Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Przekład z roku 1561

Tekst Ewangelii jest w trakcie korekty. Przepraszamy za ewentualne nieścisłości.  


Łk 17

Cap(itulum): 17. Abyśmy nikogo nie gorszyli, karáli tego ktory by co wystąpił, i odpuszczáli proszącemu, Dziesięć trędowátych oczyścił, ále jeden tylko wdzięczność ukazał, Powiáda że Krolestwo Boże jest w nas, á że nie_odpowiednie á nie_spodziale nas náwiedzi.

1. Rzekł ku zwolennikom swoim: Nie_podobna rzecz jest by nie miáły przyść pogorszenia: ále biádá temu przez kogo przychodzą.

2. Pożyteczniejsza jest jemu, gdyby kámień młyński był záwieszon u jego szyje, á był wrzucon w morze, niżliby miał zgorszyć jednego z tych máluczkich.

3. Miejcie sie ná dobrym báczeniu. Zgrzeszy-li przeciwko tobie brát twoj, szukaj go: á będzieli tego żáłował, odpuść mu.

4. A jeśliby siedmkroć przez jeden dzień zgrzeszył przeciwko tobie, i siedm_kroć jednego dnia náwrociłby sie k tobie, mowiąc: Żal mi tego, odpuść mu.

5. I rzekli Apostołowie do Páná. Przysporz nam wiáry.

6. I rzekł Pan: Byście mieli wiárę jako ziárno gorczyce, á rzeklibyście temu drzewu fidze leśnej, wykorzeń sie, i przesadź sie w morze, tedy by was usłucháło.

7. I kto też z was májąc sługę ktory by orał álbo pásł woły, ktory gdy sie wroci z polá rzekłby mu: co rychlej idź siądźże za stoł:

8. á nie (rychlej) mowi mu: Gotuj co bym wieczerzał. A przepásawszy sie służ mi, áż sie i nájem i nápiję, á potym ty będziesz jadł i pił?

9. I zali dziękuje słudze onemu, iż uczynił co mu przykazał?

10. Nie mniemam. Tákże i wy, gdybyście uczynili wszystko co jedno wam rozkazano, mowcie: Nieużyteczniśmy słudzy: cośmy byli powinni czynić, tośmy uczynili.

11. I stáło sie jest: gdy szedł Jezus do Jeruzálem, chodził przez pośrzodek Sámáryjej i Gálilejej.

12. A gdy wchodził do jedne(go) miásteczká, zábieżało mu dziesięć mężow trędowátych, ktorzy stánęli z dáleká,

13. i podnieśli głosy swe mowiąc: Jezusie przykáżycielu, smiłuj sie nád námi.

14. Ktore gdy ujźrzał, rzekł: Idźcie ukażcie sie kápłanom. I stáło sie jest: gdy szli, tedy byli wszyscy oczyścieni.

15. A jeden z nich obaczywszy iż oczyścion jest, wrocił sie wielkim głosem wielbiąc Bogá,

16. i upadszy ná oblicze swe u nog jego dziękowáł mu: á ten był Sámárytanem.

17. Odpowiedziawszy tedy Jezus, rzekł: A zaż nie dziesięć ich jest oczyścionych? á dziewięć gdzie są?

18. Nie nálazł sie żaden z nich co by sie wrocił, á dał chwałę Bogu, jedno oto ten cudzoziemiec.

19. I rzekł potym do niego: Wstań, idźże: bo wiárá twojá ciebie zdrowym uczyniłá.

20. A będąc potym spytány od Licemiernikow, kiedy przyjdzie krolestwo Boże, Odpowiádájąc im, rzekł: Nie przychodzi krolestwo Boże z záchowywánim:

21. áni rzeką: Oto tu (jest) álbo oto ondzie. Bo oto krolestwo Boże w was jest.

22. I rzekł potym do zwolennikow swoich: Przyjdą te dni kiedy będziecie prágnąć widzieć jeden dzień syná człowieczego, á nie ujźrzycie.

23. I będą wam mowić, oto tu, i oto hájn. Nie chodźcie, áni náśladujcie.

24. Albowiem jáko błyskáwicá rozświecájąca sie pod niebem, ná te rzeczy ktore pod niebem są świeci: ták będzie syn człowieczy dniá swojego.

25. Ale pierwej musi wiele cierpieć, i być odrzuconym od rodzáju tego.

26. I jáko sie stało czásu Noego, ták będzie i czásu syna człowieczego:

27. Jedli á pili, żony pojmowali, i zá mąż wydawáli, aż do tego dniá ktorego wszedł Noe do Korabiá, á potym przyszedł potop, i zátrácił wszytkie.

28. Takież też jáko sie stało czásu Lotá, Jedli, i pili, kupowáli i przedawáli, szczepili i budowáli,

29. á ktorego dniá wszedł Loth z Sodomy, spadł jáko deszcz ogień i siárká z nieba, i wytrácił wszytkie.

30. Takież też będzie w ten dzień gdy sie syn człowieczy objáwi.

31. W támtę godzinę kto będzie ná dachu, á sprzęty jego w domu, niechaj ich bráć nie schodzi: á kto będzie ná rolej, takież też niech sie ná_zad zad nie wráca.

32. Pámiętájcie ná żonę Lotową.

33. Kto_kolwiek będzie oto stał áby záchowywał duszę swą, stráci ją: á ktokolwiek ją stráci, ożywi ją.

34. Powiádám wam: tám tej nocy, będą dwoje w jednym łożu, jeden będzie wzięt, a drugiego zostáwią.

35. Będą dwie mleć pospołu, jednę wezmą, á drugą zostáwią. Będą dwá na rolej jeden będzie wzięt, á drugi zostawion.

36. Odpowiádájąc rzekli k niemu: Gdzie Pánie? On im rzekł:

37. Gdziekolwiek będzie ciáło, tám sie zlecą á zbiorą i Orłowie.