Przekład z roku 1563 
Mt 24
Kapit(ułá) 24. 6. 29. Jezus opowieda swoim znáki przyścia swego. 42. A choć nie_rychło przyjdzie, przedsię aby byli gotowi.
1. A wyszedszy Jezus z kościoła, szedł precz, i przystąpili uczniowie jego, áby mu ukazáli budowánia kościelne.
2. I rzekł im Jezus, A zaż nie widzicie tych wszytkich rzeczy, Záprawdę powiedam wam, że tu nie będzie zostáwion kámień ná kámieniu, ktory by nie był rozwálon.
3. A gdy on siedział ná gorze oliwnej, przystąpili k niemu osobno uczniowie jego, rzekąc, Powiedz nam kiedy ty rzeczy będą, i co zá znák przyścia twego? i dokonánia światá.
4. I odpowiedájąc Jezus, rzekł im, Pátrzcie áby wás kto nie zawiodł w błąd.
5. Abowiem wiele ich przyjdzie w imię moje, rzekąc, Jam jest Krystus, i wiele ich w błąd záwiodą.
6. I usłyszycie walki, i wieści o walkach, pátrzcież ábyście sobą nie trwożyli: ábowiem muszą się stáć ty wszytki rzeczy, Ale jeszcze nie jest koniec.
7. Abowiem powstánie narod przeciwko narodowi, i Krolestwo przeciwko Krolestwu, i będą mory, głody, i drżenia ziemie po wielu miejscách.
8. A ty wszytki rzeczy są początkiem boleści.
9. Tedy podádzą was w udręczenie, i zábijają was, i będziecie nienawidzeni od wszech národow dla imieniá mego.
10. A tedy wiele się ich obrázi, á jeden drugiego wyda, i będą się mieć w nienawiści społu.
11. I wiele fałszywych proroków powstánie, i wiele ich w błąd záwiodą.
12. A dlá_tego iż się rozmnoży niepráwość, oziębnie miłość wiela ich.
13. A kto wytrwa do końca, ten będzie zachowan.
14. I będzie przepowiedána tá Ewanjelija Krolestwa po wszytkiej ziemi, ná świádectwo wszytkim narodom, á tedyć przyjdzie koniec.
15. Gdy tedy ujźrzycie brzydliwe spustoszenie, ktore jest przepowiedziáne przez Dánielá proroká, stojące ná miejscu świętym, (kto czyta niechaj rozumie)
16. Tedy ktorzy by w ziemi Żydowskiej byli, niech uciekáją ná gory.
17. A kto by był ná domie, niechaj nie zstępuje aby co wziął z domu swego.
18. A kto by był ná roli, niech się ná_zad nie wráca bráć szat swoich.
19. I biadá będzie brzemiennym, i piersiámi karmiącym w ony dni.
20. A proście, áby uciekánie wásze nie było zimie áni w sobotę.
21. Abowiem ná on czas będzie wielki ucisk, jáki nie był od początku świátá áż do te(go) czasu, áni będzie.
22. A gdyby nie były skrocone ony dni, żádne ciało nie było_by záchowáne ále dla wybránych będą skrocone dni ony.
23. Tedy jeśliby wam kto rzekł, Oto tu Krystus, ábo owdzie, nie wierzcie.
24. Abowiem powstaną fáłszywi Krystusowie, i fáłszywi Prorocy, i czynić będą známioná wielkie i cudá, tak iżby zwiedli (by mogło być) i sáme wybráne.
25. Otomci wam opowiedziáł.
26. Jeśliby tedy wam rzekli, Oto ná puszczy jest, Nie wychodźcie, Oto w miejscách skrytych jest, nie wierzcie.
27. Abowiem jáko błyskáwicá wychodzi od wschodu słońcá i okazuje się áż na záchodzie, ták będzie i przyście Syná człowieczego.
28. Bo gdzie by był ścierw, tám się orłowie zgromádzą.
29. A nátychmiast po utrapieniu onych dni, słońce zaćmi się, i księżyc nie da świátłości swojej, á gwiazdy upádną z niebá, i mocy niebieskie poruszone będą.
30. Tedy się ukaże znák syná człowieczego ná niebie, i tedy też będą nárzekáć wszytki pokolenia ziemie, i ujźrą Syná człowiecze(go) gdy przyjdzie po obłokách niebieskich z mocą i chwałą wielką.
31. I pośle Anjoły swoje z trąbą z wielkim głosem, i zgromádzą wybráne jego ze czterech wiátrow, od jednego kraju niebá áż do drugiego.
32. A od figi uczcie się podobieństwá, gdy już gáłąź jej odmładza się, i liście wypuszcza, znacie iż blisko jest láto.
33. Tákże i wy, gdy ujźrycie ty wszytki rzeczy, poznacie iż blisko jest u drzwi.
34. Záprawdę powiedam wam, Nie przeminieć ten wiek, áżby się stáły ty wszytki rzeczy.
35. Niebo i ziemiá przeminą, ále słowá moje nie przeminą.
36. A o onym dniu, i godzinie nikt nie wie, áni Anjołowie niebiescy, jedno sam Ociec moj.
37. Ale jáko było zá dni Noego, ták będzie i przyście Syná człowiecze(go).
38. Abowiem jáko za czásow ktore były przed potopem, jedli i pili, i ożeniáli się, i zá mąż dawáli, áż do onego dniá, ktorego wszedł Noe do árchy.
39. I nie poznali, áż przyszedł potop, i zabrał wszytki, ták też będzie przyście Syná człowieczego.
40. Tedy będą dwa ná roli, z ktorych jeden bywa wzięt, á drugi zostáwion.
41. Dwie będą mleć we młynie, jedná bywa wziętá, a druga zostáwioná.
42. Czujcie tedy, abowiem nie wiecie ktorej godziny wasz Pan przyjdzie.
43. A wiedzcie to, że gospodarz by był wiedział ktorej godziny złodziej miał przyść, czułby był, ániby domu swojego podkopać dopuścił.
44. Przeto i wy bądźcie gotowi, bo ktorej godziny nie mniemacie, Syn człowieczy przydzie.
45. I ktoryż jest sługá wierny i roztropny ktorego postánowił Pan nád czeladzią swoją, áby im dał pokarm w czás?
46. Szczęśliwy sługá on ktorego przyszedszy pan jego najdzie, á on ták czyni.
47. Záprawdę powiedam wam, że go postáwi nád wszytkimi májętnościámi swemi.
48. A jeśliby rzekł sługá w sercu swoim, Odwłacza Pan moj przyście swoje.
49. I począłby bić towárzysze swoje, á k temu jeść i pić z pijánicami.
50. Przyjdzie Pan sługi onego, dniá ktorego on nie oczekawa, i w godzinę ktorej nie wie, i odłączy go, á cześć jego położy z obłudnymi, tám będzie płácz i zgrzytánie zębow.
