Przekład z roku 1572 
Mt 23
Rozdział 23.
1. Tedy Jezus mowił tłuszczam i uczniom swym, mowiąc:
2. Ná Mojżeszowym stolcu siedli uczeni w piśmie i Faryzeuszowie.
3. Wszytko przeto cokolwiek by wam rzekli záchować, záchowywajcie i czyńcie, ále wedle uczynkow ich nie czyńcie. Mowią bo á nie czynią.
4. Wiążą bo brzemioná ciężkie i nieznośne i wkłádają (je) ná rámioná ludzi, sámi záś pálcem swym nie chcą dotknąć się ich.
5. Wszytki záś uczynki swe czynią ku okazániu ludziom. Szyrokie czynią bramy spisane swe, i przedłużają podołki płászczow swych.
6. Miłują też pierwsze siedzenia ná wieczerzach, i pierwsze stolce w szkołach.
7. I witánia ná targach, áby ich zwáli ludzie Rábbi, Rábbi.
8. Wy záś nie zowcie się Rábbinámi: jeden bo jest wász uczyciel. Záś wszytcy wy brácia.
9. I ojcá sobie nie zowcie ná ziemi. Jeden bo jest ociec wász. ktory ná niebiesiech.
10. Ani się zowcie mistrzámi, jeden bo jest mistrz wász, Chrystus.
11. Kto záś więtszy z was, niech będzie wászym służebnikiem.
12. A ktokolwiek wywyższa siebie samego, zniżon będzie. I ktokolwiek zniża siebie sámego wywyższon będzie.
13. Biádá záś wam uczeni w piśmie, i Fáryzeuszowie obłudnicy, iż zámykacie krolestwo niebieskie przed ludźmi.
14. Wy bo nie wchodzicie, áni wchodzącym dopuszczacie wniść.
15. Biadá wam uczeni w piśmie i Fáryzeuszowie obłudnicy, iż obchodzicie morze i suszą, (chcąc) uczynić jednego przystępniká, á gdy się stáwa, czynicie go synem gehenny sowito więcej niżliście wy.
16. Biádá wam wodzowie ślepi, ktorzy mowicie: Jeśliby się kto klął kościołem, nic nie jest, ále kto by się klął złotem kościelnym, winien.
17. Głupi i ślepi, co bo więtszego jest, złotoli, álbo kościoł poświącájący złoto?
18. Jeszcze, Jeśliby się kto klął ołtarzem, nic nie jest, ále kto by się klął dárem onym co ná nim, winien.
19. Głupi i ślepi, co bo więtszego, dar-li, álbo ołtarz poświącájący dár?
20. Kto bo klnie się ołtarzem, klnie się i nim, i wszem co ná nim.
21. A kto się klnie kościołem, klnie się i im, i mieszkájącym w nim.
22. I kto klnie się niebem, klnie się stolcem Bożym i siedzącym ná nim.
23. Biáda wam uczeni w piśmie i Fáryzeuszowie obłudnicy, iż oddájecie dziesięciny, miętkę, i hányż i kmin, á opuszczacie poważniejsze zakoná, sąd i miłosierdzie i wiárę. To potrzeba było czynić, á onego nie opuszczać.
24. Wodzowie ślepi, przecedzájący komorá, á wielbłądá przezierając.
25. Biádá wam uczeni w piśmie i Fáryzeuszowie obłudnicy, ktorzy oczyściacie zwierzchne około kráje czásze i misy, wnątrz záś pełne są drapiestwá i niespráwiedliwości.
26. Fáryzeuszu ślepy, oczyść pierwej co jest w czászy, álbo w misie áby było i co z wierzchu czysto.
27. Biádá wam uczeni w piśmie i Fáryzeuszowie obłudnicy, ktorzy przypodobywacie się grobom pobielonym, ktore się z wierzchu widzą przedsię piękne, wnątrz záś pełne są kości zmárłych i wszej nieczystości.
28. Ták i wy z wierzchu przedsię ukázujecie się spráwiedliwemi ludziom, wnątrz záś pełni jesteście obłudności i niepráwości.
29. Biádá wam uczeni w piśmie i Faryzeuszowie obłudnicy, ktorzy budujecie groby prorokow, i chędożycie pamięci spráwiedliwych,
30. I mowicie, jeślibyśmy byli we dnioch ojcow nászych, nie byli byśmy społecznikámi ich we krwi prorokow.
31. A ták świadczycie sámi, iż synowie jesteście onych co pomordowáli proroki.
32. I wy nápełńcie miárę ojcow wászych.
33. Wężowie, wyrodkowie zmijow, jáko ucieczecie od sądu gehenny?
34. Przez to owo ja posyłam k wam proroki, i mądre, i uczone w piśmie, a z nich zábijecie, i ukrzyżujecie, i z nich biczować będziecie w szkołách wászych, i prześládować będziecie od miastá do miastá.
35. Aby przyszłá ná was wszelka krew spráwiedliwa, przelana ná ziemi, ode krwie Abelá spráwiedliwego, áż do krwie Zácháryi Syná Báráchijowego, ktoregoście zábili miedzy kościołem i ołtarzem.
36. Prawdziwie mowię wam, iż przyjdzie to wszytko ná rodzaj ten.
37. Jeruzolimie, Jeruzolimie co zábijasz proroki, i kámionujesz posłánych k tobie. Ilekroć chciałem zgromádzić dzieci twoje, jákim obyczájem zgromadza kokosz kurczęta swoje pod skrzydłá, á nie chcieliście?
38. Oto ostáje się wam dom wász pusty.
39. Mowię bo wam iż nie ujrzycie mię odtąd áż rzeczecie: Błogosłáwiony idący w imieniu páńskim:
