Przekład z roku 1553 
Jn 20
Capitulum XX.
1. A te(go) dnia ktory pierwszy po sobbotách bywá, idzie rano Maryja Magdalena, do grobu gdy jeszcze ciemność była, i ujrzy kamień zjęty z grobu.
2. Bieży tedy i przyjdzie do Simona Piotra, i do drugiego ucznia, ktorego miłował Jesus, i rzecze im, wzięlić pana z grob<u> a nie wiem gdzie go położyli,
3. Wyszedł tedy Piotr i drugi uczeń i szli do grobu,
4. a bieżeli dwa pospołu, i wybieżał ♣ Piotra on to drugi uczeń, i przyszedł piérwyj do grobu,
5. i nachyliwszy się ujrzy a ono chusty płocienné leżą, wszakże [weń] nie wszedł
6. Przyjdzie tedy idąc za nim Simon Piotr i wnidzie w grob, i ujrzy a ono chusty płocienné leżą
7. i chustka ktorá była na głowie jego, ktora to <...> nie chustami leżała, ale osobno na jedno mieśce była zwiniona,
8. Tam więc wszedł i drugi uczeń, ktory był pierwyj przyszedł do grobu, i ujrzał i uwierzył
9. Abowiem byli jeszcze nie wiedzieli pisma, iż on miáł z marwtych powstać,
10. Zasię tedy uczniowie poszli do samych siebie.
11. A Maryja stała zewnątrz u grobu płacząc, Gdy tedy płakała, nachyliła się w grob,
12. i ujrzy dwu Anjołów w białłych [szatach] a oni siedzą jeden u głowy a drugi u nóg, gdzie byli położyli ciało Jesusowo,
13. i rzeką jéj oni, Niewiasto, czego płaczesz? Powie im, iż wzięli pana mojego, a nie wiem gdzie go położyli.
14. A to wyrzekłwszy, obróciła się nazád, i ujrzy Jesusa stojącego, a nie wiedziała że by był Jesus,
15. Rzecze jéj Jesus, Niewiasto, czego płaczesz? kogo szukász? Ona mnięmając żeby był ogrodnikiem, rzecze mu, Panie jeśliś go ty wziął, powiedz mi gdzieś go położył, a já go wezmę,
16. Rzecze jéj Jesus, Maryja, obróciwszy się ona, powié mu, Rabboni jakoby rzekł nauczycielu,
17. Rzécze jéj Jesus, Nie dotykaj się mnie, Bom ci jeszcze nie wstąpił do ojcá, ale idź do braciéj mojéj, i powiedz im, [żeć] wstępuję do ojca mojego, i ojca waszego, i Boga mojego i Boga wasze(go),
18. Przyjdzie Maryja Magdalena odpowiedając ucznium iż widziała pana, a [iż] jéj to powiedziáł.
19. Gdy tedy był wieczór dniá onegóż ktory bywá piérwszy po sobbotach, a drzwi były zamknione, gdzie się byli zgromadzili uczniowie dlá bojaźni żydów, przyszedł Jesus, i stanął w pośrzodku, i rzecze im, Pokój wam,
20. A to rzekłwszy, ukazał im ręce i bok swój, Uczniowie tedy uweseli się ujrzáwszy pana,
21. Zasię im tedy powiedziáł Jesus, Pokój wám, Jako mię posłáł ociec, [tak] i já was posyłam,
22. A to rzekłwszy tchnął [na nie], i rzecze im, weźmicie ducha świętego,
23. weźmicie ducha świętego, ktorych byście grzechy odpuścili, są im odpuszczoné, ktorych byście zatrzymali, są zatrzymané.
24. A Thomász jeden ze dwunaście ktorégo bliznkiem zową, nie był z nimi, kiedy przyszedł Jesus,
25. Mowili mu tedy drudzy uczniowie, Widzieliśmy pana, A on im powiedział, Jeśliże nie ujrzę w ręku jego, przebicia goździ, i nie wpuszczę ręki mojéj w bok jego, nie uwierzę.
26. A po ośmi dniách, zasię byli wewnątrz uczniowie jego, i Thomász z nimi, Przyjdzie [tedy] Jesus a drzwi były zamknione, i stanął w pośrzodku, i rzekł, Pokój wám,
27. Potem rzecze Thomaszowi, włóż tu palec twoj, i oglądáj, ręce moje, i ściągni, rękę twoję, i wpuść w bok mój a nie bądź niewiernem, ale wiernem.
28. Odpowiedziáł Thomász i rzekł mu, Pán mój i Bóg mój,
29. Rzecze mu Jesus, Iżeś mię ujrzáł Thomászu, uwierzyłeś, Błogosławieni ktorzy nie widzieli a uwierzyli.
30. Wielé tedy i inszych znamion uczynił Jesus, przed uczniami swoimi, ktoré nie są napisáné w tych to księgach,
31. A ty są napisáné, abyście uwierzyli że Jesus jest Christusem synem bożem, ażebyście wierząc, żywot mieli w imię jego.
