Przekład z roku 1553 
Jn 19
Capitulum XIX.
1. Tam więc Piłát wziął Jesusa i ubiczowáł go,
2. a żołnierze uplótwszy koronę z cierniá włożyli mu na głowę, i szatą (go) purpurzaną przyodziali,
3. i mowili bądź pozdrowion krolu żydowski, i policzki mu dáwáli.
4. Wyszedł tedy zasię na dwór Piłát, i rzecze im, Otoć go wam na dwór wiodę, abyście uznali iże já w nim żadnyj winy nie najduj<ę>,
5. wyszedł tedy na dwór Jesus niosąc cierniową koronę, i purpurzaną szatę, i rzecze im [Piłat] Oto człowiek,
6. Gdy go tedy ujrzeli Biskupi i służebnicy, zawołali rzeknąc, Ukrzyżuj, ukrzyżuj, Rzecze im Piłát, weźcie go wy a ukrzyżujcie, Boć já w nim żadnyj winy nie najduję,
7. Odpowiedzieli mu żydowie, Mamyć my zakon, a wedle zakonu naszego winien umrzeć, Bo się synem bożym uczynił.
8. Gdy tedy Piłát ty to słowa usłyszáł, barziej się zlękł,
9. i wszedł zasię do Ratusza, i rzecze Jesusowi, Skądeś ty? A Jesus mu odpowiedzi nie dáł,
10. Rzecze mu tedy Piłát, mnież to nie mowisz? Abo nie wiész, iż já mam moc ukrzyżować cię i mám moc wypuścić cię?
11. Odpowiedziáł mu Jesus, Nie miałby naprzeciwko mnie żadny mocy, być nie było z wierzchu dáno, Dláte(go) więtszy grzech ma, ktory mię wydáł tobie,
12. Stądże Piłát wypuścić go usiłowáł, A żydowie wołali, rzeknąc, Jeśliże tego to wypuścisz przyjacielem Cesarzowem nie jesteś, wszelki ktory się krolem czyni, przeciwia się Cesarzowi.
13. Piłát tedy ty słowá usłyszawszy, wywiodł ná dwór Jesusa, i usiadł na solcu sądowym, na mieścu rzeczonym kamienne położenie a po żydowsku Gabbatha,
14. A [to było] było przyrządzanié święta wielkonocnego, a godzina jakoby szosta, rzecze żydum, oto król wasz,
15. A oni zawołali, weźmi, weźmi, ukrzyżuj go, Rzecze im Piłát, [więc] krola wasze(go) ukrzyżuję? Odpowiedzieli Biskupi, nie mamyć krola jedno Cesarza,
16. Tedy go im podał, aby był ukrzyżowán. A [oni] wzięli Jesusa, i powiedli go.
17. Gdzie on niosąc krzyż swój, wyszedł, na mieśce trupią głową rzeczoné, ktore po żydowsku zową Golgothą,
18. gdzie go ukrzyżowali, i z nim dwu inszych i z tej i z owo tyj strony, a śrzodkiem Jesusa.
19. A tam Piłat i tytuł napisał, i na krzyżu postawił, A było napisano Jes(us) nazarański król żydowski,
20. Ten tedy tytuł wielé żydow czytało a to iż mieśce blizu miasta było, gdzie jest Jesus ukrzyżowán, a było napisáno po żydowsku, grécku, i łacińsku,
21. Mowili tedy Pilatowi Biskupi żydowscy, nie pisz, krol żydowski, ale iż on powiedáł, jestem krolem żydowskim,
22. Odpowiedziáł Piłát com napisał tom napisáł.
23. Żołnierze tedy gdy ukrzyżowali Jesusa, wzięli szaty jego, i uczynili czterzy części, część każdemu żołnierzowi, A sukienkę [je(go)] ktorá to sukienka nie szyta była, od wiérzchu utkaná po wszystkięmu,
24. Rzekli tedy miedzy sobą nie dzielmy jéj, ale puśćmy lós o nię, czyją má być, Aby się pismo wypełniło ktoré mowi, Rozdzielili sobie száty moje, i na odzięnie moje lós puścili, Żołnierze tedy to uczynili.
25. A [tam] przy krzyżu Jesusowem stała matka jego, i siostra matki jego Maryja Kleopasowa, i Maryja Magdalena,
26. Jesus tedy ujrzáwszy matkę, i ucznia ktory wedle stáł, ktorego miłowáł, rzecze matce swojéj, Niewiasto, oto syn twój,
27. Potem rzecze uczniowi, oto matka twoja I od onyże godziny wziął ją uczeń do siebie.
28. Potem wiedząc Jesus że się już wszystki rzeczy wypełniły, aby się wypełniło pismo Rzekł pragnę,
29. Był tedy [tam] położon sąd octu pełny, a oni napełniwszy gębkę octem i na Hysop [ją] włożywszy, przynieśli do ust je(go),
30. Gdy tedy wziął ocet Jesus, powiedział, Dokonało się jest, i skłoniwszy głowę ducha podáł.
31. Żydowie tedy, iż był dzień przyrządzanny, aby ciała w sobbotę na krzyżu nie trwały, (Bo był wielki on to dzień sobbotny) prosili Piłáta aby były połamany goleni ich, i byli [precz] zjęci,
32. Żołnierze tedy przyszli, i złamalić pierwszego goleni, i drugiego ktory był z nim ukrzyżowán,
33. A do Jesusa przyszedwszy, gdy go już umarłem obáczyli, nie połamali goleń je(go),
34. ale jeden z zołnierzów, przebód<ł> włocznią bok jego, i wyszła natychmiást krew' z wodą.
35. A ten to ktoryż widziáł dáł ci świadectwo, a świadectwo jego jest ci práwdziwé, I onże to wié iż práwdę powiedá, abyście i wy uwierzyli,
36. Abowiem ci się to zstało, aby <się> pismo wypełniło, Kości nie połamiecie z niego,
37. I zasię drugié pismo mówi, ujrząć w kogo bodli.
38. A potem prosił Piłata, Jozeph z Arimatheji, ktory był uczeń Jesusów, ale skryty dlá boiaźni żydów, aby wziął ciało Jesusowo, I dopuścił Piłát,
39. Gdzie téż przyszedł Nikodem (ktory był przedtem przyszedł do Jesusa w nocy) niosąc namieszanéj Myrthy i Aloy jakoby sto funtów,
40. Wzięli tedy ciało Jesusowo, i obwiązali jé szatami płocięnnemi z wonnęmi rzeczami, jáko jest zwyczáj u żydów pogrzeb czynić,
41. A na mieścu gdzie był ukrzyżowán, był ogród, a w ogrodzie grób nowy, w ktorym nikt przedtem nie był położon,
42. Tam tedy dla przyrządzannego dnia żydówskiego, iż grób blisko był, położyli Jesusa.
