Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Przekład z roku 1561

Tekst Ewangelii jest w trakcie korekty. Przepraszamy za ewentualne nieścisłości.  


Mk 16

Cap(itulum): 16. Gdy niewiasty do grobu rano z maściámi przyszły Anijoł opowiáda im zmártwy_chwstánie Páná Chrystusowe, ktory po częstym ukazániu przed zwolenniki wstąpił w niebo.

1. A gdy już minęłá Sobbotá, Máryja Mágdálená, i Máryja Jakobowá, i Sálome, nákupiły máści wonnych, áby przyszedszy námázáły Jezusá.

2. A bárzo rano w pierwszy dzień po Sobbocie, przyszły do grobu: áno już słońce wzeszło.

3. I mowiły jedna do drugiej: I ktoż nam odwáli kámień ode drzwi grobowych.

4. Tedy pojźrzawszy, ujźrzały odwálony kámień. Bo był bárzo wielki.

5. I wszedszy do grobu, ujźrzáły młodzieńcá siedzącego po práwej stronie, odzianego w szátę białą, i práwie strętwiáły.

6. Tedy on im rzecze: Nie lękajcie sie. Jezusá szukacie Názarańskiego, ukrzyżowanego. Wstałci, nie mász go tu, oto i mieśce, gdzie ji było położono.

7. Ale idźcie, powiedzcie zwolennikom jego i Piotrowi, żeć was uprzedzi do Gálilejej, tám go uźrzycie, jáko wam był powiedział.

8. A ony wyszedszy, uciekły z grobu, bo je był zdjął strách i zlęknienie, i nikomu nic nie powiedziáły, bo sie bały.

9. Wstawszy tedy Jezus ráno pierwszego dniá po Sobbocie, ukazał sie napierwej Máryjej Mágdálenie, z ktorej był wygnał siedm' czartow.

10. A oná szedszy opowiedziáłá tym ktorzy z nim bywáli, łkájącym i płáczącym.

11. A oni słysząc iże był żyw, i że go widziáłá, nie uwierzyli.

12. Potym záś dwiemá z nich idącym, ukázał sie w innej postáci, gdy szli do wsi,

13. á ci szedszy opowiedzieli to drugim, ále áni tym uwierzyli.

14. Ná ostátek ukazał sie jedennaście (zwolennikom) siedzącym zá stołem: i wymawiał im niedowiárstwo ich, i zátwárdziałość sercá ich, iż tym ktorzy go widzieli zmartwych_wstałego, nie wierzyli.

15. I rzekł im: Szedszy ná wszystek świát, opowiádajcie Ewánjeliją kożdemu stworzeniu.

16. Kto uwierzy á okrci sie, zbáwion będzie: Ale kto nie uwierzy, będzie potępion.

17. A tych ktorzy uwierzą te známioná będą náśládowáć W imię moje dyjabelstwá będą wymiátáć: języki nowemi będą mowić:

18. Węże będą bráć: A jeśliby co śmiertelnego pili, nie będzie im szkodziło: Ná niemocne, ręce będą kłáść, á będą sie dobrze mieć.

19. Pan tedy Jezus gdy tego co mowił dokonał, wzięt jest do niebá, i siedzi ná práwicy Bożej.

20. A oni wyszedszy kazáli wszędy, á Pán im pomagał, i powieści potwierdzał, cudy ktore zá nim szły.