Przekład z roku 1593 
Mt 24
Rozdział XXIV. 2 i 15. Opowieda kościołá wywrocenie, i spustoszenie Żydow. 5 i 24. Każe się wiárowáć zwodzicielow, ktorzy w imię je(go) przyść mieli. 6 i 29. Znáki dokończenia świátá. 12. Niepráwość. Miłość. 13. Wytrwáłość. 36. Dzień sądny niewiádomy. 45. Sługá wierny. 48. Zły sługá.
1. A wyszedszy Jesus z kościołá, poszedł. I przystąpili uczniowie jego, áby mu ukazáli budowánie kościelne.
2. A on odpowiedájąc rzekł im: Widzicie to wszytko? Záprawdę powiedam wam, nie zostánie tu kámień ná kámieniu ktory by nie był rozwálon.
3. A gdy on siedział ná gorze oliwnej, przystąpili k niemu osobno uczniowie, mowiąc: Powiedz nam kiedy się to zstánie? á co zá znák przyszcia twego, i dokonánia świátá?
4. A odpowiedájąc Jesus, rzekł im: Pátrzcie áby was kto nie zwiodł.
5. Abowiem wiele ich przyjdzie w imię moje, rzekąc: Jam jest Christus: i wiele ich zwiodą.
6. Bo usłyszycie wojny i wieści o wojnách. Pátrzcież ábyście sobą nie trwożyli. Boć się to musi zstáć: ále jeszcze nie jest koniec.
7. Abowiem postánie narod przeciwko narodowi, i krolestwo przeciwko krolestwu: i będą mory, i głody, i drżenia ziemie po mieścách.
8. A to wszytko są początki boleści.
9. Tedy podádzą was w udręczenie, i będą was zábijáć: i będziecie nienawidzeni od wszech narodow dla imieniá mego.
10. A tedy wiele się ich zgorszy: á jeden drugiego wydádzą, i nienawidzieć będą.
11. I wiele fałszywych prorokow powstánie: i wielu zwiodą.
12. A iż się rozmnoży niepráwość: oziębnie miłość wiela ludzi.
13. A kto wytrwa áż do końcá, ten będzie zbáwion.
14. I będzie przepowiádána tá Ewánjelija krolestwá po wszytkiej ziemi, ná świádectwo wszytkim narodom. á tedy przyjdzie koniec.
15. Gdy tedy ujrzycie brzydkie spustoszenie, ktore jest przepowiedziáne przez Dánielá Proroká, stojące ná mieścu świętym (kto czyta niech rozumie).
16. Tedy ktorzy są w Judskiej ziemi, niech uciekáją ná gory:
17. á kto by był ná domie, niechaj nie zstępuje áby co wziął z domu swego:
18. á kto ná roli, niech się názad nie wraca bráć sukniej swojej.
19. A biádá brzemiennym i piersiámi karmiącym w one dni.
20. Proścież tedy áby uciekánie wásze nie było zimie ábo w szábát.
21. Abowiem ná on czás będzie wielki ucisk, jáki nie był od początku świátá áż dotąd, áni będzie.
22. A gdyby nie były skrocone one dni żadne ciáło nie byłoby záchowáne: ále dla wybránych będą skrocone dni one.
23. Tedy jeśliby wam kto rzekł: Oto tu jest Christus, ábo ondzie: nie wierzcie.
24. Abowiem powstáną fałszywi Christusowie, i fałszywi prorocy: i czynić będą známioná wielkie i cudá, ták iżby zwiedli (by mogło być) i wybráne.
25. Otomci wam opowiedział.
26. Jeśliby tedy wam rzekli: Oto ná puszczy jest, nie wychodźcie. oto jest w zámknieniu: nie wierzcie.
27. Abowiem jáko błyskáwicá wychodzi od wschodu słońcá, i okázuje się áż ná zachodzie: ták będzie i przyszcie syná człowieczego.
28. Gdziebykolwiek było ciáło, tám się i orłowie zgromadzą.
29. A nátychmiast po utrapieniu onych dni słońce się záćmi, i księżyc nie da świátłości swojej, á gwiazdy będą pádáć z niebá, i mocy niebieskie poruszone będą.
30. A ná on czás się ukaże znák syná człowieczego ná niebie: i tedy będą nárzekáć wszytkie pokolenia ziemie: i ujrzą syná człowieczego przychodzącego w obłokách niebieskich z mocą wielką i z májestatem.
31. I pośle ánioły swoje z trąbą, i z głosem wielkim: i zgromádzą wybráne jego ze czterech wiátrow od krajow niebios áż do krajow ich.
32. A od figowego drzewá uczcie się podobieństwá: gdy już gáłąź jego odmładza się, i liście wypuszcza, znacie iż blisko jest láto.
33. tákże i wy, gdy ujrzycie to wszytko, wiedzcie iż blisko jest we drzwiách.
34. Záprawdę powiedam wam, iż nie przeminie ten narod, áżby się zstáło to wszytko.
35. Niebo i ziemiá przeminą, ále słowá moje nie przeminą.
36. Lecz o onym dniu i godzinie nikt nie wie, áni ániołowie niebiescy, jedno sam Ociec.
37. A jáko było zá dni Noego: ták będzie i przyszcie syná człowieczego.
38. Abowiem jáko we dni one przed potopem jedli i pili, i żenili się i zá mąż dawáli, áż do onego dniá ktorego wszedł Noe do korabiá:
39. i nie poználi áż przyszedł potop, i zábrał wszytki: ták będzie i przyszcie syná człowiecze(go).
40. Tedy będą dwá ná roli: jeden będzie wzięt, á drugi zostáwion.
41. dwie mielące we młynie: jedná będzie wzięta, á druga zostáwioná.
42. Czujcież tedy: ábowiem nie wiecie ktorej godziny wász Pan przyjdzie.
43. A to wiedzcie, że gdyby wiedział gospodarz ktorej godziny złodziej ma przyść, czułby wżdy, á nie dopuściłby podkopáć domu swego.
44. Przetoż i wy bądźcie gotowi: bo ktorej godziny nie mniemacie syn człowieczy przyjdzie.
45. Ktoryż tedy jest sługá wierny i roztropny, ktorego postánowił pan jego nád czeládzią swoją, áby im dał obrok czásu swego?
46. Błogosłáwiony sługá on, ktorego przyszedszy pan jego, najdzie ták czyniącego.
47. Záprawdę powiedam wam, że go postánowi nád wszytkimi dobry swemi.
48. A jeśliby rzekł on zły sługá w sercu swoim; Długo pan moj przyść omieszkiwa:
49. i począłby bić towárzysze swoje, á jeść i pić z pijánicámi:
50. Przyjdzie pan sługi onego w dzień ktorego się nie spodziewa, i w godzinę ktorej nie wzwie:
51. i rozetnie go, á część jego położy z obłudnymi: Tám będzie płácz i zgrzytánie zębow.
