Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Przekład z roku 1556

Tekst Ewangelii jest w trakcie korekty. Przepraszamy za ewentualne nieścisłości.  


Jn 18

Pan Christus w ogrodzie od Judaszá żydom wydan, do Annaszá wiedzion, pytan, policzkowan, i od Piotrá záprzan. U Piłátá niewinnym nálezion. Bárábasz żydom dárowan ná święto. Caput. 18.

1. Ty rzeczy gdy wymowił Jesus, wyszedł jest z zwolenniki swoimi zá rzeczkę Cedron, gdzie był ogrod. W ktory wszedł on i zwolennicy jego.

1. Passyja ktorą cytają na wielki piątek.

2. A wiedział i Judasz ktory go wydawał, miesce Bowiem często Jesus schadzał sie tám z zwolennikámi swoimi.

3. Judasz tedy gdy zebrał rotę, i od biskupow i Pharizeuszow służebniki, przyszedł tám z láternámi, i pochodniámi, i z obroną.

4. Jesus tedy wiedząc wszytkie rzeczy, ktore miáły przyść nań, wystąpił i rzekł im. Kogo szukacie?

5. Odpowiedzieli jemu. Jezusá Názáráńskiego. Rzekł jim Jesus. jam jest. A stał i Judasz ktory go wydawał z nimi.

6. Gdy tedy rzekł im. Ja jestem, postąpili wstecz, i upádli ná ziemię.

7. Zásię tedy pytał ich. Kogo szukacie? A oni rzekli. Jesusá Názáráńskiego.

8. Odpowiedział Jesus. Powiedziałem wam, iżem ja jest. Jeśliż tedy mnie szukacie, dopuśćcie tym odyść.

9. Aby były wypełnione słowá ktore mowił. Iż ktoreś mi dał, nie stráciłem z nich żadnego.

10. Simon tedy Piotr, májąc miecz, dobył go, i uderzył biskupiego sługę, i uciął ucho jego práwe. A było imię słudze Malchus.

11. Rzekł tedy Jesus Piotrowi. Schowaj miecz twoj w poszwy. Kielich ktory dał mi ociec, nie chcesz bym ji pił?

12. Rotá tedy, i Rotmistrz, i służebnicy żydowscy pojimáli Jesusá, i związáli go,

13. i przywiedli go do Annaszá napierwej. Abowiem był świekier Káiphaszow, ktory był biskupem roku onego.

14. A był Káiphasz ktory porádę dał był żydom, iż potrzebno jest jednemu człowiekowi umrzeć za lud.

15. A náśládował Jesusá Simon Piotr, i drugi zwolennik. A zwolennik on był znájomy Biskupowi, i wszedł z Jesusem w dwor biskupi

16. A Piotr stał przede drzwiámi Wyszedł tedy zwole(n)nik drugi ktory był znájomy biskupowi: i rzekł odźwiernej, i wwiodł Piotrá.

17. Rzekłá tedy Piotrowi dziewká odźwierna. Izaliś i ty z zwole(n)nikow człowieká tego? Rzekł on. Nie jeste(m).

18. Stáli tedy słudzy i służebnicy u węgla: bowie(m) zimno było i grzali sie. A był z nimi i Piotr stojąc, i grzejąc sie.

19. Biskup tedy pytał Jesusá o zwolenniki jego, i o náuce jego.

20. Odpowiedział jemu Jezus. Jam jáwnie powiádał świátu. Jam zawżdy náuczał w bożnicy, i w koszciele, gdzie sie wszytcy żydowie schodzą, á w tájemności nicem nie powiádał.

21. Co mie pytasz? Pytaj onych ktorzy słucháli, com já mowiłem. Otoci wiedzą co by(m) ja mowił.

22. A gdy ty słowá wyrzekł. Jeden tám z stojących służebnikow: dał policzek Jezusowi mowiąc. Ták odpowiádasz Biskupowi?

23. Odpowiedział jemu Jezus. Jeśliżem źle mowił, świádectwo wydaj o złym. A jeśli dobrze. Czemu mnie bijesz?

24. I posłał go Annasz związánego, do Káiphassá biskupá

25. A był Simon Piotr stojący i grzejący sie. Rzekli tedy jemu. Zaliż i ty z zwolennikow jego jest? Záprzał on i rzekł. Nie jestem.

26. Rzekł jemu jede(n) z służebnikow biskupich, przyrodny onego ktoremu uciął Piotr ucho. Zażem ja ciebie nie widział w ogrodzie z nim?

27. Zásię tedy záprzał Piotr. A nátychmiast kur zápiał.

28. Wiedli tedy Jesusá od Káifasza ná Ratusz. A było ráno, á oni nie weszli w ratusz, áby nie byli zmázani, ále áby pożywáli wielkiej nocy.

29. Wyszedł tedy Piłat do nich ná dwor, i rzekł. Ktorą skárgę przynosicie náprzeciwko człowiekowi temu?

30. Odpowiedzieli i rzekli jemu. Być ten nie był złoczyńcá, nie wydálibychmy go tobie.

31. Rzekł tedy im Piłat. Weźmijcież go wy, i podług zakonu wászego, osądźcie go. Rzekli tedy jemu żydowie. Nam nie godzi sie zábijáć nikogo.

32. Aby słowá Jezusowe były wypełnione, ktore powiádał, známionując ktorą śmiercią miał umrzeć.

33. Wszedł tedy zásię w ratusz Piłat, i wezwał Jezusá, i rzekł jemu. Ty jesteś krol żydowski?

34. Odpowiedział Jesus. Sam od siebie to mowisz, czylić inni tobie powiádáli o mnie?

35. Odpowiedziáł Piłat. Zálim ja żyd jest? Narod twoj, i biskupowie, wydáli mi ciebie. Coś uczynił?

36. Odpowiedział Jes(us). Krolestwo moje nie jest z tego świátá. By z tego świátá było krolestwo moje: służebnicy moi wżdyby bronili bym nie był wydan żydom. A teraz krolestwo moje nie jest stąd.

37. Rzekł tedy jemu Piłat. Tedy krol jesteś ty? Odpowiedział Jesus. Ty powiádasz iżem ja jest krol. Ja ná tom sie národził, i ná to przyszedłem ná świát, abym świádectwo wydał prawdzie. Wszelki ktory jest z prawdy, słucha głosu mojego.

38. Rzekł jemu piłat. Co jest prawda? I gdy to rzekł zásię wyszedł do żydow. I rzekł im. Ja żadnej nie nájduję w nim przyczyny.

39. Ale jest obyczaj wam, bym jednego wypuścił wam ná wielkanoc. Chcecie tedy wam wypuszczę krolá żydowskiego?

40. Záwołáli zásię wszytcy mowiąc. Nie tego, ále Bárábbaszá. A był Bárábbasz łotr.