Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Przekład z roku 1553

Tekst Ewangelii jest w trakcie korekty. Przepraszamy za ewentualne nieścisłości.  


Jn 13

Capitulum XIII.

1. A przed świętem wielkonocnem, wiedząc Jesus że przyszła jego godzina, aby przeszedł z tego świata do ojca, umiłowáwszy swoje ktorzy [byli] na świecie, do końca jé umiłował.

2. A gdy wieczerzá jest odprawiona gdy już był Dyjabeł wrzucił w serce Judásza Iskaryjoty [syna] Simonowego, aby go wydał,

3. Wiedząc Jesus że mu ociec wszystko w ręce dáł, i [to] że od boga wyszedł, i do boga idzie,

4. wstanie od wieczerzyj i położy szaty swoje, i wziąwszy lnianą chustę przepasał się,

5. Potym weźmie wody w miednicę i począł ucznióm nogi umywać, i ucierać chustą ktorą był przepasan.

6. Przyjdzie tedy do Simona Piotra, a on mu rzecze, Panie tyż mi to umywasz nogi

7. Odpowiedziáł Jesus, i rzekł mu, Coć já czynię, ty nie wiész teráz, ale się potym dowiész,

8. Rzecze mu Piotr, Panie nie będziesz mi nóg umywáł na wieki, Odpowiedziáł mu Jesus, Jeśliże cię nie umyję, nie mász części ze mną,

9. Rzecze mu Simon Piotr, Panie nie tylko nogi moje, ale i ręce i głowę,

10. Powie mu Jesus, Ktoć umyty jest, nie má-ć potrzeby, wyjąwszy nogi umyć, ale jest czyst wszystek, A wy czystymi jesteście, ale nie wszyścy,

11. Bo wiedziáł wydáwcę swojego, Dlátégóż powiedziáł, nie wszyścy jesteście czystemi.

12. Gdy tedy umył nogi ich, i wziął száty swoje, siádwszy zasię im powiedziáł, Wiecie com wám uczynił,

13. Wy mnie zowiecie mistrzem i panem, a dobrze mówicie, Bom ci jest,

14. Jesliżém já tedy umył nogi wasze pán i mistrz, i wyście winni jeden drugięmu umywać nogi,

15. Bom ci wám przykłád dáł, aby jakom já uczynił, i wyście [tak] czynili.

16. Zapráwdę zapráwdę wám powiedám, Nie jest ci sługa więtszy niż pán je(go), ani poseł więtszy niż ten ktory go posłáł,

17. Jeśli ty rzeczy wiécie błogosławięni jesteście, jeśliże jé czynicie,

18. Nie o wszystkich ci wás mówię, Wiem ci já ktorem ci obráł, ale żeby się pismo wypełniło, Ten ktory jé chleb ze mną, podniósł przeciwko mnie piętę swoję,

19. A [toć] wám odtychmiást powiedám, piérwyj niżli się zstanie, aby gdyby się zstało, uwierzyliście iże ja jestem,

20. Zapráwdę zapráwdę wám powiedám, [że] kto przyjmuje te(go) ktorego bych já posłáł, mnie przyjmuje, A kto mnie przyjmuje, przyjmuje te(go) ktory mnie posłáł

21. To rzekłwszy Jesus, zatrwożon jest duchem, i świadczył, a powiedziáł, Zapráwdę zapráwdę wám mówię, że mię jeden z wás wydá,

22. Patrzyli tedy uczniowie jeden na drugiego, wątpiąc o kim by mówił

23. a jeden z uczniów jego leżał na łonie Jesusowem, ktore(go) miłował Jesus,

24. Temu tedy Simon Piotr dáł znak, aby się pytáł, kto by był o kim mówi,

25. A on położywszy się na piersiách Jesusowych, rzecze mu, Panie ktoryż to jest,

26. Odpowiedziáł Jesus Ten ci jest ktoremu já stuczkę chleba omoczywszy podám, I [tamże] omoczywszy stuczkę chleba, dá Judászowi Iskaryjocie Siminowemu [synowi],

27. a tedy to za stuczką wszedł weń szatán. Rzecze tedy Jesus, co czynisz czyń rychléj,

28. A tego nikt z tych ktorzy k stołu siedzieli, nie pobaczył, k częmu by mu powiedziáł,

29. abowiem mnięmali, iż to Judász skrzynkę miáł, żeby mu rzekł Jesus, kup' czego na święto potrzebę mámy, abo żeby co dał ubogiem,

30. On tedy wziąwszy stuczkę chleba natychmiast wyszedł, a [tedy to] noc była.

31. Gdy tedy wyszedł, rzecze Jesus, Teráz jest uwielbion jest syn człowieczy , i Bóg w nim jest uwielbion,

32. Jeśliżeć w nim jest Bóg uwielbion, też ci go i Bóg uwielbi w sobie samym a natychmiast ci (go) uwielbi,

33. Dziatki jeszczeć maluczko jest(em) z wami, Będziecie mię szukali, a jakom powiedział żydom, ♣ gdzie idę tam wy nie możecie przyść, i wám ci teraz mówię.

34. Przykázánie nowe dawam wam, abyście się spolnie miłowali [jakom was umiłowáł], abyście téż i wy miłowali spolnie,

35. Stąd ci poznają wszyścy, iżeście moi uczniowie, jeślibyście miłość mieli miedzy sobą.

36. Rzecze mu Simon Piotr, panie, gdziéż idziész? Odpowiedziáł mu Jesus, gdzie já idę, nie możesz za mną iść teráz, ale potem za mną pójdziész,

37. Rzecze mu Piotr, Panie, dláczegóż teráz za tobą niemogę? Duszę moję za tobą położę,

38. odpowiedział mu Jes<us> duszę twoję za mną położysz? Zapráwdę zapráwdę tobie powiedám, że kur nie zapieje, aż się mnie trzykroć zaprzysz.