Przekład z roku 1593 
Jn 13
Rozdział XIII. 2. Jesus po wieczerzy umywa nogi uczniow swoich. 8. Piotr się z przodku zbrania. 12. Pan ich swym przykłádem nápomina, áby tákież czynili. 18. i 21. Opowiáda zdrádę Judaszowę: 26. i Janowi go sztuczką chlebá pokázuje. 31. Po ktorego wyściu, mowi o swoim uwielbieniu. 34. I dáje im przykazánie nowe o miłości. 38. A Piotrowi opowieda, że się go trzykroć záprzy.
1. A przed świętem Páschy, wiedząc Jesus iż przyszłá godziná jego áby przeszedł z tego świátá do Ojcá: umiłowawszy swe ktorzy byli ná świecie, áż do końcá je umiłował.
2. A odpráwiwszy wieczerzą, gdy już był dyjabeł wrzucił w serce Judaszá Symonowego Iszkáryjotá, żeby go wydał:
3. wiedząc iż wszytko dał Ociec w ręce jego; á iż od Bogá wyszedł i do Bogá idzie:
4. wstał od wieczerzej, i złożył száty swe. á wziąwszy prześcierádło, przepásał się.
5. Potym nálał wody do miednice, i począł umywáć nogi uczniow, i ucieráć prześcierádłem ktorym się był przepásał.
6. Przyszedł tedy do Symoná Piotrá. I rzekł mu Piotr: Pánie, tyż mnie nogi umywasz?
7. Odpowiedział Jesus, i rzekł mu: Co ja czynię, ty teraz nie wiesz: dowiesz się potym.
8. Powiedział mu Piotr: Nie będziesz mi umywał nog ná wieki. Odpowiedział mu Jesus: Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał cząstki ze mną.
9. Rzekł mu Symon Piotr: Pánie, nie tylko nogi moje; ále i ręce, i głowę.
10. Powiedział mu Jesus: Ktoć omyt jest, ten nie potrzebuje jedno nogi umyć: ále jest czyst wszytek. I wy jesteście czystymi, ále nie wszyścy.
11. Abowiem wiedział ktory go wydáć miał. dlategoż powiedział; Nie wszyścyście czystymi.
12. Gdy tedy umył nogi ich, i wziął száty swe; siadszy, zásię rzekł im: Rozumiecież to com wam uczynił?
13. Wy mnie názywacie Náuczycielem i Pánem: á dobrze mowicie; bomci jest.
14. A przetoż jeślim ja Pan i Náuczyciel umył nogi wásze: tedy i wy powinniście jedni drugim nogi umywáć.
15. Abowiem dałem wam przykład; áby jákom ja wam uczynił, tákeście i wy czynili.
16. Záprawdę, záprawdę wam powiedam; Nie jest sługá więtszy nád Páná swego, áni poseł jest więtszy nád onego ktory go posyła.
17. Jeśliż to wiecie, błogosłáwieni będziecie jeśli to uczynicie.
18. Nie o wszytkichci was mowię: jać wiem ktorem obrał. Ale żeby się wypełniło pismo: Ktory je ze mną chleb, podniesie przeciwko mnie piętę swoję.
19. Teraz wam powiedam, przedtym niż się zstánie: ábyście gdy się zstánie, wierzyli, iżem ja jest.
20. Záprawdę, záprawdę powiedam wam: Kto przyjmuje ktoregobym posłał; mnie przyjmuje: á kto mnie przyjmuje; onego przyjmuje ktory mię posłał.
21. To rzekszy Jesus, zátrwożył się duchem: i oświádczył, i rzekł: Záprawdę, záprawdę wam powiedam; że jeden z was mię wyda.
22. A przetoż pojźrzeli uczniowie po sobie, wątpiąc o kimby mowił.
23. Lecz jeden z uczniow jego siedział przy łonie Jesusowym, ktorego miłował Jesus.
24. Skinął tedy ná tego Symon Piotr, i rzekł mu: Ktoż jest o ktorym mowi?
25. On tedy położywszy się ná piersiách Jesusowych, rzekł mu: Pánie, ktoryż to jest?
26. Odpowiedział Jesus: On jest ktoremu ja omoczony chleb podam. A omoczywszy chlebá dał Judaszowi Symonowemu Iszkáryjotowi.
27. A po sztuczce onej tedy wstąpił weń szátan. I rzekł mu Jesus: Co czynisz, czyń rychlej.
28. A tego żaden nie rozumiał z siedzących naczby mu rzekł.
29. Abowiem niektorzy mniemáli, gdyż Judasz miał mieszek, iż mu rzekł Jesus: Nákup czego nam potrzebá ná święto: ábo iżby co dał ubogim.
30. On tedy wziąwszy onę sztuczkę, nátychmiast wyszedł. A noc byłá.
31. Gdy tedy wyszedł, rzekł Jesus: Teraz jest uwielbion Syn człowieczy: á Bog uwielbion jest w nim.
32. A jeśliż Bog uwielbion jest w nim, i Bog uwielbi go sam w sobie: á nátychmiast go uwielbi.
33. Dziatki, jeszczeciem máluczko jest z wámi. Będziecie mię szukáć: á jákom powiedział Żydom; gdzie ja idę, wy przyść nie możecie: i wam teraz powiedam.
34. Przykazánie nowe dáję wam; Abyście się społecznie miłowáli: jákom ja was umiłował, ábyście się i wy społu miłowáli.
35. Potymci poznáją wszyścy żeście uczniámi moimi; jeśliż miłość mieć będziecie jeden ku drugiemu.
36. Rzekł mu Symon Piotr: Pánie, dokądże idziesz? Odpowiedział Jesus: Dokąd ja idę, nie możesz ty teraz zá mną iść: lecz potym pojdziesz zá mną.
37. Rzekł mu Piotr: Przecz zá tobą nie mogę iść teraz? duszę moję zá cię położę.
38. Odpowiedział mu Jesus: Duszę swą zá mię położysz? Záprawdę, záprawdęć powiedam; Nie zápoje kur, áż się mnie po trzykroć záprzysz.
