Przekład z roku 1563 
Mk 15
Kapitu(łá) 15. 1. Jezus odwiedzion do Piłatá. 5. Skazan i zháńbion. 24. Ukrzyżowan. 29. Náśmiewan. 46. I pogrzebion.
1. Tedy wnet rániuczko zszedszy się do rády nawy<ż>szy Kapłani z stárszymi i z Doktory, i ze wszytkim zgromadzeniem, przywiedli Jezusá związanego, i podáli go Piłatowi.
2. I pytał go Piłat, Tyżeś jest on Krol Żydowski? A on mu odpowiedziawszy rzekł, Ty powiedasz.
3. Skárżyli nań tedy wielce Książętá Kapłańskie.
4. Ale go Piłat po wtore spytał mowiąc, Nicże nie odpowiedasz? oto jáko wiele świádczą przeciwko tobie.
5. A Jezus przedsię nic nie odpowiedział, ták iż się Piłat dziwował.
6. Ale w święto wypuszczał im więźniá jednego ktorego by żądali.
7. I był niektory co go názywano Bárábasz w więzieniu, z tymi co z nim roztyrk uczynili, á w tymże roztyrku mężobojstwa się byli dopuścili.
8. Tedy pospolstwo záwoławszy poczęli prosić o to jáko im zawżdy czynił.
9. I odpowiedziawszy Piłat rzekł im, Chcecież puszczę wam Krola onego Żydowskiego?
10. Abowiem wiedział iż przez zazdrość wydały go Książętá kapłańskie.
11. Lecz książętá kápłańskie poduszczáli pospolstwo iżby im radszej Bárabasza puścił.
12. A odpowiedziawszy Piłat rzekł im po wtore, Coż wżdy chcecie ábych uczynił temu ktorego powiedacie krolem Żydowskim?
13. Tedy oni zásię wołáli, Ukrzyżuj go.
14. I mowił do nich Piłat, I coż wżdy złego uczynił? Ale oni tym więcej wołali, Ukrzyżujże go.
15. A tak Piłat chcąc pospolstwu dosyć uczynić, puścił im Barábasza, á Jezusa ubiczowanego podał áby był ukrzyżowan.
16. I wwiodszy go żołnierze do dworá, to jest do ratusza, przyzwali wszytkiej roty.
17. A oblokszy go w szárłat, włożyli nań koronę uplecioną z ciernia.
18. I poczęli go witać mowiąc, Witajże Krolu Żydowski.
19. A tłukli głowę jego trzciną, i plwáli nań, á nachylając kolan, kłániali się jemu.
20. A gdy go nágrawali, zwlekli go z szarłatu, i oblekli w száty własne, á wywiedli ji áby go ukrzyżowali.
21. Tedy przymusili niektorego mimo idącego Symoná Cyrenejczyká (ktory szedł z polá, ojcá Aleksándrowe(go) i Rufiego aby wziął krzyż je(go).
22. I przywiedli go ná miejsce Golgotá, co się wykładá, Miejsce trupich głow.
23. I podáli mu ku piciu wino z mirrą, Ale go on nie przyjął.
24. A gdy go ukrzyżowáli, podzielili száty jego, miecąc o nie los co kto miał wziąć.
25. A byłá trzecia godziná gdy go ukrzyżowáli.
26. Był też i napis występku jego nápisány, Tenci jest Krol on żydowski.
27. Ukrzyżowali też przy nim dwá zbojce, jednego po práwej á drugiego po lewej stronie jego.
28. Wypełniło się tedy pismo ktore mowi, A z złośniki jest policzon.
29. Ci też ktorzy tám mimo chodzili, sromocili go, chwiejąc głowámi swemi, á mowiąc, A tyżeś to co rozwalasz Kościoł, i we trzech dnioch ji zbudujesz?
30. Wybaw'że się sam, á zstąp z krzyża:
31. Tákże też i Książętá Kápłáńskie nagráwájąc go, mowili jedni do drugich z Doktory, Ine záchował, á sámego siebie záchowáć nie może.
32. Niechżeć teraz Krystus on Krol Izráelski zstąpi z krzyżá, ábyśmy ujźreli i uwierzyli, Ci też co z nim byli ukrzyżowáni, sromocili go.
33. A gdy przychodziła godziná szosta, stáły się ciemności po wszytkiej ziemi áż do dziewiątej godziny.
34. Tedy dziewiątej godziny krzyczał Jezus głosem wielkim, mowiąc, Eloi, Eloi, lámmá sábáchtháni? co się wykłáda, Boże moj, Boże moj, czemuś mię opuścił?
35. A niektorzy z tych co tám stali, mowili, Otoć woła Elijaszá.
36. Zátym przybieżawszy niektory nápełnił gębkę octu, i włożywszy ná trzcinę dał mu pić, mowiąc, Niechajcież ujźremy jeśli przyjdzie Elijasz á zdejmie go.
37. Tedy Jezus wołájąc głosem wielkim, wypuścił duchá.
38. I rozpádłá się oponá kościelna od wierzchu áż do dołu.
39. Co gdy widział setnik ktory stał przeciwko jemu, iż tak z wołániem wypuszczał duchá, rzekł, Zaprawdę człowiek ten był Syn Boży.
40. Były też i niewiásty pátrzájąc z dáleká, miedzy ktorymi byłá Maryja Mágdálená, i Máryja Jakubá mniejszego, i Jozego mátká, i Sálome.
41. Ktore też gdy był w Gálilejej, przyszły były zá nim á służyły mu, i wiele inych, ktore były z nim, zstąpili do Jeruzálem.
42. A gdy już był wieczor, (ábowiem był dzień przygotowánia, to jest, dzień przed Szábátem)
43. Przyszedszy Jozef ktory był z Arymátyjej, uczciwy Senator, ktory też oczekawał Krolestwá Bożego, śmiele szedł do Piłatá, i prosił o ciáło Jezusowe.
44. Tedy się Piłat dziwował jeśliby już umárł, á wezwawszy Setniká, pytał go dawnoli umárł.
45. I dowiedziawszy się od setniká, dárował ciało Jozefowi.
46. Ten kupiwszy prześcieradło, i zjąwszy go, uwinął w prześcierádło, i położył w grobie ktory był wykopan w opoce, i zátoczył kámień do drzwi grobowych.
47. Tedy Máryja Mágdálená, i Máryja mátka Jozego, patrzyły kędy go położono.
