Przekład z roku 1561 
Mt 16
Cap(itulum): 16. Żydy Jesus gromi, że známion żądáją, Zwolennikom sie każe strzec kwásu Licemierniczego, i pyta ich co by o nim ludzie trzymáli? obiecuje klucze Piotrowi od niebá, opowiáda im swą mękę, Piotr go z tego strofuje, á on go z tego Szátánem názwał, uczy áby kożdy niosł krzyż swoj.
1. Przystąpili tedy zaś do niego Licemiernicy i Sáduceuszowie, kusząc go: i żądali go aby im jáki znak ukazał z niebá.
2. Ale on odpowiádájąc, rzekł do nich: Gdy bywa wieczor, powiádacie więc Będzie (jutro) jásno, bo sie záczerwieniáło niebo.
3. A ráno záś, Dziś będzie niepogodá, bo sie czerwieni niewesołe niebo.
4. O pokryci ludzie, Więc o postáci á twarzy niebieskiej rozsądek dáć umiecie: á o známionach czásow nie możecie: Tenci zły narod á cudzołożny znákow szuka: áno mu znák żaden nie będzie dan, chybá známieniá Jonaszá Proroká. I zostáwiwszy je, szedł precz.
5. A gdy sie przewieźli zwolennicy je(go) ná onę stronę morzá, zápomnieli byli wziąć z sobą chlebá.
6. I rzekł im Jesus: Strzeżcie sie kwasu Licemierniczego i Sáducejskiego.
7. A oni myślili sámi sobie, mowiąc: Chlebáśmy nie wzięli.
8. Wiedząc to (ná nie) Jesus rzekł im: Coż to myślicie miedzy sobą máłowiárkowie, że chlebá nie macie?
9. Jeszczeż nie rozumiecie, áni pámiętacie, ná ono pięcioro chlebá, i ná pięć tysięcy ludzi, i jákoście wiele koszow zebráli?
10. Ani ná ono siedmioro chlebá, ná czterzy tysięcy, á jákoście wiele koszow názbieráli?
11. Czemuż nie zrozumiecie, żemci wam nie o chlebie mowił: Strzeżcie sie kwásu Licemierniczego i Sáducejskiego?
12. Toż dopiero zrozumieli, iż nie mowił áby sie strzegli kwásu chlebowego, ále náuki Licemierniczej i Sáducejskiej.
13. A gdy przyszedł Jesus w strony miástá Cesárskiego ktore zwano Philipowym: pytał zwolennikow swoich, temi słowy: Kim też ludzie powiádáją być syná człowieczego?
14. A oni powiedzieli, Jedni Janem krzcicielem, drudzy Elijaszem, drudzy też Jeremijászem, álbo wżdy jednym z prorokow.
15. Rzekł do nich Jezus: A wy też kogo mie być powiadacie?
16. Odpowiedział mu Simon Piotr, mowiąc: Ty jesteś Krystus syn Bogá żywego.
17. Odpowiedziawszy tedy Jesus, rzekł mu: Błogosłáwionyś jest Simonie Bár Joná, to jest synu Jonaszow: Abowiem tego tobie áni ciáło áni krew' nie objáwiłá, ále ociec moj ktory jest w niebiesiech.
18. A ja też tobie powiádam żeś ty jest Piotr, á ná tej opoce zbuduję kościoł moj, á brany piekielne nigdy go nie przemogą.
19. I tobie dam klucze krolestwá niebieskiego. A cokolwiek zwiążesz ná ziemi, będzie związano i w niebie: I cokolwiek rozwiążesz ná ziemi, będzie rozwiązano i w niebie.
20. Tedy zákazał zwolennikom swoim, áby tego nikomu nie powiadáli żeby on był Jesusem Krystusem.
21. Stądże począł Jesus okázowáć zwolennikom swoim, że potrzebá tego było áby szedł do Jeruzálem, i cierpiał bárzo wiele od Stárszych, od Doktorow, i od przełożonych kápłáńskich, iże też miał być zábit, á trzeciego dniá z martwych wstać.
22. A odwiodszy go Piotr ná stronę, jął go strofowáć á fukáć, powiádájąc: Opodal bądź od ciebie to Pánie, nie przyjdzieć to ná cię.
23. A on sie obrociwszy, rzekł Piotrowi: Podź zá mną Szátánie, jesteś mi pogorszenim. Bo nie to rozumiesz co jest Boskiego, ále to co ludzkiego.
24. Tedy Jesus rzekł zwolennikom swoim: Jeśli kto chce zá mną przyść, niech sie sam siebie záprzy, i weźmie krzyż swoj, i náśladuje mię.
25. Abowiem kto będzie chciał duszę swoję záchowáć, utráci ją, ále kto by utrácił duszę swą dla mnie, ten ją najdzie.
26. Bo co zá pożytek człowiekowi, by też wszystek świát pozyskał, á ná duszy swej uszczerbienie jákie á szkodę cierpiał? Abo co zá zámiánę człowiek da zá duszę swoję?
27. Syn bowiem człowieczy ma przyść w chwale ojcá swojego z ánijoły swemi: á tám ná ten czás odpłáci á odda jednemu káżdemu wedle spraw á skutkow jego.
28. Prawdziwie wam powiádam, że są niektorzy z tych co tu oto stoją, ktorzy śmierci nie ukuszą, dokąd nie uźrzą syná człowieczego przychodzące(go) w krolestwie swoim.
