Przekład z roku 1570 
Łk 3
Rozdział 3.
1. Roku záś piętnastego pánowania Tyberyjuszá Cesarzá, gdy stárostą był Judskim Pontski Piłat, á tetráchą Gálilejskim Herod, Filip zaś brat jego tetrhárchą Iturejskim, i Tráchonitskiej kráiny, á Lisánia tetrárchą Abileńskim.
2. Pod Arcyofiárowniki Annaszem i Kájáfą, stáło się słowo Boże ná Joháná Zácháryjaszowego syná w pustyni.
3. I przyszedł do wszelkiej kráiny około Jordaná, przepowiedájąc krzczenie pokájánia ná odpuszczenie grzechow,
4. Jáko napisano w księgach słow Ezájaszá proroká rzekącego, Głos wołájącego w pustyni, gotujcie drogę pańską, proste czyńcie ścieżki jego.
5. Wszelka doliná wypełni się, wszelka gora i págorek zniży się, i będą krzywe (drogi) prostemi, a ostre głádkiemi drogámi.
6. I ujrzy wszelkie ciáło zbawienie Boże.
7. Mowił przeto tłuszczam ktore wyszły krzcić się od niego: Wyrodkowie zmijewi, kto ukazał wam ábyście uciekali od przyszłego gniewu?
8. Czyńcie przeto owoce godne pokajánia, á nie poczynajcie mowić w sobie, Ojcá mamy Abráhámá. Mowię bo wam, iż może Bog z kámienia tego wzbudzić dzieci Abráhámowi,
9. Już záś siekierá ku korzeniu drzew położoná. Wszelkie przeto drzewo nieczyniące owocu dobrego, wysieczone będzie, i do ogniá wrzucone.
10. I spytáły go tłuszcze rzekąc: Co przeto uczynimy?
11. Odpowiedájąc záś mowi im: Májący dwie sukni, niech da niemájącemu, á mający potráwy, tákież niech czyni.
12. Przyszli zaś i celnicy okrzcić się i rzekli k niemu: Uczycielu, co uczynimy?
13. On záś rzekł i k nim: Nic więcej, jedno co rozkazano wam niewyciągajcie.
14. Spytáli záś jego i żołnierze mowiąc, A my co uczynimy? I rzekł k nim: Nikogo nie zbijecie, nikogo nie spotwarzcie, á przestawajcie na żołdziech wászych.
15. Gdy zaś domnimał łud, i pomysláli wszyscy w sercach swoich o Johánie jeśliby nie on był Krystus,
16. Odpowiedział Johan wszem mowiąc: Jać was jednák wodą krzczę, przyjdzie zaś mocniejszy niżeli ja, ktorego nie jestem godzien rozwięzáć rzemyká botow jego: Ten was okrzci duchem świętym i ogniem.
17. Ktorego łopátá w ręce jego, i przeczyści bojowisko swoje, i zbierze pszenicę do gumná swego, zaś plewę spali ogniem nieugászonym.
18. Wieleć przeto i inych napominánia przepowiedał ludowi.
19. Herod záś tetrárch sztrofowány od niego o Herodyjádę żonę brátá jego, i o wszytko co czynił źle Herod.
20. Przydał i to náde wszytko, i zámknął Joháná w ciemnicy.
21. Było záś gdy się krzcił wszytek lud, i Jezus okrzczony modlił się, otworzyło się niebo,
22. I zstąpił duch święty cielesną osobą jako gołąb nań, i głos z niebá był mowiąc: Ty jesteś syn moj umiłowány, w tobie się kocham.
23. A sam Jezus był jakoby trzydzieści lat poczynájący, będąc (jáko mniemano) syn Jozefow, Helijego,
24. Máthatow, Lewijego, Melchijow, Jánny, Jozefow,
25. Mátháthijow, Amosow, Naumow, Eslijow Naggeow,
26. Mááthow, Máthátijow, Semejow, Jozefow, Judow,
27. Joánny, Resy, Zorobábelow, Gáláthijelow, Neryjow,
28. Melchijow, Addow, Kosámow, Elmodamow, Erow,
29. Joseow, Eliezerow, Jorymow, Mathow, Lewijow,
30. Symeonow, Judow, Jozefow, Jonánow, Elijakimow,
31. Meleow, Menánow, Mátháthy, Nátánow, Dawidow,
32. Jesseow, Obedow, Boosow, Sálmonow, Náássonow,
33. Aminádábow, Aromow, Esronow, Faresow, Judy,
34. Jákobow, Jzáákow, Abráhámow, Thary, Náchorow,
35. Sáráchow, Rágámow, Fálegow, Heberow, Saleow,
36. Arfáksádow, Semow, Noego, Lámechow,
37. Máthusalow, Enochow, Jaredow, Máláleelow, Kainánow,
38. Enosow, Setow, Adámow, Boży.
