Przekład z roku 1593 
Jn 2
Rozdział II. 1. Jesus ná weselu przemienił wodę w wino. 11. I tym pierwszym cudem począł objáwiáć chwałę swoję. 12. Poszedł do Káphárnaum. 13. Potym do Jeruzálem. 14. I wyrzucił z kościołá przedájące. 19. Kościół (ciáłá Christusowego) rozwálony á zá trzy dni zásię zbudowány. 23. Wiele ich wierzą w Christusá, widząc cudá jego. 25. Christus wiedział myśli i sercá ludzkie.
1. A dniá trzeciego były gody małżeńskie w Kanie Gálilejskiej: á byłá tám mátká Jesusowá.
2. Wezwał też był i Jesus, i uczniowie jego ná gody.
3. A gdy nie zstáło winá, rzekłá mátká Jesusowá do niego: Winá nie máją.
4. I rzekł jej Jesus: Co mnie i tobie niewiásto? jeszczeć nie przyszłá godziná mojá.
5. Rzekłá mátká jego sługom: Cokolwiek wam rzecze, to czyńcie.
6. I było tám sześć stągiew kámiennych, według oczyściánia Żydowskiego postáwionych, biorących w się káżda dwie ábo trzy wiádrá.
7. Rzekł im Jesus: Nápełnicie te stągwie wodą. I nápełnili je áż do wierzchu.
8. I rzekł im Jesus: Czerpajcież teraz, á donieście przełożonemu wesela. I donieśli.
9. A gdy skosztował przełożony wody onej ktora się zstáłá winem, á nie wiedział skądby było, lecz słudzy wiedzieli ktorzy wodę czerpáli: wezwał oblubieńcá on przełożony.
10. I rzekł mu: Káżdy człowiek pierwej dawa wino dobre: á gdy sobie podpiją, tedy podlejsze. A tyś dobre wino záchował áż do tego czásu.
11. Ten początek cudow uczynił Jesus w Kanie Gálilejskiej: i okazał chwałę swą, i uwierzyli weń uczniowie jego.
12. Potym zstąpił do Káphárnaumá, on i mátká jego i brácia jego, i uczniowie jego: á zmieszkáli tám nie wiele dni.
13. A byłá blisko Páschá Żydowska, i wstąpił Jesus do Jeruzálem:
14. I ználazł w kościele te co przedawáli woły i owce i gołębie; i te co pieniądze odmieniáli siedzące.
15. A uczyniwszy jákoby bicz z powrozkow, wyrzucił wszytkie z kościołá, i owce i woły: á tych co pieniądzmi hándlowáli pieniądze rozsypał, i stoły poprzewracał.
16. A tym co gołębie przedawáli rzekł: Wynieście to stąd, á nie czyńcie domu Ojcá mego domem kupieckim.
17. I wspomnieli sobie uczniowie jego, iż jest nápisano: Żarliwość domu twego zjádłá mię.
18. Żydowie tedy odpowiedziawszy rzekli mu: Coż zá znák okázujesz nam iż to czynisz?
19. Odpowiedział Jesus, i rzekł im: Rozwalcie ten kościoł, á we trzech dniách wystáwię ji.
20. Rzekli tedy Żydowie: Czterdzieści i sześć lat budowano ten kościoł, á ty go we trzech dniách wystáwisz?
21. Lecz on mowił o kościele ciáłá swojego.
22. Przetoż gdy zmartwychwstał, wspomnieli uczniowie jego, iż o tym mowił: i uwierzyli pismu, i mowie ktorą wyrzekł Jesus.
23. A gdy był w Jeruzálem w Páschę w święto, wiele ich uwierzyło w imię jego, pátrząc ná jego cudá ktore czynił.
24. Lecz sam Jesus nie zwierzał się im, przeto iż on znał wszytki:
25. A iż nie potrzebował, áby mu kto świádczył o człowieku: ábowiem on wiedział co było w człowieku.
