Mt 23
Kápitulá 23. 2. O siedzących ná stlicy Mojzeszowej. 3. ktorych każe się strzedz uczynkow Jezus. 4. 5. Opismać ich i spráwy i obyczáje. 8. Swym się nie daw zwáć mistrzámi, á inszych nie mieć zá ojce ná ziemi. Siebie jednym mistrzem, á Bogá jednym ojcem, uklázując. 13. Nas rzekła ná Fáryzeusze i uczone w piśmie biedę im przyszła opowiedájąc. 37. Jerozolimie grozi, i upadek tej opowieda.
1. Kedy Jezus mowił tłumom i uczniom swoim,
2. Rzekąc, ná stolcu Mojżeszowym usiedli uczeni w pismie i Fáryzeuszowie:
3. Wszystko tedy co wam roskażą záchowywáć, záchowywajcie i czyńcie: ále wedle uczynkow ich nie czyńcie. Abowiem mowią, á nie czynią.
4. Bo wiążą brzemioná cięszkie i trudne ku noszeniu, i kłádą ná rámioná ludzkie: á pálcem swym niechc a ich ruszyć.
5. I wszytkie spráwy swe czynią áby byli widzeni od ludzi: i rozszerzáją bramy swe, i przedłuzáją podołki płaszczow swoich.
6. K temu miłują [pierwsze siedzenie] ná wieczerzách i pierwsze stolice w zgromádzeniach,
7. A w rynkach pozdrowiánia, á iżby je ludzkie zwáli Rábbi, Rábbi.
8. Ale wy nie dajcie się zwáć Rabbi: ábowiem jeden jest náuczyciel wász Christus: á wy wszyscy jesteście brácią.
9. Ani zowcie kogo ojcem wászym ná ziemi: ábowiem jeden jest ociec wász ktory jest [ná niebiesiech.]
10. Ani się názywajcie náuczycielmi: gdyż jeden jest náuczyciel wász, Christus.
11. A ktory jest więtszy z was niechaj będzie sługą wászym
12. A ktoby się kolwiek wywyższał, będzie uniżon: á ktoby się uniżał, będzie wywyższon.
13. [A biádá wam uczeni w piśmie i Fáryzeuszowie obłudni, iż zámykacie krolestwo niebieskie przed ludźmi. Abowiem wy nie wchodzicie, áni wchodzących dopuszczacie wniść.
14. Biádá wam uczeni w piśmie i Fáryzeuszowie obłudni, iż wyjadacie domy wdow, á to pod pokrywką długiego modlenia, dlatego weźmiecie obfitsze potępienie.
15. Biádá wam uczeni w piśmie i Fáryzeuszowie obłudni, iż obchodzicie morze i ziemię, [ábyście uczynili] jednego nowowierniká: á gdy się stánie, czynicie go synem Geenny dwákroć więcej niż wy sámi jesteście.
16. Biáda wam wodzowie ślepi, ktorzy powiedacie, Ktoby przysiągł ná kościoł, nic nie jest: á ktoby przysiągł ná złoto kościelne, jest winien.
17. Głupi i ślepi: ábowiem coż więtszego jest, złoto, czy kościoł ktory poświąca złoto?
18. A ktoby przysiągł ná ołtarz, nic nie jest: á ktoby przysiągł ná dar ktory jest ná nim, winien jest.
19. Głupi i ślepi, ábowiem coż więtszego jest? dar, czyli ołtarz ktory poświącą dar?
20. Kto tedy przysięga ná ołtarz, przysięgáć nań, i ná wszytko co ná nim.
21. A kto [przysięga] ná kościoł, przysięgać nań, i ná tego ktory w nim [mieszka].
22. I kto przysięga ná niebo, przysięgać ná stolice Bożą, i ná tego ktory ná niej siedzi.
23. Biáda wam uczeni w piśmie i Fáryzeuszowie obłudni, iż dawacie dziesięcinę z miętki i kopru i z kminu, á opuszczácie poważniejsze rzeczy zakonne, sąd i miłodzierdzie, i wiárę: tyć potrzebá było czynić, á onych nie opuszczáć.
24. Wodzowie ślepi ktorzy przecádzacie komorá, á wielbłądá połykacie.
25. Biáda wam uczeni w piśmie i Fáryzeuszowie obłudni, iż oczyściącie kubek i misę zwierzchu, á wewnątrz pełne są z drápiestwá i niepowściągliwości.
26. Fáryzeuszu ślepy, oczyść pierwej co jest wewnątrz kubká i miły, áby i to co w nich jest zewnątrz czystym sie stáło.
27. Biáda wam uczeni w piśmie i Fáryzeuszowie obłudni, iż jesteście podobno grobom potynkowánym, ktore z zwierzchu zdádząc się być piękne, á wewnątrz pełne są kości umárłych, i wszelákiej nieczystości.
28. Tákże i wy zwierzchu wżdy zdacie się ludziom spráwiedliwi, á wewnątrz pełni jesteście obłudności i niepráwości.
29. Biáda wam uczeni w piśmie i Fáryzeuszowie obłudni, iż budujecie groby prorokow, i przyochędożacie pámiątkę spráwiedliwych:
30. I powiedacie, Byśmy byli zá dni ojcow nászych, nie bylibymy towárzyśmy ich we krwi prorokow.
31. A ták świádczycie sámi sobie iż jesteście synowie tych ktorzy proroki pomordowali.
32. Wy też wypełńcie miárkę ojcow wászych.
33. Wężowie, rodzáje żmijow, jákoż uczieczecie przed sadem Geenny?
34. Przeto oto ją posyłam do was proroki, i mędrce, i uczone w piśmie: á z nich niektore zábijecie, i ukrzyżujecie, i z nich niektore ubiczujecie w zgromádzeniach wászych, i będziecie prześládowáć od miástá do miásta.
35. Aby przyszłá ná was wszytká krew spráwiedliwa rozlana ná ziemi, ode krwi Ablá spráwiedliwego, áż do krwie Zácháriásza Syná Báráchiaszowego, [ktoregoście zábili] między kościołem i ołtarzem,
36. Amen powiedam wam, [przyjdzie] wszytko to ná ten narod.
37. Jeruzalem, Jeruzálem ktore zábijasz proroki, i kámienujesz ty ktorzy od ciebie są posłáani, ilekroć chciałem zgromádzić dzieci twoje, jáko kokosz kurczętá swoje pod skrzydłá zgromádza, á nie chcieliście?
38. Owo † wam † zostánie dom wász pusty.
39. Abowiem powiedam wam, nie ujzrzycie mię odtąd, áż rzeczeście błogosłáwiony ktory idzie w imię páńskie.