Przekład z roku 1563 
Jn 9
Kapitu(łá) 9. 1. Ślepo národzony uzdrowion. 10. Dawá świádectwo o Krystusie. 35. Bierze náukę od niego.
1. I przychodząc ujźrał człowieká ślepe(go) od národzenia.
2. I spytáli go zwolennicy je(go), mowiąc, Mistrzu kto zgrzeszył? tenli, czyli rodzicy jego iż się ślepym národził?
3. Odpowiedział Jezus, Ani ten zgrzeszył, áni rodzicy jego, ále żeby się spráwy Boże w nim okazáły.
4. Mnieć potrzebá spráwowáć spráwy onego ktory mię posłał, pokąd dzień jest, przychodzić noc gdy żaden nie będzie mogł nic spráwowáć.
5. Poki będę na świecie, jestciem świátłością świátá.
6. I rzekszy to, plunął ná ziemię, á uczynił błoto z ślin, i maczał błotem ná oczách jego.
7. Przytym mu rzekł, Idź umyj się w Syloám (co jest, jeślibyś wykłádał, posłány), A przetoż szedszy, umył się, i wrocił się widząc.
8. A ták sąsiedzi ktorzy go i przed tym widáli że on był ślepy, mowili, Izali to nie ten jest ktory ono siadał żebrząc?
9. Tedy drudzy mowili, Tenci jest, A drudzy zásię, Iż jest jemu podobien, Lecz on powiedał, Jaciem jest.
10. A przetoż mu mowili, Jákożci się oczy otworzyły?
11. On tedy odpowiedział i rzekł, Niektory co go zową Jezus uczynił błoto i pomázał oczy me, á rzekł mi, Idź do sádzawki Syloam, á umyj się, skorom tedy odszedł i umyłem się, wziąłem wzrok.
12. A ták mu oni rzekli, Gdzież on jest? Tedy powiedział, Nie wiem.
13. Zátym przywiedli do Fáryzeuszow, onego to co przed tym był ślepy.
14. A ná ten czás był szábát gdy Jezus uczynił błoto, á otworzył oczy jego.
15. Potym go też pytáli i Fáryzeuszowie jáko wziął wzrok? A on im powiedział, Włożył błotá ná oczy moje, i umyłem się, i widzę.
16. A przetoż niektorzy z Fáryzeuszow mowili, Człowiek ten nie jest od Bogá, bo nie strzeże szábátu: Drudzy zásię mowili, I jákożby mogł człowiek grzeszny tákowe cudá czynić? i było rozerwánie miedzy nimi.
17. Po wtore rzekli ślepemu, Ty co też mowisz o nim że otworzył oczy twoje? A on powiedział, Prorokci jest.
18. I nie wierzyli Żydowie o nim żeby miał być ślepym, á żeby wziął wzrok, áż wezwáli rodzicow onego ktory wzrok otrzymał.
19. Pytáli ich tedy mowiąc, I tenże jest syn wász on ktoregoście powiedáli być ślepo národzonym? Jákoż wżdy teraz widzi?
20. Odpowiedzieli im rodzicy jego, i rzekli, Wiemy żeć to jest on syn nász, á iż się ślepo národził.
21. Lecz jáko teraz przejźrał nie wiemy, ábo kto otworzył oczy jego, my nie wiemy, mać láta, pytajcież sámego, á onci o sobie powie.
22. Toć mowili rodzicy jego że się bali Żydow, ábowiem już postánowili byli Żydowie, iż jeśliby go kto wyznał Krystusem, áby był z bożnice wyrzucon.
23. A dla_tegoż powiedzieli rodzicy jego, Mać latá pytajcież sámego.
24. Wezwali tedy po wtore człowieká ktory był ślepym, i rzekli, Daj chwałę Bogu, bo my wiemy że to jest człowiek grzeszny.
25. Ale on odpowiedział i rzekł, Nie wiemci jeśli jest grzeszny, to jedno wiem, iż będąc ślepym, teraz widzę.
26. I pytáli go jeszcze po wtore, Coż ci czynił? i jákoć otworzył oczy twe?
27. Odpowiedział im tedy, Jużciem wam powiedał, á nie słucháliście, Przeczże jeszcze drugi raz słyszeć chcecie? Zali i wy chcielibyście być zwolenniki jego?
28. Tedy go oni sromocili á mowili, Bądź ty sam jego zwolennikiem, myciechmy są Mojżeszowi zwolennicy.
29. Myć wiemy że Bog z Mojżeszem mowił, á ten skąd by był nie wiemy.
30. A ták im on odpowiedział i rzekł, Toć w tym dziwno że wy nie wiecie skąd jest, á wżdy otworzył oczy moje.
31. A wiemy też iż grzesznych Bog nie wysłuchawa, jedno tego ktory jest chwalcą Bożym, á wolą jego czyni, tegoć wysłuchawa.
32. Od wiekow to nie jest rzecz słychána, áby kto otworzył oczy ślepo narodzonego.
33. A jeśliżećby ten nie był od Bogá, nie mogłciby nic uczynić.
34. Odpowiedzieli mu tedy i rzekli, Tyś jest w grzechoch národzon wszytek, i tyż nas masz uczyć? i tákże go precz wyrzucili.
35. I usłyszał Jezus iż go precz wyrzucili, á gdy go ználazł, rzekł mu, Ty wierzyszli w Syná Bożego?
36. A on odpowiedział i rzekł, Ktoż jest Pánie ábych weń wierzył?
37. A odpowiedział mu Jezus, I widziałeś go? i ktory mowi z tobą sam ci jest.
38. Zátym on rzekł, Wierzę Pánie, i dał mu chwałę.
39. Potym rzekł Jezus, Jaciem przyszedł ná ten świát odpráwowáć sądu, áby ci ktorzy nie widzą, widzieli, á ktorzy widzą, áby ślepi byli.
40. To usłyszeli niektorzy z Fáryzeuszow ktorzy byli przy nim, i rzekli mu, Zali i my jestechmy ślepymi?
41. Ná to im powiedział Jezus, Byście byli ślepymi nie mielibyście grzechu, lecz iż teraz mowicie, Widziemy, á ták grzech wász zostawa.
