Jn 13
Pan Christus po wieczerzy nogi zwolennikom ná przykład umywa. Judászá zdrajcę ukázuje, i zwolennikow ucieczenie przepowiáda. Caput. 13.
1. Przed dniem świętym wielkonocnym wiedząc Jesus iż przyszłá godziná jego, áby szedł z tego świátá do ojcá, gdyż miłował swoje ktorzy byli ná świecie, áż do końcá umiłował je.
1. Ewánjelija na wielki czwartek.
2. I wierzeczą uczyniwszy, gdy dyjabeł już był wpuścił w serce, aby go wydał Judasz Simoná Iscáriotes
3. wiedząc iż wszytki rzeczy dał jemu ociec w ręce, á iż od bogá wyszedł, i do bogá idzie.
4. Wstał od wieczerzy, i złożył odzienie swoje, i gdy wziął prześcierádło, przepasał sie.
5. Potym nálał wody w miednicę, i począł umywáć nogi zwolennikom, i ucieráć prześcierádłe(m) ktory(m) był przepásan.
6. Przyszedł tedy do Simoná Piotrá. I rzekł jemu Piotr. Pánie, ty mnie nogi umywasz?
7. Odpowiedział Jesus, i rzekł jemu Co ja czynię, ty nie wiesz teraz, ále będziesz wiedział potym.
8. Rzekł jemu Piotr. Nie będziesz mi umywał nog ná wieki. Odpowiedział jemu Jesus. Jeślibym ja nie umył ciebie: nie będziesz miał części ze mną.
9. Rzekł jemu Simon Piotr. Pánie nie tylko nogi moje, ále i ręce, i głowę.
10. Rzekł jemu Jesus. kto omyty jest, nie potrzebuje jedno áby nogi umył. Ale jest chędogi wszytek. I wy chędodzy jesteście, ále nie wszytcy.
11. Abowie(m) wiedział ktory to był, ktory wydawał jego. Dlatego rzekł. Nie jesteście chędodzy wszytcy.
12. Gdy tedy umył nogi ich: wziął odzienia swoje. I gdy zásię usiadł, rzekł im. Wiecie com wam uczynił.
13. Wy zowiecie mie Mistrzu i pánie. A dobrze mowicie. Jestem bowiem.
14. Jeśli tedy ja umyłem nogi wásze. Pan i Mistrz. I wy mácie jeden drugiego umywáć nogi.
15. Abowiem przykład dałem wam, áby jákom ja uczynił wam, i wy byście ták czynili.
16. Záprawdę záprawdę powiádam wam. Nie jest sługá ważniejszy nád páná swego, áni zwolennik ważniejszy nád onego ktory posłał jego.
17. Jeśli ty rzeczy wiecie, błogosłáwieni będziecie, jeśli je czynić będziecie.
18. Nie o wszytkich was mowię. Ja wiem ktorem obrał. Ale by sie wypełniło pismo. Kto pożywa ze mną chlebá, podniosł przeciwko mnie piętę swoję.
19. Odtychmiást powiáda(m) wa(m), przedty(m) niżby sie zstáło, áby gdy sie zstánie uwierzyliście, iże(m) ja jest.
20. Záprawdę záprawdę powiáda(m) wa(m). Kto przyjmuje jeśliby(m) kogo posłał: mnie przyjmuje. A kto mnie przyjmuje, przyjmuje onego ktory mnie posłał.
21. To gdy rzekł Jes(us), zásmucił sie duche(m), i oświádszył, i rzekł. Záprawdę zápráwdę powiáda(m) wam, iż jeden z was wyda mnie.
22. Poglądáli tedy ná się zwolennicy jeden ná drugiego, wątpiąc o kim by mowił,
23. á był leżący jeden z zwolennikow jego ná łonie Jesusowym, ktorego miłował Jesus.
24. Dał tedy znać jemu Simon Piotr, i rzekł jemu. Kto jest o ktorym mowi?
25. A táko gdy odpoczywał on ná piersiach Jezusowych, rzekł jemu. Pánie ktoryż to jest?
26. Odpowiedział Jesus. On jest ktoremu bych zmaczány chleb podał. I gdy zmaczał chleb: dał Judaszowi Simonowemu Iscáryjocie.
27. A po stuczce wszedł weń szátan. I rzekł jemu Jesus. Co czynisz czyń rychlej.
28. A tego żadny nie wiedział z siedzących, k czemu by mu to mowił.
29. Abowie(m) niektorzy mniemáli, iż worki miał Judasz, by mu rzekł Jesus, kup tego czego trzebá nam ná dzień święty, albo ubogim áby co dał.
30. Gdy tedy wziął skuczkę chlebá, wyszedł tudzież. A byłá noc.
31. Gdy tedy wszedł rzekł Jesus. Teraz objáśnion jest syn człowieczy i bog objáśnion jest w nim.
32. Jeśli bog objáśnion jest w nim, i bog objáśni jego w sámym sobie, i nátychmiast objáśni jego.
33. Synaczkowie jeszcze máło z wámi jestem. Będziecie mie szukáć, i jákom żydom powiedział, gdzie ja idę wy nie możecie przyść, i wam mowię teraz.
34. Przykazánie nowe dawam wámy, ábyście miłowáli sie wespołek, jákom umiłował was, áby i wy miłowáliście sie spolnie.
35. W tym poznáją wszytcy iż zwolennicy moi jesteście, jeślibyście miłość mieli wespołek miedzy sobą.
36. Rzekł jemu Simon Piotr. Pánie, gdzież idziesz? Odpowiedział Jesus. Gdzie ja idę, nie możesz mie teraz náśládowáć, ále będziesz po tym náśládował.
37. Rzekł jemu Piotr. Czemu nie mogę ciebie teraz náśládowáć? Duszę moję zá cię położę.
38. Odpowiedział jemu Jesus. Duszę twoję dla mnie położysz Záprawdę záprawdę powiádam tobie. Nie zápoje kur, áleż trzykroć mnie záprzysz sie.