Przekład z roku 1599 
Łk 3
1. Piętnastégo roku pánowánia Tyberyjuszá Césárzá, gdy Pontijus Piłat rządził Żydowską ziemią, á Heród Tetrárchą Gálilęjskim, á Philip brát jego Tetrárchą Ituręjskim i Tráchonitskiéj kráiny, á Lizánijasz Abileńskim Tetrárchą:
2. zá nawysszych kápłanów Annaszá i Kájphaszá: zstáło sie słowo páńskié do Janá Zácháry<ja>szowégo syná ná puszczy.
3. I przyszedł do wszytkiéj kráiny Jordanu, opowiedájąc chrzest pokuty ná odpuszczenié grzéchów:
4. jáko jest nápisano w księgách mów Izájaszá proroká: Głos wołájącégo ná puszczy: Gotujcie drógę páńską, czyńcie prosté ścieżki jego.
5. wszelka doliná będzie nápełniona: á wszelka górá i págórek poniżón będzie. i krzywé miejscá będą prosté, á ostré drógámi głádkimi.
6. I ogląda wszelkié ciáło zbáwienié Boże.
7. Mowił tedy do rzész któré wychodziły, áby były ochrzczoné od niego: Rodzáju jászczórcy, kto wam pokazał żebyście uciekáli przed gniewem przyszłym?
8. Czyńcie tedy owoce godné pokuty: á nie poczynajcie mówić, Ojcá mamy Abrahámá. Abowiém wam powiedam, iż mocen jest Bóg z tych kámieni wzbudzić˝ syny’ Abráhámowi.
9. Boć już siekiérá do korzenia drzéw jest przyłożona. A przetóż wszelkié drzewo nie rodzącé owocu dobrégo, będzie wycięté i w ogiéń wrzuconé.
10. I pytáły go rzészé mówiąc: Cóż tedy czynić będziem?
11. A odpowiedájąc mówił im: Kto ma dwie sukni, niech da niemájącému: á kto ma pokármy, niech tákże uczyni.
12. Przyszli téż i Célnicy áby byli ochrzczeni, i rzekli mu: Náuczycielu, co czynić będziemy?
13. A on rzékł do nich: Nic więcéj nie czyńcie nád to co wam postanowiono.
14. Pytáli go téż i żołniérze, mówiąc: Co mamy czynić i my? I rzékł im: żadnégo nie bijcie áni potwarzajcie: ále ná żołdziéch wászych przestawajcie.
15. A gdy sie lud domniémawał, i wszyscy myślili w sercách swych o Janie, by snadź on nie był Christusem.
16. Odpowiedział Jan mówiąc wszytkim: Jać was chrzczę wodą, áleć przydzie mocniejszy nád mię, którégo nie jestem godzien rozwiązáć rzemyká botów jego: ten was chrzcić będzie Duchem świętym , i ogniem.
17. Którégo łopátá w ręku jego, i wychędoży bojowisko swoje, i zgromádzi pszenicę do spichlérzá swego, á plewy spali ógniem nieugászonym.
18. Wieleć i innych rzeczy nápominájąc opowiedał ludowi.
19. A Heród tetrárchá będąc strofowány od niego o Herodiádę żónę brátá swego, i o wszytkié złości któré czynił Heród:
20. przydał téż to nád wszystko, i zámknął Janá w ciemnicy.
21. I zstáło sie, gdy był chrzczon wszytek lud, i gdy Jesus był ochrzczon, i modlił sie, że sie niebo otworzyło:
22. I zstąpił nań Duch święty w osobie cielesnéj jáko gołębicá, i zstał sie głos z niebá: Tyś jest syn mój miły, w tobiem upodobał sobie.
23. A ten Jesus poczynał bydź jákoby we trzydziestu lat, jáko mniémano, syn Jozephá, który był Heli, który był Mátthát,
24. który był Lewi, który był Melchi, który był Jánni, który był Jozeph,
25. który był Máttháthyjaszów, który był Amos, który był Náhum, który był Hesli, który był Nágge,
26. który był Máháth, który był Máttháthyjaszów, który był Semej, który był Jozeph, który był Judá,
27. który był Joánná, który był Resá, który był Zorobabel, który był Sáláthyjel, który był Neri,
28. który był Melchi, który był Addi,
29. który był Kosan, który był Elmádám, który był Her,
30. który był Jesu, który był Elijezer, który był Jorym, który był Máthát, który był Lewi,
31. który był Symeon, który był Judá, który był Jozeph, który był Joná, który był Elijáchim,
32. który był Melea, który był Menná, który był Mátthátá, który był Náthán, który był Dawid,
33. który był Jessi, który był Obed, który był Booz, który był Sálmon, który był Náásson,
34. który był Aminadáb, który był Aram, który był Esron, który był Pháres, który był Judów,
35. który był Jákobów, który był Izááków, który był Abráhámów, który był Thare, który był Nachor,
36. który był Sárug, który był Rágáu, który był Pháleg, który był Heber, który był Sale,
37. który był Kájnan, który był Arphárád, który był Sem, który był Noe, który był Lámech,
