Przekład z roku 1563 
Mt 5
Kapitu(łá) 5. 1. Jezus uczy ktorzy są błogosłáwieni. 13. Godność i urząd wiernych. 17. I práwdziwe wyrozumienie zakonu.
1. A Jezus widząc ono zgromadzenie ludu, wstąpił ná gorę: á gdy siadł, przyszli do niego jego uczniowie.
2. Tedy otworzywszy ustá swe uczył je mowiąc.
3. Błogosłáwieni są ubodzy w Duchu, ábowiem ich jest Krolestwo niebieskie.
4. Błogosłáwieni są ci ktorzy smętni są, abowiem pocieszeni będą.
5. Błogosłáwieni są ciszy, abowiem ziemię dziedzicznie osiędą.
6. Błogosłáwieni są ci ktorzy łákną i prágną spráwiedliwości, abowiem oni násyceni będą.
7. Błogosłáwieni są miłosierni, ábowiem oni miłosierdzie otrzymáją.
8. Błogosłáwieni są ktorzy są sercá czystego, ábowiem oni Bogá oglądáją.
9. Błogosłáwieni są spokojni, ábowiem oni będą názywáni Synmi Bożymi.
10. Błogosłáwieni są ci ktorzy cierpią prześladowánie dla spráwiedliwości, ábowiem ich jest Krolestwo niebieskie.
11. Błogosłáwieni będziecie gdy was sromocić i prześladowáć będą, mowiąc wszeláką rzecz złą przeciwko wam kłámájąc dla mnie.
12. Rádujcie się i weselcie, ábowiem zapłátá wászá wielka jest w niebie, gdyż ták prześládowáli Proroki ktorzy przed wámi byli.
13. Wy jesteście sol ziemie, A jeśli sol smák stráci, czymże solić będą? do niczego się już nie godzi, jedno áby byłá precz wyrzuconá, i podeptána od ludzi.
14. Wy jesteście światłością świátá, Nie może się miásto zátáić ná gorze leżące.
15. Ani zápaláją świece, i kłádą jej pod korzec, ále w lichtarz, I świeci wszytkim ktorzy są w domu.
16. Tákże też niechaj świeci świátłość wásza przed ludźmi, áby obaczyli wasze uczynki dobre, i chwalili ojcá waszego ktory jest ná niebie.
17. Nie mniemajcie ábym przyszedł niszczyć zakonu, ábo Proroki, Nie przyszedłem ja niszczyć zakonu, ale wypełnić.
18. Boć záprawdę wam powiedam, áż przeminie niebo i ziemiá, jedna literká ábo jedná kreská nie przeminie z zakonu, áż się wszytko wypełni.
19. Ktokolwiek tedy przestąpi jedno z tego to rozkazánia namniejszego, i tak ludzi náuczy, będzie zwan namniejszym w Krolestwie niebieskiem, Ale ktokolwiek je czynić będzie i náuczy, ten będzie zwan wielkim w Krolestwie niebieskiem.
20. Abowiem powiedam wam, Jeśli nie będzie obfitowałá spráwiedliwość wászá więcej niż náuczycielow i Fáryzeuszow, nie wnidziecie do Krolestwa niebieskiego.
21. Słyszeliście iż rzeczono jest stárym, Nie będziesz zabijał, A ktokolwiek zabije, Będzie winien sądu.
22. Ale ja wam powiedam, iż káżdy ktory się gniewa na bratá swego bez przyczyny, Będzie winien sądu: A ktokolwiek rzecze brátu swemu Ráchá, będzie winien, aby był káran od rády: A ktokolwiek rzecze, błaźnie, będzie winien męki ogniowej.
23. Przeto jeśli dar twoj przyniesiesz do ołtarzá, á tám by wspomniał iż brát twoj ma co przeciwko tobie.
24. Zostaw' tam dar twoj przed ołtarzem, á idź pierwej się z bratem swem pojednaj, á potym przyszedszy, ofiáruj dar twoj.
25. Bądź przyjacielem sprzeciwnikowi twemu rychło pokiś z nim w drodze, by cię snadź kiedy sprzeciwnik nie podał sędziemu, á sędzia ceklarzowi, á ták byś był wrzucon do ciemnice.
26. Záprawdęć powiedam, Nie wynidziesz s_támtąd, áż oddasz ostátni kwartnik.
27. Słyszeliście iż powiedziano starym, Nie będzisz cudzołożył.
28. Aleć ja powiedam, iż káżdy ktory wejźry ná niewiástę áby jej pożądał, już z nią cudzołostwo popełnił w sercu swoim
29. Jeśli tedy práwe oko twoje ciebie w grzech przywodzi, wyrwi je, á zárzuć od siebie: Abowiemci pożyteczniej jest, aby zginął jeden z członkow twoich niżliby miáło być podáne wszytko ciáło twe ná męki.
30. Jeśli cię też práwa ręká twojá w grzech przywodzi, odetni ją, i zárzuć od siebie, Abowiemci pożyteczniej jest áby zginął jeden z członkow twoich, niżliby miáło być podáne wszytko ciáło ná męki.
31. K temu powiedziano jest, Ktokolwiek opuści żonę swoję, niech jej da list rozwodu.
32. Ale ja wam powiedam, iż ktobykolwiek opuścił żonę swoję oprocz przyczyny cudzołostwá, przywodzi ją w cudzołostwo, A kto by opuszczoną pojął, cudzołoży.
33. Słyszeliście zásię iż jest powiedziano starym Nie będziesz gwałcił przysięgi, ále oddasz Pánu rzeczy przez przysięgę poślubione.
34. Ale ja wam powiedam, ábyście żadnym obyczajem nie przysięgáli, áni ná niebo, gdyż jest stolicá Boża.
35. Ani ná ziemię, abowiem jest podnożkiem nog jego, áni na Jeruzálem, Abowiem jest miásto wielkiego Krolá.
36. Ani ná głowę twoję będziesz przysięgał, Abowiem nie możesz uczynić jednego włosá białego ábo czarnego.
37. Niechajże tedy mowá wászá będzie, Ták, ták, Nie, nie, A co by nád to więcej było, to jest od złego.
38. Słyszeliście iż powiedziano, Oko zá oko, i ząb zá ząb.
39. Ale ja wam powiedam, Nie sprzeciwiájcie się złemu, owszem kto by cię kolwiek uderzył w prawy policzek twoj, obroć mu i drugiego.
40. K temu ktory się chce z tobą práwem obchodzić, á żupicę twoję wziąć, puść mu i płászcz.
41. A kto by cię kolwiek gwałtem przymuszał ná jednę milę, idź z nim dwie.
42. Temu ktory cię prosi, daj, áni odmawiaj temu ktory chce u ciebie pożyczyć.
43. Słyszeliście iż powiedziano, Będziesz miłował bliźniego twego, á będziesz miał w nienawiści nieprzyjacielá twego.
44. Ale ja wam powiedam, Miłujcie nieprzyjacioły wásze, błogosławcie ty ktorzy was przeklináją, dobrze czyńcie tym ktorzy was máją w nienawiści, modlcie się zá tymi ktorzy się ná was tárgáją, i prześládują was.
45. Abyście byli synmi ojcá wászego ktory jest na niebie: abowiem to spráwuje, iż wschodzi słońce jego ná złe i ná dobre, i spuszcza deszcz ná spráwiedliwe i ná niespráwiedliwe.
46. Abowiem jeślibyście miłowáli ty co was miłują, coż zá zápłátę mieć będziecie? á zaż i celnicy tego nie czynią?
47. A jeślibyście tylko brácią wászę łáskáwie przyjmowali, Coż więcej czynicie? A zaż i celnicy ták nie czynią?
48. Bądźcie wy tedy doskonáli, jako ociec wász ktory jest w niebie doskonałym jest.
