Przekład z roku 1556 
Jn 16
Pan Jesus swoje pociesza przed swoim odeścim, ktorym też od świátá prześladowánie przyszłe opowiáda. Caput. 16.
1. Ty rzeczy powiedziałem wam, byście sie nie zgorszyli.
2. Z bożnic wyłączonymi uczynią was. Ale przychodzi godziná, iż wszelki ktory zábija was, będzie mniemał, iżby posługę wyrządzął bogu.
3. A to będą czynić wam, bowiem nie ználi ojcá áni mnie.
4. koniec Ewánjelijej w dzień bożego wstąpienia.
4. Alem to powiedział wam dlatego, iż gdyby przyszłá godziná ich, wspomnielibyście iżem ja powiádáł wam. #
5. Ewánjelijá w czwartą niedzielę po wielkiej nocy.
5. A tegom wam od początku nie powiedział, bom z wámi nie był. # A teraz idę do onego ktory mnie posłał. I żadny z was nie pyta mnie, gdzie idziesz?
6. Ale iżem to mowił wam, smutek nápełnił serce wásze.
7. Aleć ja prawdę powiáda(m) wam. Jest pożyteczno wa(m), áby(m) ja szedł. Bo jeśliby(m) nie odszedł, pocieszyciel nie przyjdzie do was. I jeślibym poszedł, przyślę go do was.
8. A gdy przyjdzie on: będzie karał świát z grzechu i z spráwiedliwości i z sądu.
9. Z grzechu owszejki iż nie uwierzyli w mię.
10. A z spráwiedliwości, bowie(m) do ojcá idę, á już nie będziecie mnie widzieć.
11. A z sądu, iż książę tego świátá już osądzone jest.
12. Jeszcze wiele mam wam powiádáć. Ale nie możcie znosić teraz.
13. A gdy przyjdzie on duch prawdy, náuczy was wszelkiej prawdy. Abowiem nie będzie mowił sam od siebie: Ale cokolwiek usłyszy, będzie mowił. I ktore (rzeczy) máją przyść, opowie wam.
14. On mnie objáśni, bowiem z mojego weźmie, i opowie wam. #
15. Wszytko cokolwiek ma ociec moje są. Dlategom powiedział, iż z mego weźmie i opowie wam.
16. Ewánjelija w trzecią niedzielę po wielkiej nocy.
16. Máło, á już nie ujźrzycie mie. I zásię máło, á ujźrzycie mie, ábowiem idę do ojcá.
17. Mowili tedy z zwolennikow jego niektorzy miedzy sobą. Co to jest co mowi nam. Máło á nie ujźrzycie mnie, i zásię máło i ujźrzycie mnie, á iż idę do ojcá?
18. Mowili tedy Co jest to, co mowi nam Máło? Nie wiemy co mowi.
19. A poznał Jesus iż chcieli go pytáć, i rzekł jim. O tym pytacie miedzy sobą, iżem rzekł. Máło á nie ujźrzycie mię, i zásię máło i ujźrzycie mie.
20. Záprawdę záprawdę powiádam wam. Iż będziecie płákáć i łkáć wy. A świát będzie się weselił. A wy będziecie zásmuconymi. Ale smutek wász obroci sie w rádość.
21. Niewiástá kiedy rodzi, smutek ma iż przyszłá godziná jej. A gdyby porodziłá dziecię, już nie pámięta ucisku dla wesela, iż národził sie jest człowiek ná świát
22. I wy tedy, teraz owszejki smętek macie. Ale zásię ujźrzę was, i uweseli sie serce wásze, á radości waszej nie odejmie od was.
23. A w on dzień nie będziecie mie pytáć ni ocz. # Záprawdę záprawdę powiáda(m) wa(m). Jeślibyście czego prosili ojcá w imię moje: da wa(m).
24. Ewánjelija w piątą niedzielę po wielkiej nocy.
24. Aż dotychmiast nie prosiliście czego w imię moje. Proście á weźmiecie áby wesele wásze było pełne.
25. Ty rzeczy w przepowieściách mowiłóem wam. Przychodzi godziná, kiedy nie w przepowieściách będę mowił wam, ále jáwnie o ojcu moim opowiem wam.
26. W on dzień w imię moje będziecie prosić. A nie mowię wam, iż ja ojca będę prosił zá was.
27. Abowie(m) on sam ociec miłuje was iżeście wy mnie miłowáli, i uwierzyliście iże(m) od bogá wyszedł.
28. Wyszedłe(m) od ojcá: i przyszedłe(m) ná świát, zásię opuszcza(m)
29. Rzekli jemu zwole(n)nicy jego. Oto teraz jáwnie mowisz, á przepowieści żadnej nie powiádasz.
30. Teraz wiemy iże wszytko wiesz, á nie potrzebno jest tobie áby cię kto pytał. W tym wierzymy iżeś od bogá wyszedł. #
31. Odpowiedział im Jesus. Teraz wierzycie?
32. Oto przychodzi godzina, i już przyszłá, ábyście rozproszeni byli kożdy we włsne, á mnie sámego zostáwili. A nie jestem sám. Abowiem ociec ze mną jest.
33. Tom wam mowił ábyście we mnie pokoj mieli. Ná świecie ucisk będziecie mieli ále dufajcie. Jam zwyciężył świát.
