Przekład z roku 1561 
Jn 2
Cap(itulum): 2. Pan Chrystus ná weselu z wody wino uczynił, Mencarze z kościołá wygnał, mękę swą opowiáda.
1. A trzeciego dniá były gody Máłżeńskie, w Chanie Gálilejskiej: i byłá też tám mátka Jezusowá.
2. Proszono też tám było i Jezusá ze zwolenniki jego ná te gody.
3. A gdy nie dostáwáło winá, rzekłá mátká Jezusowá do niego: Winá nie máją.
4. rzecze jej Jezus: Co mnie z tobą niewiásto? Jeszcze nie przyszłá godziná mojá.
5. Rzekłá tedy mátka jego, służebnikom: Coć wam kolwiek rzecze czyńcie.
6. A było tám sześcioro naczynia kámiennego, ktore stáło wedla oczyściánia żydowskie(go), biorące w sie kożde z nich dwie álbo trzy wiádrá.
7. Tedy im rzecze Jezus: Nálejcie w to naczynie pełno wody. I nápełnili je áż do wierzchu.
8. I rzekł im Jezus: Czerpajcież teraz, á nieście sprawcy wesela. I nieśli.
9. A gdy skosztował Sprawcá onego wesela wody w wino obroconej, i nie wiedział skąd by było, ále służebnicy wiedzieli, ktorzy czerpáli wodę, przyzwał Sprawcá Páná młodego,
10. i rzekł do niego: Káżdy człowiek, naprzod dobre wino stáwia, á gdy sobie goście podpiją, tedy to co podlejsze jest. A ty chowałeś wino dobre áż do tych miast.
11. Ten uczynił początek znákow Jezus w Chánie Gálilejskiej, i objáwił chwałę swoję: I uwierzyli weń zwolennicy jego.
12. Potym zstąpił do Káphárnáum, i sam i mátká jego, i brácia jego, i zwolennicy jego i mieszkáli tám nie_wiele dni.
13. A byłá niedáleko wielkánoc Żydowska, tedy wstąpił Jezus do Jeruzálem,
14. i nálazł w kościele áno przedáją owce, i woły, i gołębice, i bánkierze siedzące.
15. I uczyniwszy jákoby bicz z powrozkow, wszystki wygnał z kościołá, owce też i woły, i pieniądze báńkierskie rozsypał, á stoły poprzewrácał.
16. A tym ktorzy gołębie przedawáli, rzekł: Wynieście to stąd, á nie czyńcie domu ojcá mojego, domem kupieckim.
17. I wspomnieli zwolennicy jego iż nápisano jest, Zawisna miłość domu twego gryzłá mię.
18. Tedy odpowiedzieli Żydowie, I rzekli do niego: I coż nam zá znák ukázujesz? że tákowe rzeczy czynisz?
19. Odpowiedział Jezus, á rzekł im: Zepsujcie ten kościoł, i we trzy dni wzbudzę ji?
20. Rzekli tedy Żydowie: Czterdzieści i sześć lát budowano kościoł ten, á ty we trzy dni wzbudzisz ji?
21. Ale on powiedział o kościele ciáłá swojego.
22. Przetoż gdy zmartwych_wstał, wspomnieli zwolennicy je(go) iż to powiádał, i uwierzyli pismu, i słowam ktore mowił Jezus.
23. A gdy był w Jeruzálem, ná wielkanoc w dzień święty, wiele ich uwierzyło w imię je(go), widząc cudá je(go) ktore czynił.
24. Ale Jezus nie zwierzał im siebie sámego, przeto iż on znał wszystki
25. á nie trzebá mu było, żeby mu kto był świádectwo dawał o człowiecze: Bo on wiedział co by było w człowiecze:
