Przekład z roku 1556 
Mt 25
Przepowieść pan powiáda o dziesiąci pánien, o funciech ktore sługom rozdał, o dniu sądnym, i o sądzeniu złych á dobrych. Caput. 25.
1. Ewánjelija o świętych pánnách.
1. Tedy podobne będzie krolestwo niebieskie dziesiąci dziewicom. Kthore wziązwszy kágáńce swoje, wyszły przeciw oblubieńcowi i oblubienicy.
2. A pięć z nich były głupich, i pięć mądrych.
3. A pięć głupich wziąwszy kagáńce nie wzięły oleju z sobą.
4. Madre záś wzięły olej w naczynie swoje z kágáńcámi.
5. A gdy omięszkawał oblubienieć zdrzemáły sie wszytki i posnęli.
6. A o pułnocy wołánie zstáło sie jest. Oto oblubieniec przyszedł, wynidźcie przeciw jemu.
7. Tedy powstáły wszytki dziewice oni, i przyochędożyły kágáńce swoje.
8. A głupie mądrym mowiły Dajcie nam oleju wászego, ábowiem kagáńce násze gasną.
9. Odpowiedziáły mądre mowiąc. By snadź nie dostáło nam i wam. Idźcie rádszy do przedawájących, i kupcie sobie.
10. A gdy szli kupowáć, przyszedł oblubieniec. I ktore były gotowe, weszli z nim ná gody. I zámknione są drzwi.
11. Ná ostátku záś przyszły, i ostáłe dziewice mowiąc. Pánie pánie otworz nam
12. A on odpowiedział im mowiąc, záprawdę powiádam wam. Nie znam was.
13. Czujcież tedy, ábowiem nie wiecie dniá áni godziny.
14. Ewánjelija o s. biskupie.
14. A jáko człowiek idąc precz, wezwał sługi swoje i rozdał im dobrá swoje.
15. I jednemu dał pięć funtow drugiemu dwá, á drugiemu jeden, kożdemu wedla własnej mocy. I nátychmiast jáchał jest.
16. A poszedł on ktory pięć funtow wziął, i robił imi, i zyskał inne pięć.
17. Takież i ten ktory dwá wziął, zyskał inna dwá,
18. ále ktory jeden wziął, szedwszy zákopał go w ziemi, i skrył pieniądze pána swego.
19. A po długim czásie przyszedł pan sług onych, i uczynił liczbę z nimi.
20. A przystąpiwszy ktory był pięć funtow wziął ofiárował drugie pięć funtow mowiąc. Pánie pięć funtow dałeś mi, oto drugie pięć nád to zyskałem.
21. Rzekł jemu pan jego. Miej go dzięk sługo dobry i wierzny, iżeś ná trosze wierny był, nád wielem cie ustáwię. Wnidź do wesela páná twego.
22. Przystąpił i ten ktory był dwá funty wziął, i rzekł. Pánie dwá funty dałeś mi, oto drugie dwá nád to zyskałe(m).
23. Rzekł jemu pan jego. Miej go dzięki sługo dobry i wierny iżeś nád máłem był wierny, nád wielkością cię ustáwię. Wniź do wesela páná twego.
24. A przystąpiwszy i ten ktory był jeden funt wziął, rzekł. Pánie wiem iżeś człowiek srogi, á żniesz gdzieś nie siał, i zgromadzasz gdzieś nie rozproszył,
25. i bojąc sie szedłe(m), i skryłem funt twoj w ziemi. Oto masz co twoje jest
26. A odpowiádájąc pan jego rzekł mu. Sługo zły i leniwy, wiedziałeś iże żnę gdzie nie sieję, i zgromadzam gdziem nie rozpraszał.
27. Przeto potrzeb było polecić pieniądze moje brákárzom, á przyszedwszy ją wziąłbych wżdy co moje jest z lichwą.
28. Weźmijcież tedy od niego funt, á dajcie temu ktory ma dziesięć funtow.
29. Abowiem wszelkiemu májącemu będzie dano, i będzie obfitował. A temu ktory nie ma, i to co widzi sie mieć, będzie mu wzięto.
30. I niepożytecznego sługę wyrzućcie w ciemności zewnętrzne. Tám będzie płácz i zgrzytánie ząb.
31. Ewánjelija w poniedziáłek po pierwszej niedzieli postu.
31. A gdy przyjdzie syn człowieczy w májestacie swoim, i wszytcy anjołowie z nim, tedy będzie siedział ná stolcu májestatu swego.
32. I będą zgromádzony k niemu wszytcy ludzie, i rozłączy je jedno od drugiego, jáko pásterz odłącza owce od kozłow.
33. I postáwi owce ná práwicy swojej, á kozły ná lewicy.
34. Tedy rzecze krol tym ktorzy ná práwicy jego będą. Podźcie błogosłáwieni ojcá mojego. Otrzymajcie zgotowáne wam krolestwo, od ustánowienia świátá.
35. Abowie(m) łaknąłe(m), i dáliście mi jeść. Prágnąłe(m), i dáliście mi pić. Gościemem był, i przyjęliście mie.
36. Nági, i przyodzialiście mie. Niemocny, i náwiedziliscie mie W ciemnicy byłem, á przyszliszcie do mnie.
37. Tedy odpowiedzą mu spráwiedliwi mowiąc. Pánie kiedyżechmy cie widzieli łáknącego, i karmiliśmy cie. prágnącego, á daliśmy pić?
38. A gdy widzieliśmy cie goście(m), á przyjęliśmy ciebie? Albo nágiego i odzialiśmy cie?
39. Albo kiedyśmy cie widzieli niemocnego, álbo w ciemnicy, á przyszliśmy do ciebie?
40. I odpowiádájąc krol, rzecze im. Záprawdę powiáda(m) wam. Jako długo czyniliście jednemu z tych bráciej moich namniejszych mnieście uczynili.
41. Tedy rzecze krol tym ktorzy ná lewicy będą. Osdtępcie ode mnie przeklęci w ogień wieczny, ktory nágotowan jest dyjabłowi i ánjołom jego.
42. Abowie(m) łáknąłe(m), i nie dáliście mi jeść. Prágnąłe(m) á nie dáliście mi pić.
43. Byłe(m) goście(m), á nie przyjęliście mie Nági, á nie przyodzialiście mie. Niemocny, i w ciemnicy á nie nawiedziliscie mie.
44. Tedy odpowiedzą mu i oni mowiąc. Pánie kiedyżeśmy cie widzieli łáknącego, álbo prágnącego, álbo gościem, álbo nágim, álbo niemocnym, álbo w ciemnicy, i nie usłużylichmy tobie?
45. Tedy odpowie im mowiąc. Záprawdę powiádam wam. Pokiście nie czynili jednemu z tych mniejszych, ániście mnie czynili.
46. I pojdą ci w mękę wieczną. A sprawiedliwi do żywotá wiecznego.
