Przekład z roku 1577 
Jn 2
Kápitułá 2. 1 Wesele w Kanie miásteczku Gálilejskim, gdzie Jezus z wody wino uczynił. 12 Do Kafarnaum z krewnymi poszedł. 13 Potym do Jeruzálem 14 Gdzie kupce z kościołá wyrzucił. 18 Známienia się od niego domagáją: á on kościoł każe rozwálić, áby gi we trzy dni wystáwił. 21 Rozumiejąc to o kościele ciáłá swego. 23 Wiele ich tám wen uwierzyło. 24 Ale się im on nie zwierzał.
1. Dniá trzeciego było wesele w Kanie Gálilejskiej: á byłá tám mátká Jezusowá.
2. Wezwány też był i Jezus i uczniowie jego ná wesele.
3. A gdy nie zstáło winá, rzekłá mátká Jezusowá do niego: winá nie máją.
4. Rzekł jej Jezus, co mnie i tobie do tego niewiásto? jeszczeć nie przyszłá godziná mojá.
5. Rzekłá mátka jego sługam: Cokolwiekby wam rzekł, czyńcie.
6. I było tám sześć wodnego naczynia kámiennego, według oczysciánia żydowskiego postáwionego, biorąc káżde w się dwie ábo trzy wiadrá.
7. Rzekł im Jezus: Nápełnicie ty naczynia wody: i nápełnili je aż do wierzchu.
8. I rzekł im, Czyrpajciesz teraz á donieście przedniejszemu sprawcy: i donieśli.
9. A gdy skostował przedniejszy sprawcá wody onej ktora się zstáłá winem, á nie wiedział skądby było, lecz słudzy wiedzieli ktorzy wodę czyrpáli, wezwał k sobie oblubieńcá on przedniejszy sprawcá,
10. I rzekł mu, każdy człowiek pierwej dawa wino dobre, á gdy sobie podpiją, tedy podlejsze: tyś dobre wino zachował áż dotąd.
11. Ten początek cudow uczynił Jezus w Kanie Gálilejskiej, i oznajmił chwałę swą: i uwierzyli weń uczniowie jego.
12. Potym szedł do Kafarnaum, on i mátka jego, i brácia je(go), i uczniowie je(go), á zmieszkáli tám niewiele dni.
13. A byłá blisko Páscha żydowska, i wszedł Jezus do Jeruzálem:
14. I ználazł w kościele ty co przedawáli woły i owce, i gołębie, i ty co monet odmieniáli, siedzące.
15. [A uczyniwszy bicz z powrozow,] wyrzucił wszytki z kościołá i owce i woły: á tych co pieniądzmi hándlowáli monetę rozsypał i stoły zprzewrácał:
16. A tym co gołębie przedawáli rzekł, wyniście to stąd: nie czyńcie domu ojcá mego domem kupieckim.
17. I przypomnieli sobie uczniowie jego iż jest nápisano: Zápalczywa miłość domu twojego zżárłá mię.
18. Żydowie tedy odpowiedziawszy rzekli mu: Coż zá znák okázujesz nam iż to czynisz?
19. Odpowiedział Jezus i rzekł im: Rozwalcie ten kościoł, á we trzech dniach wystáwię gi.
20. Rzekli tedy żydowie, czterdzieści i sześć lat budowano ten kościoł, á ty go we trzech dnioch wystáwisz?
21. A on mowił o kościele ciáłá swojego.
22. Przeto gdy zmartwychwstał, wspomionęli uczniowie jego iż † im † to powiedał: i uwierzyli pismu i mowie ktorą wyrzekł Jezus.
23. A gdy był w Jeruzálem w Páschę w święto, wiele ich uwierzyli w imię jego, pátrząc ná jego cudá ktore czynił.
24. Lecz sam Jezus nie zwierzał się im, [przeto iż on znał wszytki:]
25. A iż nie potrzebował áby mu kto świádczył o człowieku, ábowiem on wiedział co było w człowieku.
