Przekład z roku 1556 
Jn 17
Páná Jezusowá modlitwá o swego imieniá objáśnieniu, o zwolennikow i innych wierzących potwierdzeniu, poświęcenie, i dokonánie. Caput. 17.
1. Ewánjelija w wijiliją bożego wstąpienia.
1. Ty rzeczy mowił jest Jesus, i podnioswszy oczy w niebo rzekł. Ojcze przyszłá godziná Objaśń syná twojego, áby syn twoj objáśnił ciebie.
2. Jákoś dał jemu moc wszelkiego ciáłá, áby wszytko coś dał jemu, dáł im żywot wieczny.
3. A ten jest żywot wieczny, áby poználi ciebie sámego bogá prawdziwego, i ktoregoś posłał Jesusá Christusá.
4. Jam ciebie objaśnił ná ziemi, uczynku dokonałem, ktoryś mi polecił ábym czynił.
5. A teraz objáśń mnie ty ojcze u sámego siebie, jásnością ktorąm miał przed tym niż świát był, u ciebie.
6. Objáwiłe(m) imię twoje ludzio(m) ktoreś dał mi z świátá. Twoi byli, i mnieś je dał, i słowá moje chowáli.
7. Teraz poználi, iż wszytki rzeczy ktoreś mi dał, od ciebie są.
8. Bowiem słowá ktoreś mi dał, dałem jim. A oni przyjęli, i poználi práwdziwie, iżem od ciebie wyszedł, i uwierzyli iżeś ty mnie posłał.
9. Já zá nimi proszę. Nie zá świát proszę. Ale zá ty ktoreś mi dał, ábowiem twoi są.
10. A moje rzeczy wszytkie twoje są, i twoje moje, i objáśnion jestem w nich.
11. A już nie jestem ná świecie, á ci ná świecie są, i ja do ciebie idę. # Ojcze święty, záchowaj je w imię twoje, ktoreś mi dał áby byli jedno jáko i my.
12. Gdym był z nimi, jam je chował w imię twoje. Ktoreś mi dał ja strzegłem ich, i żadny z ich nie zginął, jedno syn zátrácenia, áby pismo było wypełnione.
13. A teraz do ciebie idę, á ty rzeczy powiádam ná świecie, áby mieli rádość moję wypełnioną w sámych sobie.
14. Ja dałem im słowá twoje, á świát je w nienawiści miał, ábowie(m) nie są z świátá, jáko i ja nie jeste(m) z świátá.
15. Nie proszę byś je wziął z świátá, ále byś je záchował od złego.
16. Z świátá nie są, jáko i ja nie jestem z świátá.
17. Poświeć je w prawdzie. Mowá twojá prawdá jest.
18. Jákeś ty mnie posłał ná świát, táko i ja posłałe(m) je ná świát.
19. Azá nie ja poświącám mnie sámego, áby i oni opświęceni byli w prawdzie.
20. A nie zá nie proszę tylko: ále i zá iny ktorzy wierzyć mają przez słowo ich w mię:
21. by wszytcy jedno byli jáko ty ojcze we mnie: i ja w tobie: áby i oni w nas jedno byli: áby wierzył świát iżeś ty mnie posłał.
22. A ja jásność ktorąś ty dał mnie dałe(m) im: by byli jedno: jáko i my jedno jesteśmy.
23. Ja w nich, i ty we mnie, áby byli dokonáni w jedno, áby poznał świát iżeś ty mnie posłał, i umiłowałeś je, jákoś i mnie umiłował.
24. Ojcze ktoreś mi dał, chcę áby gdzie jestem ja, i oni byli ze mną. Aby widzieli jásność moję ktorąś mi dáł, bowiem umiłowałeś mie przed ustánowienim świátá.
25. Ojcze spráwiedliwy, świát ciebie nie poznał. Ale(m) ja ciebie poznał: i ci poználi iżeś ty mnie posłał.
26. A znájome uczyniłe(m) im imię twoje: i znájome uczynię: áby miłość ktorąś umiłował mnie w nich byłá i ja w nich.
