Przekład z roku 1556 
Jn 19
Pan Jesus biczowány ukoronowan, ná śmierć osądzon, miedzy łotry záwieszon. O odzienie jego losy puszczáją. Matję Janowi poleca, napojony duchá wypuszcza, po otworzeniu boku z krzyża zjęt i pogrzebion. Caput. 19.
1. Tedy Piłat wziął Jesusa, i ubiczował go.
2. A żółnierze uplotwszy koronę z cieia, włożyli ná głowę jego, i odzieniem purpurzánym przyodziali go.
3. I przychodzili do niego i mowili. Bądź pozdrowion krolu żydowski. I dawáli jemu policzki.
4. Wyszedł tedy zásię Piłt z domu, i rzekł im. Oto przywodzę go wam ná dwor,
5. ábyście obaczyli, iżeć w nim żadnej nie nájduję przyczyny. Wyszedł tedy Jesus ná dwor, niosąc koronę cierniową, i purpurzáne odzienie. I rzekł im. Oto człowiek.
6. Gdy tedy ujźrzeli go Biskupowie i służebnicy, wołáli mowiąc. Ukrzyżuj, ukrzyżuj go. Rzekł im Piłat. Weźmijcie go wy i ukrzyżujcie. Abowiem ja nienájduję w nim przyczyny.
7. Odpowiedzieli jemu żydowie. My zakon mamy. I podług zakonu ma umrzeć. Bo synem bożym sie czynił.
8. Gdy tedy usłyszał Piłat ty słowá, więcej sie bał.
9. I wszedł w Ratusz zásię, i rzekł do Jesusá. Skąd jesteś ty? A Jesus odpowiedzi nie dał jemu.
10. Rzekł tedy jemu Piłat. Do mnie nie chces mowić? Nie wiesz iż moc mam ukrzyżowáć ciebie, i moc mam wypuścić cię?
11. Odpowiedział Jesus. Nie miałby mocy naprzeciwko mnie żadnej, by tobie nie było dano z wierzchu. A dlatego ktory mnie tobie wydał, większy grzech ma.
12. I stąd szukał Piłat wypuścić go. A żydowie wołáli mowiąc. Jeśli tego wypuścisz, nie jesteś przyjaciel cesárzow. Wszelki bowiem ktory sie krolem czyni, przeciwia sie Cesárzowi.
13. A Piłat gdy usłyszał ty słowá. przywiodł na dwor Jesusá, i usiadł ná stolcu sądowym, ná miestcu ktore zową Lithostratos. A po żydowsku Gábátha.
14. A byłá gotowánia wielkiej nocy godziná jako by szosta, i rzekł żydom. Oto krol wász.
15. A oni wołáli. Weźmi weźmi ukrzyżuj go. Rzekł im Piłat. Krolá wászego ukrzyżuję? Odpowiedzieli Biskupi. Nie mamy krolá, jedno Cesárzá.
16. Tedy więc wydał go im, áby był ukrzyżowan. Pojęli tedy Jesusá i wywiedli go.
17. A niosąc sobie krzyż, wyszedł ná ono miesce, ktore rzeczone jest trupią głową, á po żydowsku Golgolthá,
18. tam ukrzyżowáli go, i z nim innych dwu, i stąd i zowąd, á wpośrzodku Jesusá.
19. Nápisał też i napis Piłat, i położył nád krzyżem. A było nápisano. Jesus Názáráński krol żydowski.
20. Ten tedy napis wiele z żydow czcili, ábowiem blizu miásta było miesce, gdzie ukrzyżowan jest Jesus. I było nápisano po żydowsku, grecku i po łácinie.
21. Tedy mowili Piłatowi biskupowie żydowscy. Nie chciej pisáć, krol żydowski. Ale iż on mowił krol jestem żydowski
22. Odpowiedział Piłat. Com nápisał, tom nápisał.
23. Żołnierze tedy gdy go ukrzyżowái, wzięli odzienie jego, i uczynili czterzy częśći, kożdemu żołnierzowi część i suknią. A byłá suknia nie szyta: z wierzchu utkána przez wszytko.
24. Mowili tedy miedzy sobą. Nie krajmy jej. Ale puśćmy losy o nię, czyjáby byłá. Aby pismo było nápełnione mowiące. Rozdzielili odzienie moje sobie, i ná odzienie moje puścili los. A żołnierze ty rzeczy czynili.
25. A stały podla krzyżá Jesusowego mátká jego, i siostrá mátki jego, Máryja Kleofásowá, i Máryja Magdálená.
26. Gdy tedy ujźrzał Jesus mátkę, i zwolenniká stojącego ktorego miłował, rzekł mátce swojej. Oto syn twoj.
27. Potym rzekł zwolennikowi. Oto mátká twojá. A od onej godziny wziął ją zwolennik zá swoję.
28. Potym wiedząc Jezus, iż już wszytko nápełniono jest, áby sie wypełniło pismo rzekł. Pragnę.
29. A sąd był postáwion octu pełen. A oni gębkę octu nápełnioną hizopem obłożywszy podawáli ustom jego.
30. Gdy tedy wziął Jesus ocet, rzekł. Dokonáło sie jest. I nákłoniwszy głowę podał duchá.
31. A żydowie, iż gotowánie było, áby nie zostáły ná krzyżu ciáłá w Sobbotę. Abowiem był wielki dzień on Sobboty, prosili Piłatá, áby były połamány goleni ich, i byli zjęci.
32. Przyszli tedy żołnierze, i pierwszegoć połamáli goleni, i drugiego ktory ukrzyżowan był z nim.
33. A do Jezusá gdy przyszli, á widzieli go już umárłego, nie łamáli goleń jego.
34. Ale jeden z żołnierzow włocznią bok jego otworzył, á nátychmiast wyszłá krew i wodá.
35. A ktory widział, świádectwo wydał, i prawdziwe jest świádectwo jego. A on wie iż prawdziwe rzeczy powiedział, byściie i wy uwierzyli,
36. Bowiem stały sie są ty rzeczy, áby pismo było wypełnione. Kosci nie połámiecie z niego
37. I zásię drugie pismo mowi. Ujrzą w kogo przebodli.
38. A potym prosił Piłatá Jozeph od Arymathyjej, przeto iż był zwolennik Jesusow, ále potájemny dla bojáźni Żydow, áby wziął ciáło Jezusowo. I dopuścił Piłat. Przyszedł tedy i wziął ciáło Jezusowe.
39. Przyszedł też i Nikodem ktory był przyszedł do Jesusá w nocy pierwej niosąc zmieszánie mirrhy i Aloes jákoby sto fu(n)tow
40. A wzięli ciáło Jesusowe, i obwiązáli je prześcierádły i zioły wonnymi, jáko obyczaj jest żydom pogrzeb czynić.
41. A był ná miestcu gdzie ukrzyżowan jest ogrod, i w ogrodzie grob nowy, w ktorym jeszcze nikt nie był położon.
42. Tám tedy dla dniá gotowánia żydowskiego, iż blizu był grob, włożyli Jezusá.
