Przekład z roku 1577 
Jn 13
Kápitułá 13. 1 Jezus chcąc odeść do ojcá. 2 Z swemi miłemi uczniámi wieczerza: 5 A nogi im umwszy. 12 Onych przykłádem swym, ku pokorze i spolnej miłości nápomina. 20 Obiecując też tym zapłátę, ktorzyby posłánce przyjmowáli. 21 Trwoży sobą, wspominájąc zdrajcę swego. 24 O ktorym się Piotr przez Jáná pyta. 26 Ktorego Pan sztuczka chlebá pokázuje. 27 Zá ktorą Szátan wszedł w Judaszá. Zá czym odszedł od stołu. 34 A Pan swym nowe rozkazánie daje o miłości. 36 Piotr chce iść zá Pánem i ná śmierć. 38 Ale mu Pan opowieda że się go trzykroć záprzeć miał.
1. A przed świętem Páschy wiedząc Jezus iż przyszłá godziná jego, áby przeszedł z te(go) świátá do ojcá, umiłowawszy swe ktorzy byli ná świecie, áż do końcá umiłował je.
2. A gdy byłá wieczerza, (gdy dyjabeł już był wrzucił w serce Judászá Szymonowe(go) Iskárioty żeby go wydał.)
3. Wiedząc Jezus że wszytko ociec podał do rąk jemu, á iż od Bogá wyszedł i do Bogá idzie:
4. Wstał od wieczerzej, i położył száty: A wziąwszy prześcierádło, przepászał się.
5. Potym nálał wody do miednice, i począł nogi umywáć uczniom, i ucieráć prześcierádłem ktorym się był przepászał.
6. Przyszedł tedy do Szymoná Piotrá: A on mu rzekł, Pánie, tyż mnie nogi umywasz?
7. Odpowiedział Jezus i rzekł mu, Co ja czynię ty nie wiesz teraz, ále się dowiesz potym.
8. Powiedział mu Piotr, Nie będziesz umywał moich nog ná wieki. Odpowiedział mu Jezus, jeśli cię nie umyję, nie masz cząstki ze mną.
9. Rzekł mu Szymon Piotr, Pánie nie tylko nogi † moje † lecz i ręce i głowę.
10. Powiedział mu Jezus, Ktoć umyt jest, nie potrzebuje jedno nogi umyć, ále jest czyst wszystek: i wy jesteście czystemi, ále nie wszyscy.
11. Abowiem wiedział ktory go wydáć miał: dlategoż powiedział, Nie wszyscyście czystymi.
12. Gdy tedy umył nogi ich, i wziął száty swe, siadszy zásię rzekł im, Rozumiecież com wam uczynił?
13. Wy mnie názywacie Náuczycielem i Pánem: á dobrze mowicie, bowiem jest.
14. A przetoż jeślim ja umył nogi wásze Pan i Náuczyciel, i wy powinniście jedni drugiem umywać nogi.
15. Abowiemem wam dał przykład, áby jakom ja wam uczynił, i wyście czynili.
16. Amen amen powiedam wam, Sługá nie jest ci więtszy nád páná swego, áni poseł jest więtszy nád onego ktory go posyła.
17. Jeśliż to wiecie, szczęśliwemi będziecie jeśliż to uczynicie.
18. Nie o wszytkich ci was mowię: [jać wiem] ktorem obrał: ále żeby się wypełniło pismo, Ktory ze mną je chleb, podniosł przeciwko mnie piętę swą.
19. Odtąd powiedam wam przedtym niż się stánie, ábyście gdy się stánie wierzyli iżem ja jest.
20. Amen amen powiedam wam Kto przyjmuje gdybym ktorego posłał, mnie przyjmue: á ktory mnie przyjmuje, onego przyjmuje ktory mię posłał.
21. To gdy rzekł Jezus, zátrwożył się w duchu, i świádczył, i rzekł, Amen amen powiedam wam, że jeden z was wyda mię.
22. A przetoż pojźrzeli uczniowie po sobie, wątpiąc o kimby powiedał.
23. A jeden z uczniow je(go) położył się był ná łonie Jezusowym, ktorego miłował Jezus.
24. [Skinął tedy ná tego Szymon Piotr, áby się wypytał ktoryby był o ktorym mowił.]
25. [On tedy położywszy się] ná piersiách Jezusowych, rzekł mu, Pánie, ktoryż jest?
26. Odpowiedział Jezus, On jest ktoremu ja omoczywszy sztukczkę chlebá podam. A rozmoczywszy sztuczkę dał Judaszowi Szymonowemu Iskárjotowi.
27. A po sztucze onej † tedy † wstąpił weń szátan. Rzekł mu tedy Jezus, Co czynisz, czyń rychlej.
28. A te(go) żaden nie rozumiáł z siedzących nacz mu rzekł.
29. Abowiem niektorzy mniemáli, gdyż Judasz miał mieszek, iż mu rzekł Jezus, Nákup czego potrzebujemy ná święto, áby iżby co dał ubogim.
30. On tedy wziąwszy onę sztuczkę, nátychmiast wyszedł. A noc byłá.
31. Gdy tedy wyszedł, rzekł Jezus, Teraz jest uwielbion syn człowieczy, á Bog uwielbion jest w nim.
32. A jeśliż Bog uwielbion jest w nim, i Bog uwielbi go w sobie, á nátychmiast go uwielbi.
33. Dziateczki, jeszcześciem máluczko jest z wámi: będziecie mię szukáć, á jákom powiedział żydom, iż gdzie ja idę wy przyść nie możecie, i wam teraz powiedam.
34. Rozkazánie nowe [dawam] wam, [ábyście jedni drugie miłowáli] jákom ja was umiłował, [ábyście się i wy społu miłowáli.]
35. Stąd ci poznáją wszyscy że jesteście uczniámi moimi jeśliż miłość mieć będziecie jedni przeciw drugim.
36. Rzekł mu Szymon Piotr, Pánie dokądże idziesz? Odpowiedział mu Jezus, dokąd idę, nie możesz ty teraz zá mną iść, lecz potym pojdziesz zá mną.
37. Rzekł mu Piotr, Pánie przecz zá tobą nie mogę iść teraz? duszę moję położę zá cię.
38. Odpowiedział mu Jezus, duszę swą zá mię położysz? Amen amen powiedam tobie, Nie zápoje kur áż się mnie po trzykroć záprzysz.
