Przekład z roku 1563 
Jn 14
Kapitułá. 14. 1. Cieszy miłośniki swe. 2. Powieda iż ma wstąpić do niebá áby nam tám miejsce zgotował. 10. Jedność miedzy nim i miedzy Ojcem. 13. Nápomina ku modlitwie. 23. Wielkie Obietnice tym ktorzy strzegą słowá jego.
1. Niechaj się nie frásuje serce wásze, wierzycie w Boga, też i w mię wierzcie
2. W domu Ojcá mojego wieleć jest mieszkánia, jeśliżby inaczej było, powiedziałcibych wam, idęć ábych wam nágotował miejsce.
3. A gdy odejdę i zgotuję wam miejsce, przyjdęć zásię i wezmę was do siebie, iż gdzie ja jestem ábyście i wy byli
4. A wiecie do_kądci ja idę, i drogę wiecie.
5. Powiedział mu Thomasz, Pánie nie wiemy dokąd idziesz, i jákoż możem drogę wiedzieć?
6. Rzekł mu tedy Jezus, Jać jestem drogá, práwdá, i żywot, żaden nie przychodzi do Ojcá jedno przez mię.
7. Gdybyście mię ználi, i Ojcá byście też mego ználi, á już go teraz znacie i widzieliście go.
8. Powiedział mu Filip, Pánie ukaż nam Ojcá, á dosyć nam ná tym.
9. Ale mu rzekł Jezus, Przez ták długi czas jestem z wámi, i jeszczeż mię nie znacie? Filipie ktoć mnie widział, widział i Ojcá: Jákoż ty tedy mowisz, Ukaż nam Ojcá?
10. Nie wierzyszże iż ja w Ojcu jestem á Ociec jest we mnie? Słowá ktoreć ja wam powiedam, nie od samego siebie ich powiedam, ále Ociec ktoryć we mnie mieszka, tenci sam czyni spráwy ty.
11. Wierzcież mi iżci ja w Ojcu jestem, á Ociec we mnie, Jeśliż inaczej, dla onych sámych spraw wierzcie mnie.
12. Záprawdę záprawdę wam powiedam, Kto wierzy w mię, spráwy ty ktore ja czynię, i on czynić będzie, i więczsze á_niż ty czynić będzie, bo ja do Ojca odchodzę.
13. Oczkolwiek tedy będziecie prosić w imię moje, to uczynię, áby był uwielbion Ociec w Synu.
14. A ták oczkolwiek będziecie prosić w imię moje, ja uczynię.
15. Jeśliż mię miłujecie, chowajcież rozkazánia moje.
16. I będęć ja prosił Ojcá, á inego pocieszycielá da wam, áby z wámi mieszkał ná wieki.
17. A to, Duchá onego prawdy, ktorego świát przyjąć nie może, bo go nie widzi, áni go zna, lecz wy znacie go, gdyż u was mieszka, i w was będzie.
18. Nie zostáwięć was osierociáłymi á wrocęć się do was.
19. Jeszczeć máluczko á świát mię już więcej nie ogląda, lecz wy mnie oglądacie, bo ja żywę i wy żyć będziecie.
20. W on dzień wy poznacie, żeciem ja jest w Ojcu moim, a wy we mnie i ja w was.
21. Ktoryć się trzyma rozkazánia mego, i záchowywa je, tenci jest ktory mnie miłuje, A kto mnie miłuje, będzie go też miłował Ociec moj, i ja go miłować będę, á objáwię mu siebie sámego.
22. Powiedział mu Judás, nie on Iskáryjot, Pánie coż to jest? Przecz się tylko nam objáwić masz á nie świátu?
23. Odpowiedział Jezus i rzekł mu, Jeśli mię kto miłuje, słowá moje záchowywáć będzie, á Ociec moj umiłuje go, i do niego przyjdziemy, á mieszkánie u niego uczyniemy.
24. Ktoć mnie nie miłuje, słowci moich nie záchowywa, á słowo ktore słyszycie, nie jestci moje, ále onego ktory mię posłał Ojcá.
25. Tomci wam powiedział u was mieszkájąc.
26. Lecz pocieszyciel on Duch święty, ktorego poszle Ociec w imię moje, on ci was náuczy wszytkiego, i przywiedzie wam ku pámięci wszytko com wam powiedział.
27. Pokoj zostáwuję wam, pokoj on moj dawam wam, nie ták jáko dawa świát, ja wam dawam, niechżeć się nie trwoży serce wásze, ani się lęka.
28. Słyszeliście żem ja wam powiedział, Odchodzę i wrocę się do was, gdybyście mię miłowáli, wżdybyście się weselili żem wam powiedział, Idę do Ojca, bo Ociec więczszy niżlim ja jest.
29. I terazciem wam powiedział przed tym niż się stánie, iż gdy się to stánie żebyście wierzyli.
30. Już dálej z wámi wiele mowić nie będę, ábowiem idzie Książę świátá tego, á we mnieć nic nie ma.
31. Ale iżby poznał świát że ja miłuję Ojcá, á jako mnie rozkazał Ociec, ták czynię: Wstańcież, podźmy s_tąd.
