Przekład z roku 1556 
Jn 14
Pan Jesus od zwolennikow bojaźń oddalájąc, powiádá się być prawdą, drogą, i żywotem, i z ojcem jednej istności, naukę swoję chowáć każe. Caput. 14.
1. I rzekł zwolennikom swoim. Niechaj sie nie smęci serce wásze. Wierzycie w bogá: i w mię wierzcie.
1. Ewánjelija we święto Apostołow Filippa i Jakuba.
2. W domu ojcá mojego, mięszkánia wiele są. Jeśliby co ináczej, powiedziałbym wam. Abowiem idę gotowáć wam miestce.
3. A jeślibym odszedł i nagotował wam miestce, zasię przyjdę, i wezmę was do mnie sámego, áby gdzie ja jestem, i wyście byli.
4. A gdzie ja idę wiecie, i drogę wiecie.
5. Rzekł jemu Tomasz, Pánie, nie wiemy gdzie idziesz. A jáko możemy drogę wiedzieć?
6. Rzekł jemu Jesus. Ja jestem drogá, i prawdá, i żywot. Żadny nie przychodzi do ojcá, jedno przez mię.
7. Gdybyście mnie poználi, i ojcá mego wżdybyście poználi, i odtychmiast poznácie go, i widzieliście go.
8. Rzekł jemu Philip. Pánie ukaż nam ojcá, á dosyć nam jest.
9. Rzekł jemu Jesus. Przez tákowy czás z wámi jeste(m), á nie poználiście mnie? Philippie, kto widzi mnie, widzi i ojcá Jákoż ty mowisz, ukáż nam ojcá?
10. Nie wierzysz iż ja w ojcu, á ociec we mnie jest? Słowá ktore ja mowię wam, ode mnie sámego nie mowię. Ale ociec we mnie mięszkájący, on czyni uczynki.
11. Nie wierzycie iże(m) ja w ocju, á ociec we mnie jest.
12. Ináczej dla sámych uczynkow wierzcie. Záprawdę záprawdę powiádam wam. Kto wierzy we mnie, uczynki ktore ja czynię, i on będzie czynił, i większe nád ty czynić będzie bowiem ja do ojcá idę.
13. A cokolwiekbyście prosili ojcá w imię moje, to uczynię, áby był osławion ociec w synie.
14. Jeślibyście co prosili w imię moje, to uczynię. #
15. Jeśli mię miłujecie, przykazánie moje chowajcie
15. Ewánjelija w wijiliją świąteczną
16. A ja będę prosił ojcá, á drugiego pocieszycielá da wam, áby mięszkał z wámi ná wieki,
17. duchá prawdy. Ktorego świát nie może przyjąć, bowiem nie widzie go, áni go zna. A wy poznacie go, bowiem przy was będzie mięszkáć, i u was będzie.
18. Nie zostáwię was sierotámi, przyjdę do was.
19. A jeszcze máło, i świát mnie już nie ujźrzy, á wy mnie widzieć będziecie, bo ja żywę, i wy żyć będziecie.
20. W on dzień wy poznacie, iż ja jestem w ojcu moim, i wy we mnie á ja w was.
21. Kto ma przykazánia moje, i chowa je, on jest ktory miłuje mnie. A kto miłuje mnie, będzie miłowan od ojcá mojego, i ja będę go miłował, i objáwię jemu mnie samego. #
22. Rzekł jemu Judasz nie on Iskariotes. Pánie co zstáło sie jest, iż sie nam masz objáwić, á nie świátu?
23. Ewánjelijá w niedzielę świąteczną.
23. Odpowiedział Jesus i rzekł jemu. # Jeśli kto miłuje mnie: słowá moje chowáć będzie, i ociec moj będzie go miłował, i do niego przydziemy, á mięszkánie u niego uczynimy.
24. Kto nie miłuje mnie, słow moich nie chowa. A słowá ktoreście słyszeli, nie są moje, ále onego ktory posłał mnie ojcá
25. Tom mowił wam, u was mięszkájąc.
26. A pocieszyciel duch święty, ktorego ześle ociec w imię moje, was náuczy wszytkiego i przypomni wam wszytki rzeczy ktorekolwiek bych tám wam mowił.
27. Pokoj zostáwia(m) wam: pokoj moj dawa(m) wa(m): nie jáko świat dawa: ja dáję wa(m). Niechaj nie smuci sie serce wasze áni lęka.
28. Słyszeliście iże(m) já wam mowił. Idę i przychodzę do was. Gdybyście mie miłowáli, weselilibyście sie wżdy, iż idę do ojcá. Bo ociec większy mnie jest
29. A teraz powiedziałem wam przed tym niźli sie zstánie, áby gdyby sie zstáło wierzyliście.
30. Już niewiele będę mowił z wámi. Abowiem przychodzi książę tego świátá, á we mnie nic nie ma.
31. Ale áby poznał świát iż miłuję ojcá, á jáko przykazánie dáł mi ociec, ták czynię # Wstańcie podźmy stąd.
