Przekład z roku 1563 
Jn 19
Kapitułá 19. 1. Krystus ubiczowan. 2. Ukoronowan. 8. Piłat się obawa. 12. Stára się jákoby go wybáwił. 16. Zdawa go áby był ukrzyżowan. 19. Pisze tytuł nád krzyżem. 23. Száty Krystusowe. 27. Porucza mátkę. 30. Skosztowawszy octu, Wypuszcza duchá. 34. Bok jego przebodzion. 40. Pogrzebion.
1. A tákże Piłat wziąwszy Jezusá, dał go ubiczowáć.
2. A żołnierze uplotszy koronę z cirnia, włożyli ná głowę jego, i w płaszcz szkarłatny oblekli go.
3. A mowili: Witajże Krolu Żydo[do]wski, i bili go pálcatmi.
4. Wyszedł potym Piłat ná dwor, i rzekł im: Oto wywiodłem go ná dwor, ábyście widzieli że w nim żadnej winy nie nájduję.
5. Tedy Jezus wyszedł niosąc ná sobie cirniową koronę i szárłatny płaszcz, á Piłat rzekł im: Otoż człowiek.
6. A gdy go ujźreli Książęta kápłáńskie i służebni, záwołáli mowiąc: Ukrzyżuj, ukrzyżuj. I rzekł Piłat: Weźmicież go wy, á ukrzyżujcie, boć ja w nim żadnej winy nie nájduję.
7. Odpowiedzieli jemu Żydowie: Myć zakon mamy, i wedle zakonu naszego ma umrzeć, bowiem się Synem Bożym czynił.
8. A przetoż Piłat usłyszawszy ty słowá, tym się więcej lękł.
9. I wszedł zásię do ratuszá, á rzekł do Jezusá: Skądeś ty jest? lecz mu Jezus nie dał odpowiedzi.
10. Tedy mu rzekł Piłat: Nie mowiszże ze mną? nie wiesz iż mam moc ukrzyżowáć cię, i mam moc wypráwić cię?
11. I odpowiedział Jezus: Nie miałbyś żadnej mocy przeciw mnie, gdybyć jej nie podano z wirzchu. A przetoż ten ktory mię wydał tobie, więtszy grzech ma.
12. Zátymże Piłat szukał tego jákoby go wybáwił, ále Żydowie wołáli mowiąc: Jeśliż go wybáwisz, nie jesteś przyjaciel Cesárski, bo ktoć się kolwiek czyni Krolem, sprzeciwić się Cesárzowi.
13. A przetoż Piłat usłyszawszy ty słowá, wywiodł ná dwor Jezusa, i siadł ná stolicy ná miejscu, ktore zową Lithostrotos, á po Hebrájsku Gábbátá.
14. Ná ten czás był dzień przygotowánia ná święto Wielkonocne, á było o szostej godzinie gdy powiedział Żydom: Oto Krol wász.
15. A oni wołali: Stráć, stráć, i ukrzyżuj go. A Piłat im rzekł: Krolaż wászego ukrzyżuję? Lecz odpowiedzieli Książętá kápłáńskie: Nie mamyć Krolá jedno Cesarzá.
16. A tákże go im wydał żeby był ukrzyżowan. I wziąwszy Jezusá wywiedli go.
17. On tedy niosąc krzyż swoj, przyszedł ná ono miejsce ktore zwano Trupich głow, á po Hebrájsku Golgothá.
18. Gdzie go tám ukrzyżowáli, á z nim drugich dwu i stąd i zowąd, á w pośrodku Jezusá.
19. Nápisał też Piłat i tytuł, i postáwił go nád krzyżem, á był ták nápisan: Jezus Názáreński Krol Żydowski.
20. Tenci tytuł czytáło wiele Żydow, bo blisko miástá było miejsce ono gdzie był ukrzyżowan Jezus, á był nápisan po Hebrájsku, po Grecku, i po Łácinie.
21. A dla tegoż mowili Piłatowi Książętá kápłanow Żydowskich: Nie pisz Krol Żydowski, ále iż on powiedał: Jestem Krol Żydowski.
22. Odpowiedział Piłat: Com pisał tom pisał.
23. Żołnierze tedy gdy ukrzyżowáli Jezusá, pobráli száty jego (i podzielili ná czterzy części, káżdemu żołnierzowi część) i suknią, á byłá tá suknia nie szyta, lecz od wirzchu wszytká dziana.
24. Tedy mowili miedzy sobą: Nie rzeżmy jej, ále o nię rzućmy losy czyjá ma być, á to się zstáło iżby się było pismo wypełniło, w ktorym powiedziano: Podzielili miedzy się odzienie moje, á o száty moje rzucili los. A toć uczynili żołnierze.
25. I stały podle krzyżá Jezusowego mátká jego, i siostrá mátki jego, Máryja Klopaszowá żoná, i Máryja Mágdálená.
26. A gdy ujźrał Jezus mátkę i zwolenniká tuż stojącego ktorego miłował, rzekł mátce swojej: Niewiásto oto syn twoj.
27. Potym rzekł zwolennikowi: Oto mátká twojá, I od onegoż czásu wziął ją zwolennik do domu swego.
28. Wiedząc tedy Jezus iż wszytki ine rzeczy już były wykonáne, áby się skończyło pismo, rzekł: Prágnę.
29. A było tám naczynie postáwione octu pełne, á ták oni nápoiwszy gębkę octem, i obłożywszy Hizopem, podali do ust jego.
30. Tedy Jezus gdy wziął ocet, rzekł: Wykończonoć jest, I skłoniwszy głowę podał duchá.
31. A tak Żydowie áby nie zostáły ná krzyżu ciáłá w Szábát, ábowiem był dzień Przygotowánia (á był on wielki dzień Szábátu), prosili Piłatá áby im goleni połamano, i zjęto je
32. Przyszli tedy żołnierze, á pierwszemu zbojcy złamáli goleni, i drugiemu ktory z nim był ukrzyżowan.
33. A gdy przyszli do Jezusá, ujźrawszy iż już umárł, nie łamali goleni je(go).
34. Ale niektory z żołnierzow oszczepem przebodł bok jego, i nátychmiast się rzuciła krew' i wodá.
35. A ten ktory to widział świádczy, i prawdziwe jest świádectwo jego, á onci wie iż prawdę powieda, ábyście i wy wierzyli.
36. I zstałoć się to dla_tego, áby się wypełniło pismo: Żadna kość jego nie będzie złamána.
37. A zásię drugie pismo mowi: Ujźrą kogo przebodli.
38. Potym prosił Piłatá Jozef z Arymátyjej (ktory był zwolennik Jezusow, ále tájemny dla bojaźni Żydowskiej) iżby zdjął ciáło Jezusowe, czego mu pozwolił Piłat, A ták przyszedszy wziął ciáło Jezusowe.
39. Przyszedł też i Nikodem (on ktory był przed tym przyszedł w nocy do niego) á przyniosł máści z Mirrhy i z Aloes, jákoby sto funtow.
40. A ták wziąwszy ciáło Jezusowe, uwinęli je w prześcirádłá z rzeczámi wonnemi, jáko jest zwyczaj Żydowski przy pogrzebie.
41. Támże ná tym miejscu gdzie był ukrzyżowan był ogrod, á w ogrodzie grob nowy, w ktorym jeszcze nigdy żaden położon nie był.
42. A przetoż tám dla przygotowánia Żydowskiego, iż on grob był blisko, położył Jezusá.
