Mk 16
Cap(itulum): 16. Gdy niewiasty do grobu rano z maściámi przyszły Anijoł opowiáda im zmártwy_chwstánie Páná Chrystusowe, ktory po częstym ukazániu przed zwolenniki wstąpił w niebo.
1. A gdy już minęłá Sobbotá, Máryja Mágdálená, i Máryja Jakobowá, i Sálome, nákupiły máści wonnych, áby przyszedszy námázáły Jezusá.
2. A bárzo rano w pierwszy dzień po Sobbocie, przyszły do grobu: áno już słońce wzeszło.
3. I mowiły jedna do drugiej: I ktoż nam odwáli kámień ode drzwi grobowych.
4. Tedy pojźrzawszy, ujźrzały odwálony kámień. Bo był bárzo wielki.
5. I wszedszy do grobu, ujźrzáły młodzieńcá siedzącego po práwej stronie, odzianego w szátę białą, i práwie strętwiáły.
6. Tedy on im rzecze: Nie lękajcie sie. Jezusá szukacie Názarańskiego, ukrzyżowanego. Wstałci, nie mász go tu, oto i mieśce, gdzie ji było położono.
7. Ale idźcie, powiedzcie zwolennikom jego i Piotrowi, żeć was uprzedzi do Gálilejej, tám go uźrzycie, jáko wam był powiedział.
8. A ony wyszedszy, uciekły z grobu, bo je był zdjął strách i zlęknienie, i nikomu nic nie powiedziáły, bo sie bały.
9. Wstawszy tedy Jezus ráno pierwszego dniá po Sobbocie, ukazał sie napierwej Máryjej Mágdálenie, z ktorej był wygnał siedm' czartow.
10. A oná szedszy opowiedziáłá tym ktorzy z nim bywáli, łkájącym i płáczącym.
11. A oni słysząc iże był żyw, i że go widziáłá, nie uwierzyli.
12. Potym záś dwiemá z nich idącym, ukázał sie w innej postáci, gdy szli do wsi,
13. á ci szedszy opowiedzieli to drugim, ále áni tym uwierzyli.
14. Ná ostátek ukazał sie jedennaście (zwolennikom) siedzącym zá stołem: i wymawiał im niedowiárstwo ich, i zátwárdziałość sercá ich, iż tym ktorzy go widzieli zmartwych_wstałego, nie wierzyli.
15. I rzekł im: Szedszy ná wszystek świát, opowiádajcie Ewánjeliją kożdemu stworzeniu.
16. Kto uwierzy á okrci sie, zbáwion będzie: Ale kto nie uwierzy, będzie potępion.
17. A tych ktorzy uwierzą te známioná będą náśládowáć W imię moje dyjabelstwá będą wymiátáć: języki nowemi będą mowić:
18. Węże będą bráć: A jeśliby co śmiertelnego pili, nie będzie im szkodziło: Ná niemocne, ręce będą kłáść, á będą sie dobrze mieć.
19. Pan tedy Jezus gdy tego co mowił dokonał, wzięt jest do niebá, i siedzi ná práwicy Bożej.
20. A oni wyszedszy kazáli wszędy, á Pán im pomagał, i powieści potwierdzał, cudy ktore zá nim szły.