Przekład z roku 1556 
Mk 15
Pan Jesus przed Piłatem postáwion. Po wypuszczeniu Bárábaszá ná śmierć zdan, ukrzyżowan, naigrawan, umárł, z krzyżá zjęt, poczciwie pogrzebion. Caput. 15.
1. I natychmiast rano radę uczyniwszy najwyższy kápłani z stárszemi i doktory, i ze wszytką rádą, związawszy Jezusá, wiedli i wydáli go Piłatowi.
2. I pytał go Piłat. Ty jesteś krol żydowski? A on odpowiádájąc rzekł jemu. Ty powiádasz.
3. I oskarżáli go najwyższy kápłani w wielu rzeczách.
4. A Piłat zásię pytał go mowiąc. Nie odpowiádasz że niczego? Bácz jáko wiele ná cię skárżą.
5. A Jesus dálej nic nie odpowiedział, ták iż sie Piłat dziwował.
6. A przez dzień święty zwykł był wypuszczáć im jednego z więźniow ktoregokolwiek by prosili.
7. A był ktoremu rzeczono Bárábasz ktory z zwádliwemi był związan, ktory w zwadzie uczynił był mężobojstwo.
8. A gdy wstąpiłá tłuszcza, poczęłá prosić, żeby uczynił co záwżdy zwykł im czynić.
9. Piłat tedy odpowiedział im i rzekł. Chcecie wypuszczę wam krolá żydowskiego?
10. Abowiem widział iż prze zazdrość, wydáli go najwyższy kápłani.
11. A biskupowie pobudzili tłuszczą, áby rádszy Bárábaszá wypuścił im.
12. A Piłát zásię odpowiádájąc, rzekł im. Coż tedy chcecie iż uczynię krolowi żydowskiemu?
13. A oni zaś wołáli. Ukrzyżuj go.
14. A Piłat im mowił. Coż wżdy złego uczynił. A oni więcej wołáli. Ukrzyżuj go.
15. A Piłat chcąc ludu dosyć uczynić, wypuścił im Bárábaszá, i wydał Jezusá ubiczowánego, áby był ukrzyżowan.
16. A żołnierze wwiedli go do sienie ratuszowej, i zwołáją wszyćkę rotę,
17. i obłoczą go w purpurę, i włożą nań koronę z ciernia uplotwszy.
18. I poczęli pozdráwiáć jego. Bądź pozdrowion krolu żydowski.
19. I bi(li) głowę jego, trzciną, i plwáli nań, i pádájąc ná koláná chwałę mu czynili.
20. A gdy go nágráli, zewlekli go z purpury, i oblekli go w odzienie jego, i wywodzą go, áby go ukrzyżowáli.
21. I przymusili przemijájącego niektorego Simona Cyrenejskiego, przychodzącego ze wsi, ojcá Alexándrá i Rufá, áby wziął krzyż jego.
22. I przywiedli go ná Golgotha miestce, ktore wyłożone známionuje trupich głow miestce.
23. I dawáli jemu pić wino z mirrą zmieszáne, i nie przyjął go.
24. I ukrzyżowawszy go rozdzielili odzienie jego, puszczájąc losy o nie, kto by co miał wziąć.
25. A byłá godziná trzecia, i ukrzyżowáli go.
26. I był napis przyczyny jego nápisány krol żydowski.
27. I ukrzyżowáli z nim dwu łotru, jednego ná práwicy, á drugiego ná lewicy jego
28. I nápełniono jest pismo, ktore mowi. I z złoczyńcámi policzon jest.
29. I przemijájący bluźnili go chwiejąc głowámi swemi i mowiąc. (???)ah ktory kázisz kościoł boży, i we trzech dnioch ji budujesz.
30. Wspomoż sam siebie, zstąpiwszy z krzyżá.
31. Takież i najwyższy kápłani mowili náśmiewájąc sie miedzy sobą z doktormi mowiąć. Insze wspomagał, sam sobie pomoc nie może.
32. Christus krol Izráelski, niechaj teraz zstąpi z krzyżá, ábyśmy widzieli i wierzyli. I ktorzy z nim ukrzyżowáni byli, urągáli jemu.
33. I gdy sie zstáłá godziná szosta, ciemności zstały sie po wszytkiej ziemi, áż do godziny dziewiątej.
34. A dziewiątej godziny, záwołał Jesus głosem wielkim mowiąc. Eloi, Eloi, la(m)ma samachtani? Co jest wyłożono. Boże moj, może moj, czemuś mie opuścił?
35. I niektorzy z około stojących słysząc mowili. Oto helijaszá woła.
36. A bieżąc jeden, i nápełniwszy gębkę octem, i obłożywszy trzcinę, pić dawał jemu mowiąc. Niechajcie. Pátrzmy jeśli przyjdzie Helijasz zejmowáć go.
37. A Jesus wypuściwszy głos wielki, wypuścił duchá.
38. I zasłoná kościelna rozdárłá sie ná dwoje od wierzchu áż do dołu.
39. A widząc setnik ktory ná przeciwko stał, iż ták wołájąc duchá wypuścił, rzekł. Záprawdę, ten człowiek syn boży był.
40. A były tám i niewiásty z daleká pátrzające, miedzy ktoremi byłá Máryja Mágdalená, i Máryja Jákubá mniejszego I Jozefowá mátká, i Sálome.
41. Ktore gdy był w Galileej náśládowały go, i służyły jemu, i innych wiele ktore pospołu z nim wstąpiły były do Jerozolimy.
42. Ewánjelija ná wielki wtorek.
42. I gdy już był wieczor, ábowiem był dzień gotowániá ktore jest przed sobbotą,
43. przyszedł Jozeph od Arymatyjej známienity rajcá, ktory też był oczekawájący krolestwá bożego. I śmiele wszedł do Piłatá, i prosił o ciáło Jezusowe.
44. A Piłat dziwował sie, jeśliby już umárł. I wezwawszy setniká pytał, jeśliby już umárł.
45. I gdy sie dowiedział od setniká, dárował ciáło Jozephowi.
46. A Jozeph kupiwszy prześcieradło i zjąwszy uwinął go w prześcierádło, i położył w grobie, ktory był wykowány w skáe. I przywálił kámień do drzwi grobu.
47. A Maryja Magdalená, i Máryja Jozefowá, pátrzáły gdzie by był położon.
