Przekład z roku 1563 
Jn 2
Kapitu(łá) 2. 1. Odmienia wodę w wino. 14. Wygania kupce z kościołá. 19. Opowieda im śmierć i zmartwychwstánie swoje. 23. Wiele ich do siebie náwráca. 35. Nie ufa ludziam.
1. Tedy dniá trzeciego było spráwowano wesele w Kanie Gálilejskim miásteczku, gdzie też byłá i mátká Jezusowá.
2. A był też wezwan Jezus i zwolennicy jego ná wesele.
3. Tam gdy nie zstáło winá, rzekłá mátká Jezusowá do niego: Winá nie máją.
4. Ale jej rzekł Jezus: Coż mi do ciebie niewiásto? jeszczeć nie przyszłá godziná mojá.
5. Zatym rzekłá mátká jego sługam: Cokolwiek wam rzecze, czyńcie.
6. I były tám sześć stągiew kámiennych według oczyściánia Żydowskiego postáwionych, biorąc káżda w się dwá ábo trzy dzbany.
7. I rzekł im Jezus: Nálejcie pełne ty stągwie wody, á ták nálali je pełne áż i z wirzchem.
8. Tedy im rzekł: Czyrpajcież teraz á podájcie przedniejszemu sprawcy, á ták oni podáli.
9. Skoro tedy skosztował przedniejszy sprawcá wody onej ktora się zstáłá winem (á nie wiedział skąd by było, lecz słudzy wiedzieli ktorzy wodę czyrpali,) wezwał k sobie oblubieńca onto przedniejszy sprawcá.
10. I rzekł mu: Wszyscyć naprzod dawáją wino dobre, á gdy się goście wedle potrzeby nápiją, tedy to co jest podlejsze, á tyś dobre wino chował áż do_tąd.
11. Tenci początek cudow uczynił Jezus w Kanie miásteczku Gálilejskim, aby oznajmił chwałę swą, i uwierzyli weń zwolennicy jego.
12. Potym szedł do Kápernaum sam, i mátká, i bracia, i zwolennicy jego, á mieszkali tám przez máły czás.
13. Abowiem byłá blisko Wielkanoc Żydowska, á dla_tegoż szedł Jezus do Jeruzálem.
14. I znalazł w kościele ony ktorzy przedawáli woły, owce, i gołębie, k temu i bánkierze siedzące.
15. A uczyniwszy bicz z powrozow, wygnał wszytki z kościołá, á owce i woły i pieniądze bánkierzow rozsypał, á stoły sprzewrácał.
16. Tákże i tym co gołębie przedawáli rzekł: Wynieście to stąd, á nie czyńcie z domu Ojcá mego domu kupieckiego.
17. I przypomnieli sobie zwolennicy jego to co było nápisano: Zápalczywa miłość k domowi twemu żárłá mię.
18. A ták Żydowie odpowiedziawszy rzekli mu: Coż zá znák okázujesz nam iż to czynisz?
19. A Jezus odpowiedziawszy rzekł im: Rozwalcie ten kościoł, á ja ji we trzech dnioch wystáwię.
20. Tedy rzekli Żydowie: Przez czterdzieści i sześć lat budowan jest ten kościoł, á ty go chcesz we trzech dnioch wystáwić?
21. Ale on mowił o kościele ciáłá swojego.
22. I gdy potym zmartwychwstał, wspomionęli zwolennicy jego iż im to powiedał, i uwierzyli pismu i słowu ktore mowił Jezus.
23. Támże gdy był w Jeruzálem ná dzień święty Wielkonocny, wiele ich uwierzyli w imię jego, pátrząc ná jego cudá ktore okázował.
24. Ale sam Jezus nie zwierzał się im, dla_tego iż znał wszytki.
25. A nie było mu potrzebá, áby był kto miał dáć jemu świádectwo o człowieku, ábowiem on wiedział co było w człowieku.
