Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Przekład z roku 1593

Tekst Ewangelii jest w trakcie korekty. Przepraszamy za ewentualne nieścisłości.  


Jn 9

Rozdział IX. 1. Śleponárodzonego oświeca w szábát. 13. Ktorego cudu chwałę Pháryzeuszowie rozmáitemi sposoby Pánu Christusowi wydrzeć usiłują. 30. A iż ten ktory był ślepy, Christusá broni. 34. Precz go wyrzucáją. 35. Ale on, od Christusá náuczony, wierzy weń, i dáje mu chwałę. 39. Christus mowi że ná sąd przyszedł ná świát.

1. A mimo idąc Jesus, ujźrzał człowieká ślepego od národzenia:

2. I spytáli go uczniowie jego mowiąc: Rabbi, kto zgrzeszył; tenli, czyli rodzicy jego, iż się ślepym národził?

3. Odpowiedział Jesus: Ani ten zgrzeszył, áni rodzicy jego: ále żeby się spráwy Boże w nim okazáły.

4. Mnieć potrzebá spráwowáć spráwy onego ktory mię posłał, pokąd dzień jest. nádchodzić noc, gdy żaden nie będzie mogł spráwowáć.

5. Pokim jest ná świecie, jestem świátłością świátá.

6. Rzekszy to, plunął ná ziemię, á uczynił błoto z śliny, i pomázał błotem oczy jego:

7. I rzekł mu: Idź, umyj się w sadzáwce Syloe, (co się wykłáda, Posłány). Poszedł tedy, i umył się: i przyszedł widząc.

8. Sąsiedzi tedy i ktorzy go przedtym widáli że był żebrakiem, mowili: Izali ten nie jest ktory siadał i żebrał? Jedni mowili: Iż ten jest.

9. A drudzy: Nie, ále mu jest podobny. A on mowił; Iżem ja jest.

10. Mowili mu tedy: Jákożci się oczy otworzyły?

11. Odpowiedział: Człowiek on ktorego zowią Jesusem, uczynił błoto: i pomázał oczy me, á rzekł mi: Idź do sadzáwki Syloe, á omyj się. I szedłem, i umyłem się, i przejźrzałem.

12. I rzekli mu: Gdzież ten isty jest? Powiedział; Nie wiem.

13. Przywiedli go do Pháryzeuszow, onego przedtym ślepego.

14. A szábát był gdy Jesus uczynił błoto, i otworzył oczy jego.

15. Potym go tedy pytáli Pháryzeuszowie jáko przejźrzał. A on im odpowiedział: Włożył mi błotá ná oczy, i umyłem się, i widzę.

16. Mowili tedy niektorzy z Pháryzeuszow: Ten człowiek nie jest od Bogá, ktory nie chowa szábátu. A drudzy mowili; Jákoż może człowiek grzeszny tákowe cudá czynić: i byłá rożnicá miedzy nimi.

17. Rzekli tedy ślepemu powtore. Ty co mowisz o onym co otworzył oczy twoje. A on powiedział: Iż jest Prorokiem.

18. Nie wierzyli tedy Żydowie o nim, żeby był ślepym i przejźrzał; áż wezwáli rodzicow onego ktory przejźrzał:

19. I pytáli ich, mowiąc: Tenże jest syn wász, ktorego wy powiedácie iż się ślepo národził? Jákoż wżdy teraz widzi?

20. Odpowiedzieli im rodzicy jego, i rzekli; Wiemy żeć to jest syn nász, á iż się ślepo národził:

21. lecz jáko teraz widzi, nie wiemy: ábo kto otworzył oczy jego, my nie wiemy: sámego pytajcie, mać látá niech sam o sobie powie.

22. To mowili rodzicy jego, iż się bali Żydow. Abowiem już byli postánowili Żydowie; iż jeśliby go kto wyznał być Christusem; áby był z bożnice wyrzucon.

23. Dla tegoż powiedzieli rodzicy jego: Iż ma látá, pytajcież sámego.

24. Wezwáli tedy powtore człowieká ktory był ślepym, i rzekli mu: Daj chwałę Bogu, my wiemy iż ten człowiek grzeszny jest.

25. Rzekł im tedy on: Jeśli grzeszny jest, nie wiem: to jedno wiem, iż bywszy ślepym, teraz widzę.

26. Rzekli mu tedy: Cożci uczynił? jákoć otworzył oczy?

27. Odpowiedział im: Jużciem wam powiedział i słyszeliście: przeczże jeszcze słyszeć chcecie? zali i wy chcecie być uczniámi jego?

28. Tedy mu łájáli, i mowili: Bądź ty jego uczniem: á my jesteśmy Mojzeszowymi uczniámi.

29. Myć wiemy że Bog do Mojzeszá mowił: lecz tego skądby był nie wiemy.

30. Odpowiedział on człowiek, i rzekł im: Toć jednák dziwno jest, że wy nie wiecie skąd jest, á wżdy otworzył oczy moje.

31. A wiemy iż grzesznych Bog nie wysłuchawa: ále jeśli kto jest chwalcą Bożym, á wolą jego czyni, tego wysłuchawa.

32. Od wieku nie słychano, áby kto otworzył oczy slepo národzonego.

33. Gdyćby ten nie był od Bogá, nie mogłciby nic tákiego uczynić.

34. Odpowiedzieli, i rzekli mu: W grzechácheś się národził wszytek, á ty nas uczysz? I precz go wyrzucili.

35. Usłyszał Jesus iż go precz wyrzucili: á nálazszy go, rzekł mu: Wierzyszże ty w Syná Bożego?

36. On odpowiedział i rzekł: Ktoryż jest Pánie, ábych weń wierzył?

37. I rzekł mu Jesus: I widziałeś go, i ktory mowi z tobą, onci jest.

38. A on rzekł: Wierzę Pánie. I upadszy uczynił mu pokłon.

39. I rzekł mu Jesus: Ná sądem ja przyszedł ná ten świát: áby ci ktorzy nie widzą widzieli: á ktorzy widzą ślepymi zostáli.

40. I usłyszeli to niektorzy z Pháryzeuszow, ktorzy byli z nim: i rzekli mu: Zali i my jesteśmy ślepymi?

41. Rzekł im Jesus: Byście byli ślepymi, nie mielibyście grzechu. Lecz teraz mowicie: Iż widzimy. Grzech wász zostawa.