Przekład z roku 1593 
Mt 23
Rozdział XXIII. 1. Siedzących ná stolicy Mojzeszowej rozkazánia słucháć każe, ále uczynkow ich nie náśládowáć. 4. Opisuje ich pokrytość i czci prágnienie. 8. A uczniow swych pokory náucza. 13. Pháryzeuszom rozmáitą Biádę opowieda, dla ich niezbożności. 37. Jerozolimie grozi, i upádek jej opowieda.
1. Tedy Jesus mowił do rzesze, i do uczniow swoich,
2. rzekąc: Ná stolicy Mojzeszowej usiedli Doktorowie i Pháryzeuszowie.
3. Wszytko tedy cokolwiek wam rozkażą, záchowywajcie i czyńcie: ále wedle uczynkow ich nie czyńcie. Abowiem mowią á nie czynią.
4. Bo wiążą brzemioná ciężkie i trudne ku noszeniu, i kłádą ná plecy ludzkie: á pálcem swym nie chcą się ich ruszyć.
5. A wszytkie spráwy swe czynią, áby byli widziáni od ludzi. Abowiem rozszerzáją bramy swe, i rozpuszczáją kráje.
6. Miłują też pierwsze siedzenia ná wieczerzách, i pierwsze stolice w bożnicách,
7. á ná rynku pozdrawiánia, á iżby je ludzie zwáli Rábbinámi:
8. Ale wy nie dajcie się zwáć Rábbinámi: ábowiem jeden jest náuczyciel wász, á wy wszyscy jesteście brácia.
9. Ani zowcie sobie ojcá ná ziemi: ábowiem jeden jest ociec wász, ktory jest w niebiesiech.
10. Ani się dajcie zwáć náuczycielmi: gdyż jeden jest náuczyciel wász, Christus.
11. Ktory jest więtszy z was, będzie sługą wászym.
12. A kto by się wywyższał, będzie uniżon: á kto by się uniżał, będzie wywyższon.
13. A biádá wam Doktorowie i Pharyzeuszowie obłudni: iż zámykacie krolestwo niebieskie przed ludźmi. ábowiem wy nie wchodzicie: áni wchodzącym dopuszczacie wniść.
14. Biádá wam Doktorowie i Pháryzeuszowie obłudni: iż wyjadacie domy wdow, długie modlitwy czyniąc: dlatego sroższy sąd odniesiecie.
15. Biádá wam Doktorowie i Pháryzeuszowie obłudni: iż obchodzicie morze i ziemię, ábyście uczynili jednego nowego Żydowiná: á gdy się stánie, czynicie go synem potępienia dwákroć więcej niż wy sámi jesteście.
16. Biádá wam wodzowie ślepi, ktorzy mowicie; Ktobykolwiek przysiągł ná kościoł, nic to: ále kto by przysiągł ná złoto kościelne, ten winien.
17. Głupi i ślepi: ábowiem coż więtszego jest, złoto, czy kościoł ktory poświąca złoto?
18. A ktobykolwiek przysiągł ná ołtarz, nic to: lecz kto by przysiągł ná dar ktory jest ná nim, ten winien.
19. Ślepi: ábowiem coż więtszego jest, dar, czyli ołtarz ktory poświąca dar?
20. Kto tedy przysięga ná ołtarz, przysięga nań i ná wszytko co jest ná nim.
21. á ktokolwiek przysięga ná kościoł, przysięgać nań, i ná tego ktory w nim mieszka.
22. i kto przysięga ná niebo, przysięga ná stolicę Bożą i ná tego ktory ná niej siedzi.
23. Biádá wam Doktorowie i Pháryzeuszowie obłudni: iż dawacie dziesięcinę z miętki, z ányżu, i z kminu, á opuściliście ważniejsze rzeczy zakonne; sąd, i miłosierdzie, i wiárę. Toć było trzebá dziáłáć, á owego nie opuszczáć.
24. Wodzowie ślepi, ktorzy przecadzacie komorá, á wielbłądá połykacie.
25. Biáda wam Doktorowie i Pháryzeuszowie obłudni: iż oczyściacie kubek i misę z wierzchu: á wewnątrz pełni jesteście drapiestwá i plugástwá.
26. Pháryzeuszu ślepy, oczyść pierwej co jest wewnątrz kubká i misy: áby i to co zewnątrz jest, czystym się stáło.
27. Biádá wam Doktorowie i Pháryzeuszowie obłudni: iż jesteście podobni grobom pobielánym, ktore z wierzchu zdádząć się piękne, ále wewnątrz pełne są kości umárłych, i wszelákiej nieczystości.
28. Tákże i wy z wierzchu się wprawdzie zdacie ludziom spráwiedliwi: lecz wewnątrz pełni jesteście obłudności i niepráwości.
29. Biádá wam Doktorowie i Pháryzeuszowie obłudni: iż budujecie groby prorokow, i zdobicie pámiątki spráwiedliwych,
30. i powiedácie: Byśmy byli zá czásu ojcow nászych, nie bylibyśmy towárzyszmi ich we krwi prorokow.
31. A ták świádczycie sámi o sobie, iż jesteście synowie tych ktorzy Proroki pomordowáli.
32. Wy też dosypcie miárki ojcow wászych.
33. Wężowie, rodzáju jászczorczy; jákoż ucieczecie przed sądem potępienia?
34. Przeto oto ja posyłam do was Proroki i mędrce i Doktory, á z nich niktore zábijecie i ukrzyżujecie, i z nich niktore ubiczujecie w bożnicách wászych, i będziecie prześládowáć od miástá do miástá:
35. áby przyszłá ná was wszytká krew spráwiedliwa ktora roźlaná jest ná ziemi, ode krwie Ablá spráwiedliwego áż do krwie Zácháryjaszá syná Báráchyjaszowego, ktoregoście zábili miedzy kościołem i ołtarzem.
36. Záprawdę powiedam wam; przyjdzie to wszytko ná ten narod.
37. Jerusálem, Jerusálem, ktore zábijasz Proroki, i kámionujesz te ktorzy do ciebie są posłáni. Ilekroć chciałem zgromádzić syny twoje jáko kokosz kurczętá swoje pod skrzydłá zgromadza, á nie chciáłoś?
38. Oto wam zostánie dom wász pusty.
39. Abowiem powiedam wam, nie ujrzycie mię odtąd áż rzeczecie: Błogosłáwiony ktory idzie w imię Páńskie.
