Przekład z roku 1593 
Mk 15
Rozdział XV. 1. Christus podan Piłatowi. 2. Wyznawa się być krolem Żydowskim. 5. Milczy. 7. Bárábbasz. 15. Piłat Christusá Żydom wydał ná ukrzyżowánie. Ubiczowan. 17. Cirnim koronowan. 19. Uplwan i poháńbion. 21. Symon Cyrenejski. 24. Christus ukrzyżowan. 27. I zbojce z nim. 29. Szydzenia i urągánia. 33. Cięmności. 36. Octem nápawány. 37. Duchá oddáje. 39. Setnik. 40. Niewiásty ktore Christusowi służyły. 46. Joseph Christusá pogrzebuje.
1. I wnet, rániuczko zszedszy się do rády Arcykápłani z stárszymi i z Doktormi i wszytką siedzącą rádą, związawszy Jesusá, wiedli i podáli Piłatowi.
2. I pytał go Piłat: Tyżeś jest krolem Żydowskim? A on odpowiedziawszy, rzekł mu: Ty powiedasz.
3. I skárżyli nań Arcykápłani o wiele rzeczy.
4. A Piłat go zásię spytał, mowiąc: Nic nie odpowiedasz? wej w jáko wielkich rzeczách cię winują.
5. A Jesus przedsię nic nie odpowiedział: ták iż się Piłat dziwował.
6. A ná święto zwykł im był wypuszczáć jednego więźniá, ktorego żądáli.
7. I był jeden co go názywano Bárábbaszem: ktory z inszymi zwadzcámi był w więzieniu, ktory był w rozruchu popełnił mężobojstwo.
8. A gdy wstąpiłá rzesza, poczęli prosić o to, jáko im záwżdy czynił.
9. A Piłat im odpowiedział, mowiąc: Chcecież puszczę wam krolá Żydowskiego?
10. Abowiem wiedział iż go z zazdrości byli Arcykápłani wydáli.
11. Lecz Arcykápłani poduszczáli rzeszą, áby im rádszej Bárábbaszá puścił.
12. A odpowiedziawszy záś Piłat, rzekł im: Coż tedy chcecie uczynię krolowi Żydowskiemu?
13. A oni zásię wołáli: Ukrzyżuj go.
14. A Piłat im mowił: Coż wżdy złego uczynił? A oni tym więcej krzyczeli: Ukrzyżuj go.
15. A Piłat chcąc rzeszy dosyć uczynić, puścił im Bárábbaszá, á Jesusá ubiczowánego podał áby był ukrzyżowan.
16. A żołnierze wprowádzili go do sieni ratusznej, i zwołáli wszytkiej roty.
17. I oblekli go w purpurę, i włożyli nań, uplotszy, cirniową koronę.
18. I poczęli go pozdráwiáć, Witajże krolu Żydowski.
19. I bili głowę jego trciną: i plwáli nań. á upadájąc ná koláná, kłániáli się jemu.
20. A gdy się z niego nágráli, zwlekli go z purpury, i oblekli go w száty jego, i wywiedli go áby go ukrzyżowáli.
21. I przymusili niektorego mimo idącego, Symoná Cyrenejczyká idącego ze wsi, ojcá Alexándrowego i Rufiego, áby niosł krzyż jego.
22. I przywiedli go ná miejsce Golgothá: co się wykłáda, Miejsce trupich głow.
23. I dawáli mu pić wino z mirrą: ále nie wziął.
24. A ukrzyżowawszy go, podzielili száty jego, miecąc o nie los, co kto miał wziąć.
25. A byłá trzecia godziná: i ukrzyżowáli go.
26. Był też napis winy jego nápisány: Krol Żydowski.
27. A z nim ukrzyżowáli dwu zbojcow: jednego po práwicy, á drugiego po lewicy jego.
28. I wypełniło się pismo ktore mowi, A ze złoczyńcámi jest policzon.
29. A mimo przechadzájący bluźnili go, kiwájąc głowámi swemi, i mowiąc: Ehej ktory rozwala kościoł, i we trzech dniach buduje:
30. Wybaw się sámego zstąpiwszy z krzyżá.
31. Tákże też i Arcykápłani szydząc, jedni do drugich z Doktormi mowili: Inne záchował, á sámego siebie záchowáć nie może.
32. Niechżeć teraz Christus on krol Isráelski zstąpi z krzyżá: ábyśmy ujrzeli i uwierzyli. Ci też co z nim byli ukrzyżowáni, sromocili go.
33. A gdy byłá godziná szosta, zstáłá się cięmność po wszystkiej ziemi áż do dziewiątej godziny.
34. A dziewiątej godziny záwołał Jesus głosem wielkim, mowiąc: Eloi, Eloi, lámmá sábáchtháni? co jest wyłożywszy: Boże moj, Boże moj, czemuś mię opuścił?
35. A słysząc niektorzy z stojących tám, mowili: Oto, Elijaszá woła.
36. A przybieżawszy jeden, i nápełniwszy gębkę octu, i włożywszy ná trzcinę, dał mu pić, mowiąc: Niechajcie, ujrzymy jeśli przyjdzie Elijasz zdejmowáć go.
37. A Jesus wypuściwszy głos wielki skonał.
38. I rozdárłá się ná dwoje zasłoná kościelna od wierzchu áż do dołu.
39. A widząc Rotmistrz ktory stał przeciwko, iż ták wołájąc skonał, rzekł: Prawdziwie człowiek ten był Synem Bożym.
40. Były też i niewiásty pátrzájąc z dáleká: miedzy ktorymi byłá Máryja Mágdálená, i Máryja Jákubá mniejszego i Josephá mátká, i Sálome:
41. ktore też gdy był w Gálilejej chodziły zá nim, i służyły mu: i wiele innych ktore były społem z nim wstąpiły do Jerusálem.
42. A gdy już był wieczor (ábowiem był dzień przygotowánia, ktory jest przed szábátem).
43. przyszedł Joseph z Arymáthijej uczciwy Senator, ktory też oczekawał krolestwá Bożego: i śmiele wszedł do Piłatá, i prosił o ciáło Jesusowe.
44. A Piłat się zdziwił jeśliby już umárł. A wezwawszy Rotmistrzá, pytał go jeśli już umárł.
45. I dowiedziawszy się od Rotmistrzá, dárował ciáło Josephowi.
46. A Joseph kupiwszy prześcierádło, i ziąwszy go uwinął w prześcierádło: i położył go w grobie ktory był wyciosan z opoki: i przywálił kámień do drzwi grobowych.
47. A Máryja Mágdálená i Máryja Jozwowá pátrzyły kędy go kłádziono.
