Przekład z roku 1593 
Mt 6
Rozdział VI. 1. Spráwiedliwość uczynkowa. 2. Jáłmużná. 5. Modlitwá jáka ma być. 9. Modlitwá Páńska. 14. Krzywd odpuszczenie. 16. Jáko pościć mamy. 4. 6. 18. Zapłátá zá dobre uczynki, jáłmużny, modlitwy, i posty. 19. Skárby. 24. Nie możemy dwiemá pánom służyć. 25. Frásunku o żywność zákázuje. 33. Naprzod się mamy stáráć o krolestwo niebieskie.
1. Strzeżcie ábyście spráwiedliwości wászej nie czynili przed ludźmi, dla_tego ábyście byli widziáni od nich: bo ináczej zapłáty mieć nie będziecie u Ojcá wászego ktory jest w niebiesiech.
2. Gdy tedy czynisz jáłmużnę, nie trąb przed sobą, jáko obłudnicy czynią w bożnicách i po ulicách, áby byli chwaleni od ludzi: záprawdę powiádam wam, iż wzięli zapłátę swoję.
3. Ale ty gdy czynisz jáłmużnę, niechaj nie wie lewicá twojá co práwicá twojá czyni:
4. áby jáłmużná twojá byłá w skrytości: á Ociec twoj ktory widzi w skrytości odda tobie.
5. A gdy się modlicie, nie będziecie jáko obłudnicy, ktorzy się rádzi w bożnicách i ná rogách ulic stojąc modlą, áby byli widziáni od ludzi: Záprawdę powiádam wam, iż wzięli zapłátę swoję.
6. Ale ty gdy się modlisz, wnidź do komory swojej, á záwárszy drzwi, modl się Ojcu twemu w skrytości: á Ociec twoj ktory widzi w skrytości, odda tobie.
7. A modląc się nie bądźcie wielomowni, jako pogáni: ábowiem mniemáją, iż w wielomowności swej będą wysłucháni.
8. Nie bądźcież tedy im podobni: Abowiemci wie Ociec wász czego potrzebujecie, pierwej niż byście go prosili.
9. Wy tedy ták się modlcie: Ojcze nász ktoryś jest w niebiesiech: Święć się imię twoje.
10. Przydź krolestwo twoje. Bądź twa wola jako w niebie ták i ná ziemi.
11. Chlebá nászego powszedniego daj nam dzisia.
12. I odpuść nam násze winy, jáko i my odpuszczamy nászym winowájcom.
13. I nie wwodź nas w pokuszenie. Ale nas zbaw' ode złego. Amen.
14. Bo jeśli odpuścicie ludziom występki ich: odpuści też wam Ociec wász niebieski grzechy wásze.
15. Lecz jeśli nie odpuścicie ludziom: i Ociec wász nie odpuści wam grzechow wászych.
16. A gdy pościcie, nie bądźcież jáko obłudnicy smętnymi: Abowiem oni twarzy swoje niszczą, áby się ludziom okazáli poszczącemi. Záprawdę powiádam wam, iż wzięli zapłátę swoję.
17. Ale ty kiedy pościsz, námaż głowę twoję, i umyj oblicze swoje:
18. abyś się nie okazał ludziom iż pościsz, ále Ojcu twemu ktory jest w skrytości: á Ociec twoj ktory widzi w skrytości, odda tobie.
19. Nie skarbcie sobie skárbow ná ziemi: gdzie rdzá i mol psuje, i gdzie złodzieje wykopywáją i krádną.
20. Ale skarbcie sobie skárby w niebie: gdzie áni rdzá, áni mol nie psuje, gdzie też złodzieje nie wykopują áni krádną.
21. Abowiem gdzie jest skarb twoj, tám jest i serce twoje.
22. Świecą ciałá twego, jest oko twoje. Jeśliby oko twoje było szczere: wszytko ciało twoje światłe będzie.
23. Ale jeśliby oko twoje złe było: wszytko ciáło twoje ciemne będzie. Jeśliż tedy świátło ktore jest w tobie, ciemnością jest: jákoż wielka będzie sámá ciemność?
24. Żaden nie może dwiemá pánom służyć. Bo ábo jednego będzie nienawidział, á drugiego będzie miłował: ábo jednego trzymáć się będzie, á drugiego wzgárdzi. Nie możecie Bogu służyć i mámmonie.
25. Dla_tego wam powiádam, nie troszczcie się o duszę wászę co byście jedli, áni o ciáło wásze czym byście się odziewáli. Azaż duszá nie jest ważniejsza niż pokarm? i ciáło niżli odzienie?
26. Wejźrzycie ná ptaki powietrzne, iż ci nie sieją áni żną, áni zbieráją do gumien: á Ociec wász niebieski żywi je. Azaście wy nie dáleko ważniejszy niż oni?
27. I ktoż z was troszcząc się może przydáć do wzrostu swego łokieć jeden?
28. A o odzienie przecz się troszczecie? Przypátrzcie się lilijam polnym jáko rostą: nie prácują áni przędą.
29. A powiádam wam, iż áni Sálomon we wszytkiej ozdobie swej nie bywał ták przybrány, jáko jedná z tych.
30. A jeśliż trawę polną, ktora dziś jest, á jutro będzie w piec wrzucona, Bog ták przyodziewa: jákoż dáleko więcej was o máłowierni?
31. Nie troszczcież się tedy mowiąc: Coż będziem jeść, ábo co będziem pić, ábo czym się będziem przyodziewáć?
32. Boć się o tym wszytkim pogáni wielce stáráją. Abowiem Ociec wász niebieski wie że tego wszytkiego potrzebujecie.
33. Szukajcież tedy naprzod krolestwá Bożego, i spráwiedliwości jego: á to wszytko będzie wam przydano.
34. Nie troszczcież się tedy o jutrze. Abowiem jutrzejszy dzień o swoje potrzeby troskáć się będzie. Dosyćci ma dzień ná swej nędzy.
