Jn 16
Kapitulá. 16. 1. Opowieda prześládowánia Apostołom swoim 7. Duch święty im po wtore obiecan. 18. Urząd jego. 16. Krystus rychłe swe wrocenie opowieda. 28. I swoje do niebá wstąpienie.
1. Tomci wam powiedział abyście się nie obráżali.
2. Będąć was ruszáć z bożnic, owszem przydzie czás, gdy wszelki ktory was zábijáć będzie, mniemáć będzie że czyni chwałę Bogu.
3. A toć wam czynić będą, iż nie ználi Ojca áni mnie.
4. Alemci to wam powiedział, ábyście gdy czás ten przyjdzie, wspomnieli na to żem ja powiedział wam, A tych rzeczy nie powiedałem wam z przodku, bom z wámi był.
5. Lecz teraz odchodzę do onego ktory mię posłał, i nie pyta mię żaden z was do_kąd idę.
6. A ták iżem to wam powiedział, smutek nápełnił serce wasze.
7. I powiedamci wam prawdę, Wam ci to pożyteczno iż ja odejdę, bo jeślibych nie odszedł, Pocieszyciel on nie przyjdzie do was, ále jeśliż pojdę, poślę go do was.
8. Gdyć on tedy przyjdzie, będzieć karał świát z grzechu, z spráwiedliwości, i z sądu.
9. Z grzechu, iż nie uwierzyli w mię.
10. Z spráwiedliwości zásię, iż do Ojcá odchodzę, á już mię więcej nie ujźrycie.
11. Z sądu też zásię, że książę tego świáta już osądzone jest.
12. Jeszczeć wiele mam co bych z wámi mowił, jedno iż teraz znieść nie możecie.
13. Ale gdyć przyjdzie on Duch prawdy, tedyć was wprowádzi we wszelką prawdę, bo nie sam od siebie mowić będzie, ale co usłyszy to powie, a co będzie przyjć miáło oznajmi wam.
14. Onci mię uwielbi, bowiem z mego weźmie co wam opowiedáć będzie.
15. Wszytki rzeczy ktore ma Ociec, moje są: i dla_tegożem powiedział że z mego weźmie, co wam opowiedáć będzie.
16. Máluczko á nie ujźrycie mię, i zásię máluczko á ujźrycie mię, bo ja idę do Ojcá.
17. Tedy niektorzy z zwolennikow jego rzekli jedni ku drugim: Coż to jest co nam powieda: Máluczko á nie ujźrycie mię, i zásię máluczko á ujźrycie mię, á iż ja idę do Ojca?
18. I mowili: Coż wżdy to jest co mowi Máluczko? nie wiemy coć powieda.
19. Poznał tedy Jezus że go pytáć chcieli, i rzekł im: O tym się pytacie miedzy sobą com rzekł: Máluczko á nie ujźrycie mię, i zásię máluczko á ujźrycie mię?
20. Záprawdę záprawdę wam powiedam: Wy będziecie płákáć i nárzekáć, á świát się będzie weselił. Wy smutni będziecie, ále smutek wasz wynidzie wam ku rádości.
21. Gdy niewiásta rodzi miewać boleści, bo przyszłá godziná jej, lecz gdy porodzi dzieciątko, już nie pamięta uciśnienia, że się weseli z człowieká ná świát národzonego.
22. I wy też ácz teraz smutek macie, ále zásię oglądam was, i będzie się weselić serce wásze, á wesela wászego żaden nie odejmie od was.
23. Ná on czás nie będziecie mię ni ocz pytáć: Záprawdę záprawdę powiedamci wam, oczkolwiek prosić będziecie Ojcá w imię moje, da wam
24. Do tego czasu jeszczeście ni ocz nie prosili w imię moje: Proścież á weźmiecie, áby wesele wásze było doskonáłe.
25. Tociem wam powiedał przez podobieństwá, leczci czás przyjdzie gdy nie przez podobieństwá mowić wam będę, ále jáwnie o Ojcu moim oznajmię wam.
26. Ná on czás w imię moje prosić będziecie, i nie powiedam wam iżbych ja miał Ojcá prosić zá wámi.
27. Abowiem sam Ociec miłuje was, żeście i wy mnie miłowáli, i uwierzyliście żem od Bogá wyszedł.
28. Wyszedłciem od Ojcá, á przyszedłem ná świát, i po wtore opuszczam świát, á idę do Ojca.
29. Powiedzieli mu zwolennicy: Oto teraz jáwnie mowisz, i żadnego podobieństwá nie powiedasz.
30. Teraz wiemy że wszytko wiesz, á nie potrzebá żeby cię kto pytał, á przez to wierzymy żeś od Bogá wyszedł.
31. Odpowiedział im Jezus: i terazże wierzycie?
32. Otoć przyjdzie czás i już przyszedł, gdy wszyscy rozproszeni będziecie káżdy do swych, á mnie sámego zostáwicie, áleć nie jestem sam, bo jest Ociec ze mną.
33. Tomci wam powiedział, ábyście we mnie pokoj mieli, na świecie ścisk macie, ále ufajcie we mnie, Jamci zwyciężył świát.