Przekład z roku 1599 
Mk 16
1. Gdy minął Szábbát, Máryja Mágdálená i Máryja Jákubowá, i Sálome nákupiły wonnych olejków, áby przyszedszy námázáły Jesusá.
2. A bárzo ráno piérwszégo dniá z szábbátów, przyszły do grobu: gdy już wzeszło słońce.
3. I mówiły miedzy sobą: kto nam odwáli kámień ode drzwi grobowych.
4. A pojźrzawszy obaczyły odwálony kámień: ábowiém był bárzo wielki.
5. A wszedszy w grób, ujźrzáły młodzieńcá siedzącégo po práwéj stronie, ubránégo w szátę białą: i zdumiáły sie.
6. Który im rzékł: Nie lękajcie sie: Jesusá szukacie Názáreńskiégo, ukrzyżowánégo: wstał, niemász go tu: oto miejsce gdzie go położono.
7. Ale idźcie, powiédzcie ucznióm jego i Piotrowi, iż was uprzédza do Gálilęjéj: tám go oglądacie jáko wam powiedział.
8. A oné wyszedszy, uciekły z grobu, ábowiém zjęło je drżenié i strách: á nikomu nic nie powiedáły, bo sie bały.
9. A wstawszy rániuczko piérwszégo dniá szábbátu, ukazał sie naprzód Maryjéj Mágdálenie: z któréj był wyrzucił siedmi czártów.
10. Oná szedszy opowiedziáłá tym którzy z nim bywáli, smutnym i płáczącym.
11. A oni usłyszawszy iż żywie, i był widzian od niéj, nie wierzyli.
12. Po tym téż dwiemá z nich idącym, okazał sie w innym kształtcie, idącym do wsi.
13. A oni szedszy opowiedzieli drugim: á oni onym uwierzyli.
14. Ná ostátek onym jedenaście spółem u stołu siedzącym ukazał sie: i wymawiał niedowiárstwo ich i zatwárdzénié sercá, iż tym którzy go widzieli że zmartwychwstał nie wierzyli.
15. I mówił im: Idąc ná wszytek świát, opowiedajcie Ewánjeliją wszemu stworzeniu.
16. Kto uwierzy i ochrzci sie, zbáwion będzie: á kto nie uwierzy, będzie potępion.
17. A cudá, tych co uwierzą, té nászládowáć będą. W imię moje czárty będą wyrzucáć: nowémi językámi będą mówić:
18. węże będą bráć: i choćby co śmiertelnégo pili, szkodzić im nie będzie: Ná niemocné ręce będą kłáść, á dobrze sie mieć będą.
19. A P. Jesus, po tym jáko do nich mówił wzięty jest do niebá, i siedzi ná práwicy Bożéj.
