Przekład z roku 1553 
Mt 24
Capitulum XXIV.
1. A wyszedwszy Jesus, szedł od kościoła, i przystąpili uczniowie jego, aby mu *budowanie] kościołá ukazali,
2. A Jesus im powiedziáł, Izáż nie widzicie *tego wszystkiego?] Zapráwdę wám powiedám [że] tu nie będzie zostawion kamęń na kamięniu, ktory *by nie był] zborzon.
3. A gdy on siedziáł na gorze oliwnyj, przystąpili k nięmu uczniowie osobliwie rzeknąc, Powiedz nám kiedy *to będzie]? a ktory znak przyściá twego i dokonaniá świata?
4. Gdzie Jesus odpowiedając rzekł im, Patrzcie aby wás kto w błąd nie zawiodł,
5. Abowiem ci ich wielé przyjdzie na imię moje, rzeknąc, Já jestęm Christus i wielé ich w błąd zawiodą.
6. *Nadto usłyszycie] walki i wieści *o wálkach] baczcie abyście sobą nie trwożyli, Abowięm ci się *wszystko] zstać musi *aleć jeszcze nie jest] koniec,
7. Bo powstanié náród przeciwko národowi i krolestwo przeciwko krolestwu, i będą mory i głody i drżęnia zięmie *mieścami]
8. A to wszystko początek boleści.
9. Tedy wás podadzą w ucisk i zabiją wás, I będziecie nienawidzeni od wszech národow dlá imięnia mojego,
10. A tedy wielé się ich wzgorszy i b<ę>dą się zobopolnie wydawać i zobopolnie nienáwidzić,
11. i wielé fáłszywych prorokow powstanie, i zawiodą ich w błąd wielé,
12. A prze rozmnożęnie nieprawości *oziębnie] miłość wielá ich
13. Leć ktoby trwáł do końca, ten będzie *zachowán.
14. Nadto] będzie przepowiedana Ewanjelijá krolestwa po wszystkiem *okrągu zięmie] na świadestwo wszystkięm narodum, A tedyć przyjdzie koniec.
15. Gdybyście więc ujrzeli brzydliwość *pustoszącą] powiedzianą przez danijela proroka, a ona stoi na mieścu świętem, Kto tcie niecháj rozumié,
16. Tedy ktorzy w zięmi żydowskiéj byli, niecháj zuciekają na gory,
17. A kto by był na *dachu] niecháj nie zstępuje aby co wzi<ą>ł z do(mu) swe(go)
18. i kto by na roléj, niech się nie wráca nazád brać szát swoich,
19. *Gdzie to] bieda brzemięnnem i ktore by piersiami kármiły, w ony to dni ♣
20. Proście aby uciekanié wasze nie było *A zimie] ani w sobbotę,
21. Abowiem tedy to będzie, ucisk wielki, jaki nie był od początku świata aż do tego czasu, ani *dáj był:]
22. i gdyby nie były skroconé dni ony, nie byłoby *zachowane] wszelkié ciało, Lecz dlá wybranych będą skroconé dni ony.
23. Tedy gdyby wám kto rzekł, Oto tu abo owo tu Christus, nie wiérzcie,
24. Boć powstaną fałszywi Christusowie, i fáłszywi prorocy, I okáżą znamiona wielké i cuda, tak, że téż *byliby] w błąd zawiedzięni *by] można rzecz, téż i wybrani,
25. Otom ci wám przód powiedziáł,
26. Jeśliby wám tedy rzekli, oto na puszczy jest, nie wychodźcie, oto *we wnętrznych przybytkach] nie wiérzcie,
27. Abowiem jako łyskawica od wschodu słońca wychodzi aż się na zachód ukazuje, tak będzie przyście syna człowiecze(go),
28. Bo gdzie by *mártwe ciało było] tam się zgromadzą orłowie.
29. A wnet po ucisku dniow onych, słońce będzie záćmiono ♣ księzyc nie dá światłości swojéj ♣ gwiázdy *będą padały] z nieb<a> i mocy niebieskié] poruszone B będą,
30. A tedy ukáże się znamię syna człowieczego, w niebie, i tedy to będą lamęnt stroiły wszystki pokolenia zięmie, i ujrzą syna człowiecze(go), a on idzie *po] obłokách niebieskich, z mocą i chwałą wielką,
31. Gdzie téż pośle Anjoły swoje z trąbą *głosu wielkiego] ktorzy to zgromadzą wybrane jego, ze cztérzech wiatrow, od *krajow aż do krajow niebieskich
32. Gdzie od figi nauczcie się podobieństwa, Gdyby już gałąź jéj zstała się młodocianą i liście * z siebie wypuściła] znácie że już blisko jest lato,
33. Tak i wy gdybyście ujrzeli to wszystko, znájcie że *tudzież u drzwi jest]
34. Zaprawdę wám powiedám, nie przeminie rodzáj ten, ażby się to wszystko zstało,
35. Niebo i zięmia przeminą, słowa moje nie przeminą,
36. A o dniu onęm i godzinie, nikt nie wié, ni Anjołowie niébiescy jedno sám ociec moj.
37. *Gdzie] jako dni Noego, tak będzie przyście syna człowieczego,
38. Bo jako dniow ktoré [były] przed potopęm *używali] i pili, ożęniali się i za mąż dáwáli, aż do tego dnia ktorégo wszedł Noe w koráb,
39. i * nié poznali] aż przyszedł potop i zabrał wszystki, tak będzie i przyście syna człowieczego,
40. Tedy dwa będą na roléj [alić] jednego biorą a drugie(go) c zostawują,
41. Dwie będą miołły we młynie [alić] jednę biorą, drugą zostawują.
42. Czujciéż tedy, gdyż nie wiecie, ktoryj godziny wasz pán *przyjdzie]
43. a to wiédzci<e>, że gospodárz by był wiedziáł, ktoryj *stráży] złodziéj *przyść miáł] czuł ci by wżdy był, ani by do domu swojégo przekopać dopościł,
44. dlácze(go) i wy bądźcie gotowi, ponieważ ktoryj godziny nie mnięmácie syn człowieczy przyjdzie,
45. I ktoryż jest sługa wierny a roztropny, ktorégo postanowił pán nad czeladzią swoją, aby jęm dáł *stráwę *czasu swojego?
46. Błogosławiony sługa on, ktorégo przyszedwszy pán jego, najdzie, a on tak czyni,
47. Zapráwdę wám powiedám, że nad wszystkiém co jedno má ustawi go.
48. Lecz jeśliby rzekł zły sługa on *na] sercu swojęm, odwłáczá pán mój przyście swoje,
49. i poc<z>ąłby bić towarzysze swoje, i k tęmu jeść i pić z opilcami,
50. przyjdzie pán sługi onego w dzień ktorego on nie oczekiwá i w godzinę ktoryj nie wié, i rozetnié ji, a część jego, położy z ludźmi obłudnęmi, tám będzie płacz i skrzytanié zębow.
