Przekład z roku 1556 
Jn 9
Śleponárodzony od páná Jesusá oświecon, od żydow z rodzicy pytan, jáwnie wyznawa dobrodziejstwo od páná wzięte. Caput. 9.
1. Ewánjelija we śrzodę po czwartej niedzieli postu
1. I przeminąwszy Jesus uźrzał człowieka ślepego od národzenia,
2. i pytáli go zwolennicy jego. Mistrzu, kto zgrzeszył. Ten czyli rodzicie jego, áby sie ślepym národził?
3. Odpowiedział Jesus. Ani ten zgrzeszył, áni rodzicy jego, ále áby sie okazały uczynki boże w nim.
4. Mnie potrzebno spráwowáć uczynki onego ktory mnie posłał poki dzień jest. Przychodzi noc, kiedy nikt nie będzie mogł spráwowáć.
5. Jáko długo jestem ná świecie, jestem świátłość świátá.
6. To gdy rzekł, wyplunął ná ziemię, i uczynił błoto z śliny, i pomázał błoto ná oczy jego,
7. i rzekł jemu. Idź, umyj w sadzawce Siloe, co sie wykłáda posłany. Szedł tedy, i umył sie, i przyszedł widzący.
8. Tedy sąsiedzi i ktorzy go widzieli pierwej iż żebrakiem był, mowili. Zali nie ten jest, ktory siedział á żebrał? A drudzy mowili. Iż ten jest
9. A drudzy. Nikaki, ále podobny jemu jest. Ale on powiádał, iż jam jest.
10. Mowili mu tedy. Jákoż sie otworzyły tobie oczy?
11. Odpowiedział. On człowiek ktory rzeczon Jesus błoto uczynił, i pomázał oczy moje, i rzekł mi. Idź do Sadzawki Siloe, á omy sie, szedłem, i omyłem i widzę.
12. I rzekli jemu. Gdzież on jest? Rzekł. Nie wie(m)
13. Przyprowádzili do Phárizeuszow onego ktory ślepym był.
14. A byłá sobbotá kiedy błoto uczynił Jesus, i otworzył oczy onego.
15. Zásię tedy pytáli go Phárizeuszowie jákoby przejźrzał. A on powiedział im. Błoto mi położył ná oczy, i omyłem sie, i widzę.
16. Mowili tedy z Phárizeuszow niektorzy. Nie jest ten człowiek od bogá, ktory sobboty nie strzeże. A drudzy mowili. Jákoż może człowiek grzeszny ty známioná czynić? A rożnicá byłá miedzy nimi.
17. Rzekli tedy po wtore ślepemu. Ty co mowisz o onym ktory otworzył oczy twoje? A on rzekł iż prorok jest.
18. Nie wierzyli tedy żydowie onym, iżby ślepym był i przejźrzał.
19. Ależ wezwáli rodzicow onego ktory był przejźrzał, i pytáli ich mowiąc. Ten jest syn wász, ktorego wy powiádacie, iż ślepym národził sie jest? Jákoż tedy teraz widzi?
20. Odpowiedzieli im rodzicy jego i rzekli. Wiemy iż ten jest syn nász, á iż sie ślepo národził.
21. Ale jáko teraz widzi nie wiemy. Albo kto oczy jego otworzył my nie wiemy. Jego pytajcie, látá ma, on o sie niechaj mowi.
22. Ty słowá mowili rodzicy jego, bowiem bali sie żydow. Już bowiem spiknęli sie byli żydowie, iż jeśliby kto wyznawał go być Christusem, z bożnice byłby odłączon.
23. Dlatego rodzicy mowili jego. Iż látá ma, jego pytajcie.
24. Wezwáli tedy zásię człowieká, ktory był ślepym, i rzekli jemu. Daj chwałę bogu. My wiemy iż ten człowiek grzeszny jest.
25. Jeślić grzeszny jest nie wiem. Jedno wiem, że gdym był ślepym, teraz widzę.
26. Rzekli tedy jemu. Coż uczynił tobie? Jákoż otworzył tobie oczy?
27. Odpowiedział im. Powiedziałem wam już, i słyszeliście. Coż zásię chcecie słyszeć? Czyli i wy chcecie zwolennikámi jego być?
28. Złorzeczyli tedy jemu i rzekli. Ty zwolennikiem onego bądź. A my Mojżeszowi zwolennicy jesteśmy.
29. My wiemy iż Mojżeszowi mowił bog. A tego nie wiemy skąd jest.
30. Odpowiedział on człowiek, i rzekł im. W tym owszejki dziwno jest, iż wy nie wiecie skądby był, i otworzył moje oczy.
31. A wiemy iż grzesznych Bog nie słucha. Ale jeśli kto bożym chwalcą jest, á wolą jego czyni, tego wysłucha.
32. Od wieku nie jest słychano, by kto otworzył oczy ślepo národzonego.
33. By nie był ten od bogá, nie mogłby nic uczynić.
34. Odpowiedzieli i rzekli jemu. W grzechach wszytekeś sie národził, á ty uczysz nas? I wyrzucili go precz.
35. Usłyszał Jesus, iż go precz wyrzucili. A gdy go nálazł rzekł jemu. Ty wierzysz w syná bożego?
36. Odpowiedział on i rzekł. Ktory jest pánie ábym uwierzył weń?
37. I rzekł jemu Jesus. I widziałeś go, i ktory mowi z tobą, ten jest
38. A on rzekł. Wierzę pánie. I upadwszy modłę jemu czynił. #
39. I rzekł jemu Jesus. Ná sąemci ja ná ten świát przyszedł áby ktorzy nie widzą widzieli. A ktorzy widzą ślepymi sie zstáli.
40. I usłyszeli niektorzy z Fárizeuszow ktorzy z nim byli, i rzekli jemu. Izali też, i my ślepi jesteśmy?
41. Rzekł im Jesus. Byście ślepi byli, nie mielibyście grzechu. Ale teraz mowicie iż widzimy. Grzech przeto w was trwa.
