Przekład z roku 1577 
Jn 16
Kápitułá 16. 1 Zá jednę przestrogę, opowieda im prześládowánie dla imienia swego. 3 Ktore ich podkáć miáło od tych co jego i Bogá też nie znáją. 7 Ale im záś duchá świętego objecuje. Ktoryby ich cieszył, á świát strofował i sądził. 16 Powieda im o odeściu swym ná máły czás. 20 A iż ná nie, jáko ná niewiástę rodzącą frásunek przyść miał. 22 Lecz potym nieodmienne wesele. 23 Ku modlitwie ich nápomina. 27 Upewniájąc ich w tym, że je ociec miłuje. 29 Dobrze sobie tuszą uczniowie, jákoby też wszytko co im mowił rozumieli. 32 A on im záś powieda że go sámego mieli odbieżeć.
1. Tom ci wam powiedział ábyście się nie gorszyli.
2. Wyłącząć was z gromádzenia: Aleć przyjdzie godziná ze wszelki ktory was zábijáć będzie, mniemáć będzie że czyni posługę Bogu.
3. A to wam uczynią, iż nie poználi ojcá, áni mnie.
4. Alem ci to wam powiedział, ábyście gdy tá godziná przyjdzie, wspomnieli ná to żem ja powiedizał wam: A tego nie powiedałem wam z przodku, iżem z wámi był.
5. Lecz teraz odchodzę do onego ktory mię posłał, á żaden † z was † nie pyta mię, dokąd idziesz?
6. Ale iżem to wam powiedział, smutek nápełnił serce wásze.
7. Lecz ja prawdę wam powiedam pożyteczno wam, ábych ja odszedł. Abowiem jeślibych nie odszedł, Pocieszycieł on nie przyjdzie do was: ále jeśliż pojdę, poślę go do was.
8. A on przyszedszy, strofowáć będzie świát grzechu i z spráwiedliwości, i z sądu.
9. Z grzechu mowię, iż w mię nie wierzą.
10. A z spráwiedliwości, iż do ojcá mego odchodzę, á już mię więcej nie ujźrzycie.
11. A z sądu, że Książę tego świátá osądzone jest.
12. Mam ci wam jeszcze wiele mowić, ále teraz znieść nie możecie.
13. A gdy przyjdzie on, duch prawdy, wprowádzi was we wszelką prawdę: Bo nie sam od siebie mowić będzie, ále cokolwiek usłyszy to powie, i przyszłe rzeczy oznajmi wam.
14. On ci mię uwielbi, [bowiem z me(go) weźmie,] á wam opowie.
15. Wszytko co ma ociec, moje jest: dlategożem powiedział że z mego weźmie, á wam opowie.
16. [Máluczko, á nie ujźrzycie mię:] i zásię máluczko, á ujźrzycie mię, iż † ja † idę do ojcá.
17. Mowili tedy niektorzy z uczniow je(go) miedzy sobą, Coż to jest co nam powieda, Máluczko, á nie ujźrzycie mię: i zásię máluczko, á ujźrzycie mię: k temu, iż ja idę do ojcá?
18. Mowili tedy, Coż to jest co mowi, Máluczko? nie wiemi co powieda.
19. Poznał tedy Jezus że go pytáć chcieli, i rzekł im, O tym się pytacie miedzy sobą, żem rzekł, Máluczko, a nie ujźrzycie mię: i zásię máluczko á ujźrzycie mię?
20. Amen amen powiedam wam iż wy będziecie płákáć i nárzekáć, á świát się będzie weselił: á wy smęcić się będziecie, ále smutek wász wynidzie wam ku rádości.
21. Niewiástá gdy rodzi, smętek ma, [iż przyszłá godziná jej:] lecz gdy porodzi dzieciątko, już dálej nie pámięta [uciśnienia,] dla rádości, iż się národził człowiek ná świát.
22. Przetoż i wy teraz ci smutek macie: lecz zásię oglądam was, á będzie się rádowáło serce wásze, á rádości wászej żaden nie odejmie od was.
23. A dniá one(go) nie będziecie mię ni ocz pytać. Amen amen powiedam wam, iż oczkolwiek prosić będziecie ojcá w imię moje, da wam.
24. Dotychmiast nioczeście nie prosili w imię moje: Proścież, á weźmiecie, áby rádość wászá byłá doskonáła.
25. [Tociem wam powiedał przez przypowieści: † ále † idzie godziná] gdy już dálej nie przez przypowieści mowić wam będę, ále jáwnie o ojcu oznajmię wam.
26. W on dzień w imię moje prosić będziecie: i nie powiedam wam iż ja będę ojcá prosić zá wámi:
27. Abowiem sam ociec miłuje was, żeście wy mnie umiłowáli, i uwierzyliście żem od Bogá wyszedł.
28. Wyszedłem od ojcá, á przyszedłem ná świát, zásię opuszczam świát, á idę do ojcá.
29. Rzekli mu uczniowie je(go), Oto teraz jáwnie mowisz, á żadnej przypowieści nie powiedasz:
30. Teraz wiemy że wszytko wiesz, á nie potrzebać żeby cię kto pytał, stądże wierzymy żeś od Bogá wyszedł.
31. Odpowiedział im Jezus, teraz wierzycie?
32. Otoć przychodzi godziná, á terazże przyszłá, ábyście się rozproszyli káżdy do swych, á mnie sámego zostáwicie: lecz nie jestem sam, bo jest ociec ze mną.
33. Tom ci wam powiedział, ábyście we mnie pokoj mieli: ná świecie ścisk [mieć będziecie,] ále sobie dobrze tuszcie, jam ci zwyciężył świát.
