Przekład z roku 1593 
Jn 19
Rozdział XIX. 1. Jesus ubiczowan. 2. I ciernim koronowan.6. Żydzi proszą áby był ukrzyżowan. 8. Piłat go znowu pyta. 10. Moc Piłatowá nád Christusem. 16. Wydan ná ukrzyżowánie. 19. Napis ná krzyżu. 23. Szátámi się jego żołnierze dzielą, i o sukienkę losy miecą. 26. Mátkę swą Janowi poleca. 30. A wziąwszy ocet duchá oddawa. 32. Goleni zbojcom łamią. 34. Bok Christusow włocznią otworzony. 36. Jozeph z Arimáthijej z Nikodemem. 40. Pogrzeb Páná Christusow.
1. W ten czás tedy Piłat wziął Jesusá, i ubiczował.
2. A żołnierze uplotszy koronę z ciernia, włożyli ná głowę jego: i w płaszcz szárłatowy oblekli go.
3. I przychodzili do niego, á mowili: Witajże krolu Żydowski. i dawáli mu policzki.
4. Wyszedł zásię Piłat przed ratusz, i rzekł im: Oto go wam wiodę przed ratusz: ábyście poználi że w nim żadnej przyczyny nie nájduję.
5. Wyszedł tedy Jesus, niosąc cierniową koronę, i płaszcz szárłatowy. I rzekł im: Oto człowiek.
6. Gdy go tedy ujźrzeli Arcykápłani i służebnicy ich, záwołáli mowiąc: Ukrzyżuj, ukrzyżuj go. Rzekł im Piłat: Weźmicież go wy, á ukrzyżujcie. boć ja w nim winy nie nájduję.
7. Odpowiedzieli mu Żydowie: Myć zakon mamy, á wedle zakonu ma umrzeć, że się synem Bożym czynił.
8. Gdy tedy Piłat usłyszał te słowá, bárziej się ulękł.
9. I wszedł zásię do ratuszá, i rzekł do Jesusá: Skądeś ty jest? Lecz mu Jesus nie dał odpowiedzi.
10. Rzekł mu tedy Piłat: Nie mowisz ze mną? Nie wiesz iż mam moc ukrzyżowáć cię, i mam moc wolnym cię uczynić?
11. Odpowiedział Jesus: Nie miałbyś żadnej mocy przeciw mnie, gdybyć jej zwierzchu nie dano. Przetoż ktory mię tobie wydał; więtszy grzech ma.
12. Odtądże Piłat stárał się, áby go wolnym uczynił. Lecz Żydowie wołáli mowiąc: Jeśli tego wypuścisz; nie jesteś przyjaciel Cesárski. Káżdy co się czyni krolem, sprzeciwia się Cesárzowi.
13. A Piłat usłyszawszy te mowy, wywiodł przed ratusz Jesusá, i siadł ná stolicy sądowej, ná miejscu ktore zową Lithostrotos, á po Żydowsku Gábbáthá.
14. A był dzień przygotowánia Páschy, godziná jákoby szosta, i rzekł Żydom: Oto krol wász.
15. A oni wołáli: Strać, strać, ukrzyżuj go. Rzekł im Piłat: Kroláż wászego ukrzyżuję? Odpowiedzieli Arcykápłani: Nie mamy krolá jedno Cesárzá.
16. W ten czás tedy podał go im, żeby był ukrzyżowan. I wzięli Jesusá, i wywiedli.
17. A niosąc krzyż sobie wyszedł ná ono miejsce ktore zwano Trupich głow, á po Żydowsku Golgothá:
18. gdzie go ukrzyżowáli, á z nim drugich dwu stąd i zowąd, á w pośrzodku Jesusá.
19. Nápisał też Piłat i tytuł: i postáwił nád krzyżem. A było nápisano: Jesus Nazareński Krol Żydowski.
20. Ten tedy tytuł czytáło wiele Żydow: iż blisko miástá było miejsce ono, gdzie był ukrzyżowan Jesus. A było nápisano po Żydowsku, po Grecku, i po Łácinie.
21. Mowili tedy Piłatowi Arcykápłani Żydowscy: Nie pisz; krol Żydowski: ále, iż on powiedał; Jestem krol Żydowski.
22. Odpowiedział Piłat: Com nápisał, tom nápisał.
23. Żołnierze tedy gdy go ukrzyżowáli, wzięli száty jego (i uczynili cztery części; káżdemu żołnierzowi część) i suknią. A byłá tá suknia nie szyta, od wierzchu cáło dziana.
24. Mowili tedy miedzy sobą; Nie krajmy jej: ále rzućmy o nię losy czyjá ma być. Iżby się pismo wypełniło, ktore mowi: Podzielili sobie száty moje: á o suknią moję rzucili los. To tedy żołnierze uczynili.
25. I stały podle krzyżá Jesusowego, mátká jego, i siostrá mátki jego, Máryja Kleophásowá, i Máryja Mágdálená.
26. Jesus tedy widząc mátkę i uczniá ktorego miłował blisko stojácego, rzekł mátce swojej: Niewiásto, oto syn twoj.
27. Potym rzekł uczniowi: Oto mátká twojá. I od onej godziny wziął ją uczeń on do siebie.
28. Potymże widząc Jesus iż się już wszytko wykonáło, áby się ziściło pismo, rzekł; Prágnę.
29. A było naczynie postáwione octu pełne: A oni gębkę pełnę octu, obłożywszy Izopem, podáli do ust jego.
30. Jesus tedy gdy wziął ocet, rzekł: Wykonáło się. A skłoniwszy głowę duchá oddał.
31. Żydowie tedy (ponieważ był dzień Przygotowánia) áby ná szábát nie zostáły ciáłá ná krzyżu (ábowiem był wielki on dzień szábátu) prosili Piłatá, áby połamano goleni ich, á zjęto je.
32. Przyszli tedy żołnierze: á pierwszemu złamáli golenie, tákże i drugiemu ktory z nim był ukrzyżowan.
33. Lecz przyszedszy do Jesusá, gdy go ujrzeli już umárłego, nie łamáli goleni jego:
34. ále jeden z żołnierzow włocznią otworzył bok jego, á nátychmiast wyszłá krew i wodá.
35. A ten ktory widział, świádczył: i prawdziwe jest świádectwo jego. A on wie iż prawdę powieda: ábyście i wy wierzyli.
36. Abowiem się to zstáło áby się wypełniło pismo: Kości nie złamiecie z niego.
37. I zásię drugie pismo mowi: Uźrzą, kogo przebodli.
38. A potym prosił Piłatá Jozeph z Arimáthijej (przeto iż był uczniem Jesusowym, lecz tájemnym dla bojáźni Żydow) iżby zdjął ciáło Jesusowe. I pozwolił Piłat. Szedł tedy, i zdjął ciáło Jesusowe.
39. Przybył też i Nikodem, ktory był przedtym przyszedł w nocy do Jesusá, niosąc máści z mirry i áloes umieszánej jákoby sto funtow.
40. Wzięli tedy ciáło Jesusowe, i związáli je prześcierádły z rzeczámi wonnymi: jáko jest zwyczaj Żydom pogrzebáć.
41. A ná tym miejscu gdzie był ukrzyżowan, był ogrod: á w ogrodzie grob nowy, w ktorym jeszcze żaden nie był położony.
42. Tám tedy, dla przygotowánia Żydowskiego, iż on grob był blisko, położyli Jesusá.
