Przekład z roku 1556 
Mk 16
Gdy niewiásty do grobu ráno z máściámi poszły, ánjoł opowiáda im zmartwychwstánie páná Christusowe, ktory po częstym ukazániu przed zwolenniki wstąpił w niebo. Caput. 16.
1. Ewánjelija w niedzielę wielkonocną.
1. I gdy przeminęła Sobbotha, Maryja Mágdálená, i Maryja Jakubowá, i Sálome nákupiły máści wo(n)nych, áby przyszedwszy pomázáli Jezusá.
2. I bárzo ráno jednego po sobocie przyszli do grobu gdy już słońce wzeszło
3. I mowili do siebie. Ktoż odwáli nam kámień od drzwi grobu?
4. I poglądnąwszy, ujźrzáły odwálony kámień. Abowiem był wielki bárzo.
5. I wszedwszy w grob, ujźrzáły młodzieńcá siedzącego ná práwicy, przyodziánego szátą białą, i zumiáły sie.
6. Ktory rzekł im. Nie chciejcie sie lękáć. Jezusá szukácie Názáráńskiego, ukrzyżowánego. Wstał. Nie jest tu. Oto miestce, gdzie go byli położyli.
7. Ale idźcie. Powiedzcie zwolennikom jego i Piotrowi, iż uprzedzi was do Gálileej, tám go oglądacie jáko powiedział wam.
8. A ony wyszedwszy uciekli z grobu. Abowiem ogárnął je był strách i bojaźń, i nikomu nic nie powiedziáły. Abowiem sie bały.
9. A wstawszy Jesus ráno pierwszego sobboty, ukazał sie pierwej Máryjej Mágdálenie, z ktorej był wyrzucił siedm dyjabelstw.
10. Oná szedwszy opowiedziáłá onym ktorzy z nim byli, smucącym sie i płáczącym.
11. A oni słysząc iżby żyw był, i był widzian od niej, nie wierzyli.
12. A potym dwiemá z nich chodzącym, ukazan jest w innej postáwie idącym do wsi,
13. ktorzy szedwszy opowiedzieli to drugim, á oni áni im wierzyli.
14. Ewánjelija w dzień wstąpienia bożego.
14. A ostátecznie gdy jede(n)naście siedli, ukazał sie im, i wymowił im niedowiarstwo ich, i twárdość sercá, iż tym ktorzy go widzieli zmartwychwstáłego, nie wierzyli.
15. I rzekł. Idąc po wszytkim świecie káżcie Ewánjeliją wszelkiemu stworzeniu.
16. Ktoby uwierzył, i był okrzczon zbáwion będzie. Ale ktoby nie wierzył, będzie potępio(n).
17. A známioná onych ktorzyby uwierzyli, ty będą náśládowáć. W imię moje moje dyjabelstwá będą wyrzucáć. Językámi będą mowić nowymi.
18. Węże będą bráli. I jeśliby śmiertelnego co pili, nie będzie im skodziło. Ná niemocne ręce będą kłádli, i dobrze sie będą mieli.
19. I pan Jesus gdy im odmowił, wzięt jest w niebo, i siedzi ná práwicy bożej.
20. A oni poszedwszy kazáli wszędy. A pan im pomagał, i kazánie potwierdzał známiony náśládującymi. Koniec Ewánjelijej S. Márká.
