Przekład z roku 1570 
Mk 15
Rozdział. 15.
1. A Wnet raniuczko radę uczyniwszy árcyofiárownicy z stárszymi i w piśmie uczonymi, i wszytká rádá odwiedli związawszy Jezusa i wydáli Piłatowi.
2. I pytał go Piłat, Ty li jesteś Krol Judski? A on odpowiedájąc rzekł mu, Ty mowisz.
3. I skárżyli nań árcyofiárownicy wiele.
4. A Piłat zásię spytał go mowiąc, nicże nie odpowiedasz Oto jáko wiele świádczą przeciwko tobie.
5. A Jezus przedsię nic nie odpowiedział, ták iż się Piłat dziwował.
6. Ale w święto wypuszcał im więźniá jednego ktorego by żądáli.
7. I był záś ktorego názywáno Bárábaszem z towárzyszmi swemi związan, ktorzy zbojce mężobojstwo byli uczynili.
8. I záwoławszy tłuszcza poczęłá pros<i>ć, jáko im záwżdy czynił.
9. A Piłat odpowiedział im mowiąc chcecie li puszczę wam krolá Judskiego?
10. Wiedział bo iż przez zazdrość wydáli go árcyofiárownicy.
11. Záś árcyofiárownicy poduszczyli tłuszczą, iżby im rádszej Bárábaszá puścił.
12. A odpowiedájąc Piłat, zásię rzekł im, Co wżdy chcecie uczynię (temu) ktorego mienicie krolem Judskim?
13. Oni zásię krzyknęli, ukrzyżuj go.
14. Záś Piłat mowił im, co wżdy złego uczynił? A oni tym więcej krzyczeli, ukrzyżuj go.
15. A Piłat chcąc tłuszczej dosyć uczynić, puścił im Bárabaszá, á Jezusá ubiczowánego podał áby był ukrzyżowan.
16. I wwiodszy go żołnierze do dworá, to jest do ratuszá, przyzwáli wszytkę rotę.
17. I oblekli go w szárłat i włożyli nań wieniec upleciony z ciernia.
18. I poczęli go pozdráwiać mowiąc, bądź pozdrowion krolu Judski.
19. I bili głowę jego trzciną, i plwáli nań, á nachylájąc kolan, kłániáli się jemu.
20. A gdy się náśmiali z niego, zwlekli go z szárłatu, i oblekli go w száty własne, i wywiedli go áby go ukrzyżowáli.
21. I przymusili niektorego mi<.>mo idącego Symoná Cyrynejskiego, ktory szedł z polá, Ojca Alexándrá i Rufá, áby wziął krzyż jego.
22. I przywiedli go ná miejsce Golgotá, co się wykłáda, miejsce trupich głow.
23. I dáli mu pić z mirrą wino. On záś nie wziął.
24. A ukrzyżowawszy go podzielili száty jego, miecąc o nie los co kto miał wziąć.
25. A byłá trzecia godziná, i ukrzyżowáli go.
26. I był napis winy jego nápisány, Krol Judski.
27. Ukrzyżowáli też z nim dwu zbojcu, jednego po prawicy á drugiego po lewicy jego
28. I wypełniło się pismo ktore mowi, z niepráwymi policzon jest.
29. A ktorzy mimo chodzili, bluźnili go, kiwájąc głowámi swemi, i mowiąc, biádá co rozwalasz kościoł, i we trzech dnioch (go) budujesz?
30. Wybaw się sam, á zstąp z krzyżá:
31. Tákże i árcyofiárownicy nágrawájąc (go) miedzy sobą z uczonymi w piśmie mowili, inne záchował, á sámego siebie nie może záchowáć?
32. Krystus krol Izráelski, niech teraz zstąpi z krzyżá, ábyśmy ujrzeli i uwierzyli, i ukrzyżowani z nim sromocili go,
33. A gdy godziná przychodziłá szosta, ciemność byłá po wszystkiej ziemi áż do dziewiątej godziny.
34. A godziny dziewiątej, wołał Jezus głosem wielki mowiąc Eloi, Eloi, Lámmásábáchtháni? co się wykłáda, Boże moj, Boże moj czemuś mię opuścił?
35. A niektorzy z stojących słysząc mowili, oto Eliaszá woła.
36. Bieżáwszy zaś jeden nápełnił gębkę octu i włożywszy na trzcinę dał mu pić mowiąc, niechajcie ujrzymy jesli przyjdzie Eliasz zjąć go.
37. A Jezus puściwszy głos wielki, wypuścił duchá:
38. I zasłoná kościelna rozdárłá się ná dwoje, od wierzchu áż do dołu.
39. Ujrzawszy setnik, ktory stał náprzeciw jemu, iż ták wołájąc wypuścił duchá, rzekł, prawdziwie człowiek ten syn Boży był.
40. Były záś i niewiásty pátrząc z dáleká, miedzy ktoremi byłá Máryja Mágdálená, i Máryja Jákobá małego, i Jozego mátká, i Sálomá.
41. Ktore też gdy był w Gálilei chadzáły zá nim, i służyły mu, i wiele innych, ktore zászły były z nim, do Jerozolimy.
42. A gdy już było poźno, ponieważ było przygotowánie, to jest przedsobocie.
43. Przyszedszy Jozef z Arymatyjej, uczciwy senator, ktory też oczekawał krolestwá Bożego, śmiele wszedł do Piłatá, i prosił (o) ciáło Jezusowe.
44. Piłat záś dziwował się jesli by już umárł, á wezwawszy setniká, pytał go dawno li umárł,
45. I dowiedziawszy się od setniká, dárował ciáło Jozefowi.
46. I kupiwszy prześcieradło, i zjąwszy go, uwinął w prześcierádło, i położył go w grobie, ktory był wykowan z opoki, i przytoczył kámień do drzwi grobowych.
47. A Máryja Mágdálená, i Máryja Jozego, patrzyły gdzie położono.
