Przekład z roku 1556 
Jn 20
Maryja wzięte páńskie ciáło opowiáda ápostołom. Piotr z Janem oglądawszy grob takież wierzą. Máryją płáczácá od ánjołá potym i od páná Jesusa pocieszoną, ktory ápostołom krom Tomaszá, i przez tydzień przy Thomaszu sie ukázuje. Caput. 20.
1. A jednego dnia soboty Maryja Magdálená przyszłá ráno, poki jeszcze ciemnosci były do grobu, i ujźrzáłá kámień odjęty od grobu.
1. Ewanjelija w sobotę po wielkiej nocy
2. Pobieżáłá tedy i przyszłá do Simoná Piotrá, i do drugiego zwolenniká ktorego miłował Jesus: i rzekłá im. Wzięto páná z grobu, á nie wiemy gdzie go położono.
3. Wyszedł tedy Piotr, i on drugi zwolennik, i przyszli do grobu.
4. A bieżeli obá wespołek, i on drugi zwolennik wybieżał rychlej Piotrá, i przyszedł pierwszy do grobu.
5. A gdy sie náchylił ujźrzáł położone prześcierádłá, wszákoż nie wszedł.
6. Przyszedł tedy Simon Piotr idąc zá nim, i wszedł w grob, i ujźrzał prześcierádłá położone,
7. i ścierkę ktora byłá ná głowie jego, nie z prześcierádły położoną, ale osobno zwinioną ná jedno miestce.
8. Tedy więc wszedł i on drugi zwolennik, ktory był przyszedł pierwszy do grobu, i ujźrzał, i uwierzył.
9. Jeszcze bowiem nie wiedzieli pismá. Iż potrzebno było jemu od umárłych powstáć. #
10. Odeszli tedy zásię zwolennicy sámi k sobie.
11. # A Máryja stáłá u grobu zewnątrz płácząc. Gdy tedy płákáłá, náchyliłá się i pojźrzáłá w grob,
11. Ewánjelija we czwartek po wielkiej nocy.
12. i ujźrzáłá dwu ánjołow w bieli siedzących, jednego u głowy, á drugiego u nog, gdzie położono było ciáło Jesusowo.
13. Rzekli jej oni. Niewiásto czemu płáczesz Rzekłá im. Iż wzięto páná mojego, á nie wie(m) gdzie położono jego.
14. To gdy rzekłá, obrociłá sie wstecz, i ujrzáłá Jezusá stojącego, i nie wiedziáłá iż Jezus jest.
15. Rzekł jej Jezus. Niewiásto czemu płáczesz? Kogo szukasz? Oná mnimájąc iżby ogrodnik był, rzekła jemu. Pánie, jeśliś ty jego wziął, powiedzi mi gdzieś go położył, á ja go wezmę.
16. Rzekł jej Jezus. Máryja. Obrociwszy sie oná, rekłá jemu. Rábboni, co rzeczono jest Mistrzu.
17. Rzekł jej Jezus. Nie dotykaj sie mnie. Jeszczem bowiem nie wstąpił od ojcá mojego. Ale idź do bráciej mojej, i rzecz im. Wstępuję do ojcá mojego, i do ojcá wászego. Bogá mojego, i bogá wászego.
18. Przyszłá Máryja Mágdálená, opowiádájąc zwolenniko(m). Iż widziáłám páná, i to mi powiedział. #
19. Gdy tedy był wieczor dniá onego, jednego po Sobocie á drzwi były zámknione, gdzie byli zwolennicy zgromádzeni dla bojáźni żydow, przyszedł Jes(us) i stánął w pośrzodku, i rzekł im. Pokoj wam
19. Ewánjelija w przewodną niedzielę.
20. A gdy to rzekł, ukazał im ręce, i bok. Uweselili sie są tedy zwolennicy, ujźrzawszy páná.
21. Rzekł tedy im zásię. Pokoj wa(m) Jáko mie posłał ociec, i ja ślę was.
22. To gdy rzekł tchnął ná nie, i rzekł im. Bierzcie duchá świętego,
23. ktory(m) odpuścicie grzechy, odpuszczone będą, á ktory(m) byście zátrzymáli: zátrzymáne będą. #
24. # A Thomasz jeden ze dwunascie, ktory bywa rzeczon wątpliwy, nie był z nimi kiedy przyszedł Jesus.
24. Ewánjelija w dzień S. Tomasza Apostoła.
25. Powiedzieli tedy jemu drudzy zwolennicy, widzieliśmy páná. A on rzekł im. Jeśliże nie ujźrzę w ręku jego przebicia gwoździow, á nie wpuszczę pálcá mojego w mieście gwoździow, i nie wpuszczę ręki mojej w bok jego, nie uwierzę.
26. A po dniach ośmi, zásię byli zwolennicy jego wewnątrz, i Tomasz z nimi. Pryszedł Jesus drzwiámi zámknionymi, i stánął w pośrzodku, i rzekł im. Pokoj wam.
27. Potym rzekł Thomaszowi. Włoż tu pálec twoj, i oglądaj ręce moje, i ściągni rękę twoję, i wpuść w bok moj: á nie chciej być niedowiárkiem, ále wierzący(m).
28. Odpowiedział Thomasz: i rzekł jemu. Pan moj i bog moj.
29. Rzekł jemu Jesus. Iżeś mie widział Thomaszu, uwierzyłeś. Błogosłáwieni ktorzy nie widzieli á uwierzyli.
30. Wieleć i innych známion czynił Jesus przed oblicznością zwolennikow swoich, ktore nie są nápisáne w księgách tych.
31. A ty nápisáne są, byście uwierzyli, iż Jesus jest Christus syn boży Iżebyście wierząc żywot mieli w imię jego.
