Przekład z roku 1561 
Jn 17
Cap(itulum): 17. Modlitwá Chrystusowá do Ojcá o objáśnienie obudwu, i zá zwolenniki, i zá te ktorzy mieli weń uwierzyć, áby byli zachowáni ode złego, á żeby wszystcy byli w jedności, i żeby świát poznał iż był posłány od Ojcá.
1. Te rzeczy mowił Jezus: potym podniosszy oczy ku niebu rzekł: Ojcze, przyszłá godziná, objaśń syná swego, áby cie syn twoj objáśnił.
2. Jákoś mi dał moc nád wszelkim ciáłem, áby wszystkim ktoreś dał jemu, dał im żywot wieczny.
3. A ten jest żywot wieczny, áby cie poználi sámego Bogá prawdziwego, i ktoregoś posłał Jezusá Chrystusá.
4. Jam ciebie objáśnił ná ziemi, spráwym dokonał, ktorąś mi był poruczył czynić.
5. A teraz objáśń mię ty ojcze u sáme(go) siebie, jásnością ktorąm miał przed tym niż świat był, u ciebie.
6. Oznajmiłem imię twoje ludziom ktoreś mi dał z świátá. Twoi byli, i mnieś je dał, i słowá twoje chowáli.
7. Teraz poználi, iż wszystkie rzeczy ktoreś mi dał, od ciebie są,
8. bom im dał słowá ktoreś ty mnie dał: á oni przyjęli, i poználi prawdziwie, iżem od ciebie wyszedł, i uwierzyli żeś ty mnie posłał.
9. Ja zá nimi proszę. Nie proszę zá świátem, ále zá temi ktoreś mi dał, ábowiem twoi są.
10. A moje wszystkie rzeczy twoje są, i twoje moje są: i jestem objáśnion w nich.
11. I już nie jestem ná świecie, á ci na świecie są, i ja do ciebie idę. Ojcze święty, záchowaj je w imię twoje, ktoreś mi dał, áby byli jedno jáko i my.
12. Gdym był z nimi, jam je chował w imię twoje. Ktoreś mi dał, strzegłem ich, i żaden z nich nie zginął, chybá syn zátrácenia áby sie pismo wypełniło.
13. A teraz do ciebie idę, á te rzeczy mowię ná świecie, áby mieli rádość moję wypełnioną w sobie.
14. Jam im dał słowá twoje, á świát je w nienawiści miał, iż nie są z świátá, jáko i ja nie jestem z świátá.
15. Nie proszę ábyś je wziął z świátá, ále ábyś je záchował ode złego.
16. Nie sąć z światá, jáko i ja nie jestem z świátá.
17. Poświęć je w prawdzie. Mowá twojá, prawdá jest.
18. Jákoś ty mnie posłał ná świát, ták i ja posłałem je w świát.
19. A za nie ja sie poświęcam sámego áby i oni byli poświęceni w prawdzie.
20. A nie tylko zá nie proszę, ále i zá one ktorzy máją uwierzyć w imię przez słowo ich:
21. żeby wszystcy jedno byli, jáko ty Ojcze we mnie, á ja w tobie, áby też i oni w nas jedno byli: áby wierzył świát iżeś ty mnie posłał.
22. I ja dałem im objáśnienie ktoreś ty mnie dał: áby byli jedno, jáko i my jedno jesteśmy.
23. Ja w nich, á ty we mnie, áby byli dokonáni w jedno, á żeby poznał świát iżeś ty mnie posłał, i żeś je miłował, jákoś i mnie miłował.
24. Ojcze, ci ktoreś mi dał, chcę, áby gdzie ja jestem, i oni byli ze mną. Aby widzieli jásność moję ktorąś mi dał, iżeś mie miłował przed postánowienim świátá.
25. Ojcze spráwiedliwy, świat cie nie poznał, álem ja ciebie poznał: i ci poználi iżeś ty mnie posłał.
26. I oznajmiłem im imię twoje, i oznajmię: żeby miłość ktorąś ty mnie umiłował, w nich byłá, á ja w nich.
