Przekład z roku 1553 
Jn 17
Capitulum XVII.
1. Ty rzeczy powiedziáł Jesus, i podniósł w niebo oczy swoje i rzekł, Ojcze przyszłać godzina, uwielb syna swoje(go), aby téż i syn twój uwielbił ciebie,
2. Jakoś mu dał moc wszego ciała, aby on ileś ich kolwiek dáł jemu, dał im żywot wieczny,
3. A toć jest żywot wieczny aby ciebie poznáł samego prawdziwego Boga, i tego ktorégoś posłał Jesusa Christusa.
4. Jam cię wielbił na ziemi, dokonałem uczynku, ktoryś mi dáł abych ji uczynił,
5. A teráz uwielb mię ty ojcze u samego siebie, tą chwałą ktorąm miáł od ciebie przed tym niżeli świat był,
6. Oznájmiłem imię twoje ludziám, ktoréś mi dáł z świata, Twoić byli a mnieś je dał, i chować słowo twoje,
7. Teráz poznali, iże wszystki rzeczy ktoreś mi dáł, od ciebie są,
8. Bom im dał słowa twoje ktoreś mi dáł, a oni przyjęli i poznali práwdziwie, iżem od ciebie wyszedł, I uwierzyli iżeś ty mnie posłał.
9. Já za nimi proszę, Nie proszęć za światem ale za temi ktoreś mi dáł, Abowiem ci twoi są, I moje wszystki rzeczy twojemi są,
10. I moje wszystki rzezcy twojemi są, a twoje mojemi, i jestem w nich uwielbion,
11. A jużem ci daléj nie jest na świecie, a cić są na świecie, i idęć já do ciebie, Ojcze święty, zachowáj je w imię twoje, ktoreś mi dáł, aby jedną rzeczą byli jako i my,
12. Gdym ci był z nimi na świecie, jam ci jé chowáł w imię twoje, [Tych] ktoreś mi dáł strzegłem i żaden z nich nie zginał, jedno syn straceniá, aby się pismo wypełniło.
13. A teraz ci idę do ciebie, i mowię ty to rzeczy na świecie, aby mieli weselé moje wypełnioné w sobie,
14. Jám ci im dáł słowo twoje, i świat jé w nienawiść wziął, iże nie są z świata, jako i ja nie jestem z świata,
15. Nie proszę abyś jé wziął z świata, ale żebyś jé zachował ode złego,
16. z światać nie są, jako i já świata nie jestem,
17. Poświęć je w práwdzié twojéj, słowo twoje jest ci prawda,
18. [Tak] jakoś mię posłáł na świat, i jam ci jé posłáł na świat,
19. i za nieć já poświęcám same(go) siebie, aby i oni byli pośwęconem w prawdzie.
20. A nie tylkoć za tymi proszę, ale i za temi ktorzy przez mowę ich uwierzą w mię,
21. aby wszyścy jedną rzeczą byli, jakoś ty ojcze we mnie a já w tobie, aby i oni w nás jedną rzeczą byli, aby świat uwierzył iżeś ty mnie posłał,
22. i jam im dał chwáłę, ktorąś mi dáł, aby jedną rzeczą byli jako i my jedno jesteśmy,
23. Ja w nich a oni we mnie aby byli w jedno dokonani, i aby poznał świat iżeś ty mnie posłáł, i umiłowałeś je jakoś i mnie umiłowáł.
24. Ojcze ktoreś mi dáł, chcę aby gdzie já jestem i oni ze mną byli, aby patrzyli na chwáłę moję ktorąś mi dáł, iżeś mię umiłował przed założeniem świata,
25. Ojcze sprawiedliwy, a świat cię nie poznáł, Leczem já ciebie poznáł, i ci poznali iżeś ty mnie posłáł,
26. I oznájmiłem imię twoje, aby miłość ktorąś mię umiłowáł w nich była i já w nich.
