Gálileje i z dziesiąci miast, i z Jerozolim, i z Judskiej (ziemie) i zzá Jordanija.
