Przekład z roku 1556 
Łk 21
Wdowę ubogą bogátem przekłáda. Kościołá i miástá skáżenie przepowiáda, i známioná dniá sądnego. Caput 21.
1. A poglądając uźrzał one bogate, ktorzy puszczáli dáry swoje w skárbnicę.
2. A uźrzały niektorą wdowę ubożuchną, wpuszczájącą dwá pieniądzá máłe.
3. I rzekł prawdziwie wá(m) powiadá(m), iż wdowá tá uboga, więcej niż wszytcy włożyłá.
4. Abowiem wszytcy ci, z tego co im zbywáło kłádli w dáry Boże. Ale tá z tego co jej nie dostawa, wszytko pożywienie swoje ktore miáłá, włożyłá.
5. A gdy niektorzy mowili o kościele, jáko dobrym kámieniem, i dáry okraszon był, rzekł.
6. To co widzicie, przyda dni w ktorych nie będzie zostáwion kámień ná kámieniu ktory by nie był skáżon.
7. A pytáli go mowiąc. Mistrzu kiedy sie ty rzeczy stáną? á ktore známię, kiedy sie poczną dziać?
8. Ktory rzekł. Pátrzajcie byście nie byli zwiedzeni. Abowiem wiele ich przydą w imię moje mowiąc, Iż jam jest. I czas sie przybliżył. Nie chciejcie iść zá nimi.
9. # A gdybyście usłyszeli walki i rozterki, nie chciejcie sie lękáć. Potrzebno bowiem pierwej tym rzeczam być. Ale jeszcze nie nátychmiást koniec.
10. Tedy powiádał im. Powstánie narod przeciwko narodowi. I krolestwo przeciw krolestwu,
11. á ziemie drżenia wielkie będą mieścámi, i mory, i głody, i stráchy, i známioná wielkie z niebá będą.
12. Ale przed tym wszytkim wrzuczą ná was ręce swoje, i będą prześládowáć wydawájąc do bożnicy straży, wodząc do krolow i stárost, dla imienia mojego.
13. A potka was to ná świádectwo.
14. Przetoż położcie w sercach wászych, nie rozmyśláć jáko byście odpowiádáli.
15. Abowiem ja dam wam ustá i mądrość, ktorej sie nie mogą sprzeciwić, áni sie oprzeć wszyscy przeciwnicy wászy.
16. A Będziecie wydani od rodzicow, i Bráciej, i przyrodzonych, i przyjacioł.
17. I śmierć zádáwáć wam będą. I będziecie w nienawiści wszytkim ludziom dla imienia mego,
18. á włos z głowy wászej nie zginie.
19. W cierpliwości waszej otrzymacie dusze wásze.
20. A gdybyście widzieli ogárnione od zastępu Jeruzálem, tedy wiedzcie iż sie przybliżyło spustoszenie jego.
21. Tedy ktorzi w żydostwie są, niechaj uciekáją ná gory. A ktorzy w pośrzodku jego, niechaj wynidą. A ktorzy są w krainach, niechaj nie wchodzą do niego,
22. Bowie(m) dni pomsty te są, by sie nápełniły wszytki rzeczy, ktore nápisáne są.
23. A biádá brzemiennym, i karmiącym w one dni. Abowiem będzie ucisk wielki ná ziemi, i gniew ludu temu.
24. A upádną w ostrości mieczá, i więźniami będą wiedzieni do wszytkich narodow. A Jeruzále(m) będzie deptano od narodow ták długo, áż sie nápełnią czasy narodow.
25. A będą známioná ná słońcu, i księżycu, i ná gwiazdách, á ná ziemi ucisk narodow, dla zámieszánia źwięku morskiego, i nawałności jego,
26. gdy ludzie schnąć będą dla bojaźni, i oczekawánia (tych rzeczy) ktore nádyjdą wszytkiemu świátu. Abowie(m) mocy niebieskie będą poruszone.
27. A tedy uźrzą syná człowieczego przychodzącego w obłoku, z mocą wielką, i májestatem.
28. A gdy sie te rzeczy poczną dziać, pátrzajcie á podnieście głowy wásze. Abowie(m) przybliża sie odkupienie wásze.
29. I powiedział im podobięństwo. Pátrzcie ná figowe drzewo, i ná wszytkie drzewá,
30. gdy już wypuszczáją z siebie owoc, wiecie iż bliskie jest láto.
31. Ták i wy, gdybyście widzieli te rzeczy dziać sie, wiedzcie iżeć blisko jest krolestwo Boże.
32. Záprawdę powiádam wam, iż nie przeminie rodzaj ten, áż sie wszytko stánie.
33. Niebo i ziemiá przejdą, ále słowá moje nie przejdą.
34. A strzeżcie sie áby snadź nie były obciążone sercá wasze obżárstwem, i pijaństwem, á pracámi tego żywotá, áby nie przyszedł ná was nagły dzień on.
35. Abowiem jáko sidło nádejdzie ná wszytkie, ktorzy siedzą ná obliczu wszytkiej ziemie.
36. Czujcież tedy czásu wszelkiego modląc sie, ábyście godnymi byli miani uciec, tego wszytkiego co ma przyść, i stánąć przed synem człowieczym.
37. A był we dnie náuczający w kościele, á w nocy wychodząc przebywał ná gorze ktorą zową Oliwną.
38. A wszytek lud ráno przychodził k'niemu do kościołá słucháć jego.
